"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

Küçük bir masal anlatmak isterdim size mutlu sonla biten ama hepsinin sonunda prens gelip prensesi kurtarıyor ve o kötü cadıya haddini bildiriyor. Bu yüzden vazgeçtim. Ben bu sefer Cadı'yı seçtim ve evinize misafir ettim. Cemre, erkeklere ve erkeklerin bulunduğu her ortama fobisi olan, çikolata zulalarını dolabındaki hiç giymediği sarı tşörtünün arkasında saklayan ve asla merdiven altından geçmeyen sıradan bir kızdır. Herşeye burnunu sokan ama asla akıllanmayan ve mantıklı düşünmeye hiç niyeti olmayan kuzeni Asel, Üşenmeye bile üşenen, tek sloganı olan 'izlenmeyen film hayat kurtarır' I söylerken bile cümlenin devamını getiremeyen Daren Ve anlık duygu patlamalarıyla meşhur olmuş, saf mı salak mı bilemediğimiz, dünyanın en büyük kalem fetişti Ilgaz ile aynı evde kalmaya başlar. Tüm bu delirme sebebi insanlara rağmen 'Cadı Kazanı' adını verdikleri evi onun için normal bir ev haline gelmişti. Ta ki Cadı Kazanı'nın en önemli maddesi çiğnenene kadar; Kural 121: Ne pahasına olursa olsun Cadı Kazanı'na giren erkek ırkı, buradan sağ çıkamaz!

''Bu ellerden sonra değecek başka bir elin tek amacı bana daha fazla zarar vermek olur. İşte bu yüzden senden gitmeyeceğim. İstesen de istemesen de.'' Kalp atışları ölümün ayak sesleridir. Onun her kalp atışı sonunu kendi elleriyle hazırlıyordu. Ellerini kaldırıp ölüme teslim oluyordu. ''Sen solumda atıyorsun. Soluğum da yaşıyorsun.'' ''Gözlerimi açmak istemiyorum. Bu rüyanın bitmesini istemiyorum.'' ''Bu bir rüya değil güzelim. Senin kabusun. Canın çok acıyacak. İşte bundan korkuyorum.'' Her gün ölüme doğru atılan bir adımken listesini çıkardı. Alması gereken bir intikam vardı. Sonucuna hazırlıksız yakalandığı bir intikam. ''Ne yazık ki sen bir ölüye aşıksın!'' ♠ ''Şu anda bile senin gözlerinde sakladığın cenneti, kalbinde ki o derin sevgiyi deli gibi arzularken sana dokunamıyor olmamın tek sebebi bu.'' https://www.facebook.com/PsikopatYazarTanecigi 8 Ekim 2014 - 1 Temmuz 2015 ©Tüm hakları saklıdır.

İki farklı şehirde, iki ayrı kalpte başlayan bir aşk... Defalarca kirletilmiş iki ruh, bir aşkı ne kadar saf yaşayabilir? Bir kadın, ne kadar inanır, yağmurları onun kadar seven bir adam olabileceğine, Ya da bir adamın aklına gelir mi, yağmurları da sevdirecek bir kadın olduğu... Bir kadın, bir adam için kaç kez savaşır ki bu hayatta, Peki bir adam, aynı kadın için ne kadar fedakarlık yapar kendinden? Aşkta gurur var mıdır? Yoksa gururu yıkan da aşk mı olsun? Umutların tükendiği bir noktada, bir mektup tekrar şans verir mi aynı aşka? Ve o mektup, her şeyin sonu olabilir mi? Hiç kimsenin ihtimal vermediği bir aşkı, yaşayabilir miydiniz? Onlar yaşadılar... Çok yazdılar kağıtlara, kalemler kırıldı.. Aynı gökyüzüne bakarak çok ağladılar mesela. Bazen de yalvardılar Tanrı'ya, unutabilmek adına.. Ama sevdiler, Derin deniz mavisi kadar çok... Kelimelerimizin arasında gezinirken, kendi anılarınızda kaybolacağınız bir hikayeye başlamak üzeresiniz. Aşkı iki taraftan da dinlediniz mi daha önce? Onun neden gittiğini öğrenebildiniz mi mesela? Ya da sizi gerçekten sevip sevmediğini... Hiç merak ettiniz mi, hayatında başkası olsa bile 'acaba beni düşünüyor mu' diye? Geçti mi aklınızdan 'o şimdi ne yapıyor'lar? Hiç mektup yazdınız mı sayfalarca ona... Yazıp yazıp attınız mı, yaktınız mı gözyaşlarınızla yürüyen gemilerinizi. Peki ya hiç cevap geldi mi yazdıklarınıza, yaktıklarınıza? Siz hiç gerçekten sevdiniz mi? Gözyaşlarınızdan yola çıkmış, gözyaşlarımızla büyümüş bir hikaye bu.. Aşkın en saf hali için, güzel yarınlar adına...

"Parmak uçlarına kadar yıpratılmış bir kadınım ben. Hani, kadınlığa yeni adım atanlardanım.. Ve yeni öğrenenlerden, aslında doğar doğmaz 'kadın' olduğunu bir kız çocuğunun bu ülkede. Saçlarıma papatlayalar konduracak bir adamı asla bulamayacaklardanım. Aşka inanmayanlardan ve hissedemeyenlerden kalbini, ' bunca şeyden sonra' diyerek. Hiç bir adama inanmamam gerektiğini çok önceden öğrenmiş, kuralsız bir kadınım. Kullanılmaktan yorulmuş bedenimi öne sürerek Savaşanlardan ruhuna sızmaya çalışan adamlarla. Bu yüzden seviştim tüm o adamlarla. Ve öldürdüm, ölmesi gereken herkesi acımadan. Oysa güzel bir çocuktum.. Bez bebeğim çamura düştüğünde, Gözyaşlarımla babama gidecek kadar masumdum! Sonra kadınlığımı verdiler bana, Kadın olmak nedir bilmeden. Kadın oldum ve katil aynı yaşta... Nefret ettim! Tüm bu iğrenç dünyadan ve içime girmeye çalışan adi varlıklardan. Kimdim ben bu dünyada.. Sevilmeye layık olmayan, çırpınsa da kurtulamayan bir et parçası!" Gözlerinden akan iki damla yaşı sildi Kadın önce, derin bir nefes daha çekti titreyen ellerinin arasında ezilmiş sigarasından.Başını arkasındaki sedire yaslayıp dumanı yavaşça tavana doğru üfledi. Oysa daha 18'indeydi, nereden öğrenmişti sigarayı böyle ezmeyi parmak uçlarında? Bir kez daha kalemi aldı ince ve titrek parmaklarının arasına. Ve ekledi satırlarının en sonuna, "Topuklu ayakkabılarımın iç gıcıklayan sesi. Belirginleşen yüz çizgileri. Ya da yokluk emzirdiğim göğüslerime aldırmayıp, Defalarca buruşturup attım kadınlığımı. Ben sadece sevişirken kadın oluyorum. Pardon bayım; siz sevişmeden de adam olabilmek ister miydiniz?" -Tüm Hakları Saklıdır-