Vagonun sonuna yaklaştıkça gözlerim solumdaki son kompartımanın kapısındaydı. Korkuyordum ama kendimi de durduramıyordum. Bir şey bir his beni oraya çekiyordu. Bazen hissedersin, bu bilmekten ötedir. "Hissetmek öyle bir duygudur ki, doğru bildiğin gerçeği bile allak bullak eder..."
Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYL...