*TAMAMLANDI "Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç..."

•1990'lı yıllarda Adana'da geçen tutku dolu bir aşkın hikayesi. °Argo, küfür ve yetişkin içerik barındırır! °Yaş farkı bulunmaktadır! °Gerçek kurumlarla alakası bulunmamaktadır. °Her bir olay hayal gücümden ibarettir. 12.07.2023 ♧

Hasret Şahan. O Doğan Seyhanlı'nın ilk aşkıydı, gençliğiydi. Ta ki onun kalbini paramparça edene kadar. Kader onları tekrar karşılaştırdığında hiçbir şey eskisi gibi değildi. Artık Doğan aptal bir aşık değildi. Ya da o öyle olduğunu sanıyordu. *aleda: nazlı, kaprisli (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Neden getirdin beni buraya?" Gitmek istedim. Arkamı dönüp ilerleyeceğim sırada eliyle bileğimi tuttu. "Yürü." Emir veren sesine rağmen o an bile dediğini yapabilirdim ama kendime engel olup yapmadım. Peşinden sürükledi beni. Elimle bileğimdeki elini itmek istedim ama başaramadım. Parmakları mengene gibi sarmıştı bileğimi. O kadar hızlı adımlar atıyordu ki koşmak zorunda kalıyordum. Rüzgardan elbisemin etekleri savruluyor diğer elimle eteğimi tutmaya çalışıyordum. Hızlıca avlunun merdivenlerini çıktı. "Biraz yavaş olur musun?" Aldırmadı, daha da hızlı yürüdü. Avluya ulaştığımızda durdu. Aniden durması ile göğsüm sırtına çarptı. Nefes nefese kalmıştım. Savrulan saçlarımı düzelttim. Aşiret toplanmış bütün ağalar bize bakıyordu. Kolumu elinden kurtardım, omzu düşmüş hırkamı düzelttim. "Beni öldürmeleri için mi getirdin buraya?" Sanki etrafta hiçkimse yokmuş gibi sordum ona. Bana bakmadı. Cevapta vermedi. Ağaların içinden biri konuştu. "Ömer Ağa kızı getirmek ile en doğrusunu yaptın. Ölüm fermanı verilmiştir." Gözlerim anında konuşan adama döndü. Diğer ağalarda onaylar gibi başlarını salladılar. Ama o öyle bir şey yaptı ki, herkes şok oldu. "Zerde bundan böyle sözlümdür, Eroğlu aşiretinin gelin ağasıdır, ölüm fermanı düşmüştür." Ağzım açık ona baktım. ### Okuduğunuz töre hikayelerinden farklı bir kurguya sahiptir.

Şaşkınlık içerisinde karşımda tüm ihtişamıyla duran adama baktım. "Anlamadım?" "Anlamayacak bir şey yok. Kısa süreliğine oğlumun bakıcısı olmanızı istiyorum." "Beyfendi ben ana sınıfı öğretmeniyim, bakıcı değil." "Bundan sonra bakıcıda olursun o zaman." "Ama.." " Bende öyle düşünmüştüm yarın detaylı konuşuruz Asra Hanım. İyi günler." -------------------------------------- Kaderin küçük oyunu Arel ve Asra'ya da vurmuştu. Bir mafya baş belası bir bakıcı ile uğraşabilir miydi? Gülümsemeleri yüzünden eksik olmayan güzel bir öğretmen yakışıklı, belalı bir mafyanın yanında çalışabilir miydi? Serinin ilk kitabıdır💛

Tek bir gecede yüreklerine ömürlük bir karanlığı misafir eden iki masum... Karanlıkla büyüyen iki kasvetli yürek...Birisi bir avuç ateşe teslim etti yüreğini henüz sekiz yaşında , diğeri bir avuç zehir yüzünden kapattı kalbini henüz on altısında... Vakti geldiğinde yolları kesişecek... Ancak gözlerini bir perde gibi örten karanlık, kaderlerinin bir olduğunu gizleyecek... En yakıcı ateşlerde pişen çöl korkar mı hiç ateşi avuçlamaktan. Ya ateş korkar mı onu sorgusuz sualsiz koynunda saklayan çölün yakıcı sıcağından...İkisi de aynı iken hangisi çeker ellerini yanmaktan korkarak.. Bir çöl çiçeği ile ateşin hikayesi...

Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi.. & Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakılmış ve günden güne solmaya yüz tutmuştu narin yaprakları. Gece, üzerini örten bir kefendi. Gün ışığı ise acımasız bir zebani... Acılarının günün birinde ona baharı getireceğini bilmeden hoyratça harcıyordu gözyaşlarını. Her gün ve her gece... Aldığı her soluk nefret kokuyordu. Öfke ve hayal kırıklığı kol geziyordu damarlarında. Bu topraklarda daha niceleri solup gitmişti onun gibi biliyordu. Birileri nefes almaya devam edebilsin diye kaç masum göz göre göre nefessiz bırakılmıştı. İlk değildi. Son da olmayacaktı. Bu toprakların yazgısı böyleydi. Umudu ve inancı günden güne törpüleniyordu. O ele avuca sığmaz haşarı kalbinin, her gün biraz daha karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Öylesine umutsuzdu ki; içine hapsolduğu karanlığı kabullenmeye ve kendini kaderin ellerine bırakmaya hazırdı. İçi, fırtınalı bir sonbahar gibiydi. Solgun, hırçın, dağınık ve soğuk... Mucizelere inanmazdı. Ancak doğmasını istemediği bir günün sabahında mucizesi onu buldu. O gün zifiri karanlığına minicik bir ışık huzmesi ilişti. Öylesine muhtaçtı ki; öyle yalnız ve yaralı... Hiç düşünmeden gördüğü o ufacık, cılız ışığın gölgesine sığındı. O ışığın uğrunda sürüklendi, parçalara bölündü, tükendi. Ama yine de pes, etmedi. Yaradan'ın ona armağan ettiği umuda sıkıca tutundu. Yorgun ruhu umut vadeden o küçücük ışığın ruhuna koca bir ilmek attı ve onu kalbinin en derinine ilikledi. O andan sonra umut dolu yanı karamsar yanına el salladı. Ve güneş, tüm sıcaklığı ile soğuk yalnızlığının üzerine doğup, karanlığını ışığa boğdu. *

KURGUM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR!! Lerzan Yiğiter~Roşen Hancı. İki yakın arkadaş. Kurmuş oldukları beyaz, saf bir gelecek. Verilen kararlarla siyaha bulanan hayaller... Bir hayal kurulur gelecekle. Bir sürü sözcük sıralanır arka arkaya, Ama biri gelir ve bir virgül koyar sonuna, Geriye kalan tüm cümleler yarım kalır. Kurulan hayallerin izleri ise yağan yağmurla kaybolur...

" Ne zaman yalnız hissedersen dön bak arkana çünkü her zaman senin için orada olacağım." 💙 Babaannesinin hastalığı yüzünden eski mahallesine geri dönen Hakan.. Mahallesi'nde sakin bir hayat süren Züleyha.. 💙 Seksi komşum seri adımlar ile evine girerken beni fark etmemişti bile. Merak ediyordum, acaba odasına mı girecekti. Durdum ve bekledim... Bir iki dakika sonra odaya girince fark etmeden nefesimi tuttum. Perdenin arkasında bir siluet gibi gözükse de soyunduğu net bir şekilde belli oluyordu. Allah' ım resmen adamı sapık gibi izlemekten kendimi alamıyordum. Onu böyle görmek içimde ki kıvılcımları harekete geçirirken, tuttuğum nefesimi bıraktım. Üstünde ki tişört yeri boylarken altında ki eşofmanını çıkardı. Kalçasını sıkıca sarmış olan baksır, buradan bile belli oluyordu ve artık o da yoktu. Alev almıştım ve bedenimi karıncalanmalar basmıştı. Aman Allah'ım o şey gerçek miydi? 💙 Bir mahalle kurgusudur.