İnfluencer olan, Nil. Bir gün olacaklardan habersiz bir yayıncının fotoğrafını beğenip yorum yapar... Siz:Neden öyle dedin? 01:57 Siz:İnsanlar yanlış anlayacak? Siz:Ki anladılar zaten 🤍:Anlasınlar 🤍:Ben insanları değil 🤍:Senin de düşündüğünü merak ediyorum Siz:Sen bana mı yürüyorsun? 🤍:Kim bilir ;) Güldüm. Siz:Yıllar sana arsızlık katmış 🤍:Sana neler katmış bir bilsen ;) Siz:Neler katmış? Siz:Söyle bakalım 🤍:Çok güzelsin. 🤍:Ama hâlâ karşımda o küçük Nil, var 🤍:O kadar hoşuma gidiyo ki bu durum Siz:Bir fotoğraf gönderildi... Siz:Sence Hâlâ "küçük Nil" miyim? 🤍:Siktr Nil. 🤍:napıusn sen 🤍:bu ne 🤍:başım döndğ 🤍:bekle glcm smdi Siz: ;) .... 🚨‼️(BU HİKAYE SADECE EYLENCE AMAÇLI YAZILMIŞTIR. HİKAYEDE +18 İÇERMEKTETİR.)🚨‼️

Dua: Senden hoşlandığımı en başından beri biliyordun. Dua: En çok üzen de buydu zaten. . . . 4 Ocak Cuma 2025 01:01

Her yerine yara almaktan çekinmeyen Boksör ve kendi yaralarını umursamayarak onun kılına zarar gelse paramparça olan ürkek bir kızın hikayesi..

Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti. Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıydı. Ruhunu, benliğini, yaşam sevincini kaybetmiş bir kadın'dı Tilya. Bir robot gibiydi. Cansız.. 'Gerçek ailesi' olarak niteliklendirilen insanlar ona merhem olabilecek miydi ? Yarası aile olanı iyileştirmek mümkün müydü ki ? Peki ya neydi onu bu denli öldüren ? 《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》 •Şiddet, yetişkin içerik, argo/küfür, cinsellik içeriyor!!! •Kurgu tamamen şahsıma aittir. (Ç)alınması, kopyalanması gibi durumlarda yasal işlemlee başlatılacaktır!! •Hikaye de geçen olay ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek hayat ile bağlantısı yoktur! •Not(1): Şahsıma ve ya kurguma yazılan hakaret ve kötü düşünce,nefret içerikli yorumlar silinecek, yazan kişi engellenecektir.. •Not(2): Mantık hataları olabilir, ona göre okuyun.. •Not(3): Berdel,töre, aşiret ve benzer konular içermektedir. •Not(4): Kitapta abi kelimesinin doğru yazımı olan 'ağabey' kullanılmaktadır. Bunu dikkate alarak başlayın lütfen. Yazılma Tarihi: ^03.05.2024^ Yayınlanma Tarihi: ^15.06.2024^ #Aşk-1 #Korku-1 #Mizah-1 #Tutku-1 #Acı-1 #Ağa-1 #Aile-1 #Ailem-1 #Gerçekailem-1 #İntikam-1 #Mafya-1 #Genelkurgu-1 #Kurguolmayan-1 #Abi-1 #Abilerim-1 #Güçlükadın-1 #Arkadaş-1 #Gizem-1

Petunya; 'Umudunu kaybetme.' 'Herkesin bir umudu vardır. Bir savaşı, bir kaybedişi, bir acısı, bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır. İçinden bir türlü uğurlayamadığı.' Benimde hep bir umudum vardı, hep bir bekleyişler ile geçirdiğim on yedi yılım vardı. Verdiğim bir savaş vardı, yaşadığım onca acıya rağmen tek bir nefes için, hayallerim için verdiğim bir savaşım vardı. Kaybedişlerimde vardı, on yedi yılım gibi mesela. Hep bir yalnızlığım, bir hüznüm, bir sevgisizliğim vardı. Sevginin nasıl bir duygu olduğunu hissetmediğim, ailenin ne olduğunu bilmediğim bir hayat yaşamışlığım vardı. Kısaca.. Hayatın benden çaldığı hiçbir zaman uğurlamayacağım bir on yedi yılım vardı. |230521|🍂

Tesadüfün üç kurşunu vardır. İlk ikisinden kaçsan bile üçüncüsü tarafından vuruluyorsan, kaderin orada yeniden yazılıyordur. Bazen isabet eden bir kurşun, sıyıran iki kurşunun açabileceği darbeden fazlasını tek seferde açıp, hiç edebilir emeklerini ve kaderin doğan güneşi yakabilir tenini. Belçin Darya Tekin, bir gece vakti her zaman bildiği yollardan geçerken sonunun farklı olacağından, o gece kayan bir yıldızın tesadüfün ateşini yakacağından habersizdi. Hazar Cihangir Soykan, bir gece vakti ilk kez bilmediği yollardan geçerken sonunun aynı olacağından, o gece kayan bir yıldızın yaktığı tesadüf ateşinin onun ocağında söneceğinden habersizdi. Azazilin ini o gece Azazel'in kalbinde, bir kapının arkasında gizliydi. Belçin Darya, kuzeni ile eğlenmek için çıktığı gece o kapıyı aralamak ve ardındaki yabancıya yardım etmek zorunda kalırken, çevresi tarafından umutsuz gözlerle bakılan kaderi bir çift göze değince değişecekti. Hazar Cihangir Soykan'ın yolları, Belçin Darya'ya çıktı; denizde olmayan iz, onun gözlerinde saklıydı. Bir gece vakti kader yeniden yazıldı, gündüz tesadüfle yazılanı kabul etti.

Mutlu için hayat her zaman ayaklarına bağlanmış ağır taşlara rağmen yüzmek gibiydi. Öyle imkansız bir şeyi yapabiliyordu. Tek başına. "Bakın, benden ne iyi bir evlat, ne iyi bir kardeş ne de iyi bir abla olur. Beni görmezden gelmek her zaman daha kolay. Herkes için. Benim içinde." Kafasını iki yana salladı. "O zaman beni de seni de zor günler bekliyor çünkü ben kolay şeyleri sevmem" Saçlarını tek başına örmeyi öğrenmiş bir kız çocuğuydu mutlu.

"Oğluşum sonunda evin yolunu buldu." "Oğluşuna sahip çık, benim kızımın peşinde dolanıyor."

Küçüklüğünden beri dedesiyle yaşayan, ona bakan bir kız. Ansızın, dedesinin ona anlattığı ailesi hakkında bilgilerin yalan olduğunu öğrenir. Yetmezmiş gibi dedesinin baskıları artınca iyice çıkmaza girer. Bir yanda onu kısıtlayan dedesi, diğer yanda kendisine yeni kavuşan abileri... Hayatının değişeceğinin oldukça farkındaydı.