Müge, annesini karşısına alarak İstanbul'dan çocukluğunun şehri Ankara'ya taşınır ve ilk geceden sokakta kalır. Son parasıyla tuttuğu kıymetli evi, daha içinde bir gün bile geçiremeden, yangında kül olmuştur. Bunun üzerine Müge, geçici bir süre için abisinin en yakın arkadaşı Kaya ile birlikte yaşamak zorundadır. Kötü haber, Kaya da en az abisi kadar kapalı devre bir profildir. Daha kötü haber ise, aylardır kendisini "Pelin" diye tanıtarak sahte hesaptan flörtleştiği karizmatik yabancı da Kaya'dan başkası değildir. Sanki bütün gezegenler sıraya dizilmiş ve Müge'ye kozmik bir şaka hazırlamıştır. Ne gazetede astroloji köşesi yazarken sıktığı palavralar ne de "Sevgi Sezgin" rumuzuyla verdiği saçma ilişki tavsiyeleri, Kaya ile içine düştüğü düğümü çözmeye yardımcı olacaktır. Müge, biricik kedisi Pekmez de dahil herkesin yalan söylediği bu dünyada hem geçmişin sırlarıyla yüzleşip hem de Kaya ile bu defa gerçek bir ilişki kurmayı başarabilecek midir? Peki Pelin ile Müge arasında kalan Kaya, gerçek aşkı seçebilecek midir?

Ne aşk dört duvardır ne de ev. Senin aşkın da evin de O 'dur. Onun bakışları, onun sözleri, onun gülüşü, onun gamzeleri... Ona ait olan her şey hem aşkındır hem evin. Bazen gökyüzüne bakarsın onu görürsün, bir bakmışsın gökyüzü olur evin. Bazen doğaya bakarsın onu düşünürsün. Saçlarının rüzgarla savruluşunu, kahkahasını duyarsın, evin ora olur. Aslında o her şeyin olmuştur. Evin, arkadaşın, kardeşin, dostun ailen.. En çok da nefesin. O'nu görmediğin, duymadığın, kokusunu içine çekmediğin,öpmediğin zaman yaşamıyor hissedersin. Çünkü o artık her şeyin olmuştur. O kadar bağlanmışsındır ki aşktan, tutku dan, gözün dönmıüştür. Tek düşündüğün onun yanında olmaktır.

Yalanı fısıldadı kulağıma Tanrı. Ve dedim ki; adım Lara. Tanrının yarattığı bu insanların kötülüğü işlemesi, şeytanı cennettinden kovmasıyla alakalıydı. Tanrı onu cennettinden kovduğu günden beri, günah işlemek benim alışkanlığım haline geldi. Ama hayır o değil bir şeytan, Tanrıydı. Ve ben Tanrısına tapmak için yaratılan o kuldum. 𓍼 Venüs Lara Latin mezuniyetinin son senesi, okulundaki popülerliğinden sıkılmış bir durumda; dört yıla aşkın süren gizli platonikliğini yavaş yavaş açık eder. Lara'nın zevk aldığı tek şey, onu uzaktan izlemekti. Planı onu sessizce tek başına sevmekti fakat istedikleri pekte yolunda gitmedi. Okulun Yunan Tanrısı diye adlandırılan Ares Evren Varka kendi etrafında döndüğünü düşündüğü dünyadan memnundu. Ta ki tüm okulun yanlış bildiği o kızı tanıyana dek. "Sıkışıp kaldığım bu kozmos'da, tek çarem sana ulaştıramayacağım mektuplar yazmaktı. Bunun bir adı var Sevgilim, Kozmos'a Mektuplar." TANRININ ŞEYTANLARI serisi 1.kitaptır.

Kitabı güncel bir şekilde okumak için: https://tugbanurunkalemi.wordpress.com Kitabın tanıtım videosunu izlemek için: https://youtu.be/T0xjXqgP4Aw?si=VpbtsE9UmTIvdK03 Bengü Işık. Babam bana küçükken kızım senin adının anlamı ebedi, sonu olmayan demektir, demişti. İçime öyle bir dokunmuştu ki o an çocuk halimle ben sonsuza kadar yaşayacakmıyım yani, diye sormuştum. Babam gülerek oradan ayrılmıştı... Aradan yıllar geçti sonra o kimsesiz odada bir mektup gördüm. Açtım içinde yazan şeyler beni şoka sokmuştu. Kendimle ilgili hiç bilmediğim bazı şeyleri öğrendim. O günden sonra "Gece Işıkları"nı çok sevdim. Bana hep babamı hatırlatır oldu... "Bengü bana tam burada, "Gece Işıkları." demiştin ya, anlatmıştın hikayeni. İşte tam burası... Burası artık senin evin..."

2024'ün ün bir Eylül akşamı, bir kadın ve bir adam tam 15 yıl sonra yeniden karşılaşmışlardı. Ve bitti sandıkları hikayeleri, yeniden can bulmuştu. Çünkü bazı hikayeler yarım kalırdı, yeniden başlasın diye. ***Gerçek bir hikayeden esinlenilmiştir.

Sevgili defter, Ben bugün aşık oldum. Sahne ışıklarının altında, Juliet'in pencereden Romeo'ya uzandığı gibi uzandı üzerime aşk. Üstelik ölüm iksiri içmeye de yemin ettik. Ey Hermia! Bükme o masum boynunu. Çiçekteki iksirin etkisi bir düş kadar kısa, aşksa masallar kadar uzun. Gerçeği gömmeye bir avuç toprak yetmez, gençlik çiçek gibi açacaktır elbet gerçeğin üzerinde. Gençlik, pop şarkılarındaki nakaratlar gibi hareketli ve çarpıcı çünkü. Bu bir gençlik kumpanyası, Ve ben bugün aşık oldum.

Aşkın kaç hali vardı? Çocuk hali vardı mesela. Saçını çekerek anlaştığın, oyuncaklarını paylaştığın ve yanı başında büyüdüğünde o sevginin de senle büyüdüğünü fark etmediğin halidir bu. Çocukken kalbine düşen tohum senin gözyaşlarınla sulanmış, kahkahalarınla güneş almış olabilir ve sen farkına bile varmadan düşmüşsündür onun güzelliğine. İkinci şans hali vardır birde. Aşk ikinci kez gelip de kapını tıklattığında tereddütle açar insan. O kapıda artık yeni kilitler vardır, zincir takılıdır ve içeri tekrar girmek artık hayalden başka bir şey değildir. Yalnızlığını zırh gibi kuşanan birinin kapısını çaldığında korkup kaçmak kolaydır, kalmaksa yürek ister, tabi kalbinizi çoktan içeride bırakmadıysanız. Üçüncü olarak da geçmişin gölgesinde kalmış hali vardır. Kalbinizi sakladığınız sandıklar ve başına diktiğiniz Amazonlar her zaman doğru kişiye çevirmeyebilirler mızraklarını. Acıdan gelen tecrübeler önyargıya dönüştüğünde hata yapabilir insan, geçmiş acımasız bir öğretmen olduğu gibi insanda travma yaratmaya da meyillidir. Travmalardan kaçmak bir şehirden kaçmaya benzemez, insan bir şehirde kaybolur da sora sora yolunu bulur. Kendi geçmişinde kaybolunca kime sorar insan? Yolunu kaybettiğinde elinden tutacak kimse kalmadığında yanlış yapmak kaçınılmazsa kimi suçlar insan? Eski bir aşk yeni bir aşkın üstüne kara çaldığında gözyaşlarıyla temizlenir mi ? Aşkın birden çok hali vardır elbet ancak bu gençlik hikayesinde ben size elimden geldiğinde bu üç halini anlatacağım. Benimle bu yola çıkmak ister misiniz? Yol virajlı ama manzara güzel.

Miray ve Pelin, siyah ve beyaz gibiler. Hayır hayır, vişne çürüğü ve toz pembe. Ekşi ve tatlı. Kirpi ve tavşan. Birbirlerini asla anlamayacak gibi duruyorlar, birbirlerini suçlayıp "Senin gibi kızlar" diye başlayan cümleler kuruyorlar. Bu doğru değil aslında, gün sonunda ikisi de yolunu bulmaya çalışan genç kızlar değil mi sonuçta?