"Nesin sen bir tür koruyucu melek mi ?!" Arkasından seslendim. Beni duyduğuna emindim ama yine umursamadan seri adımlarla yoluna devam etti. Peşinden gitmekten yoruldum ama o beni peşinden sürüklemekten bıkmamıştı. Küçük bir kız çocuğu gibi peşinden gidiyordum.Onun bir adımı benim nerdeyse üç adımıma eşitti. Eh adam...
Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYL...
''Şey adın neydi acaba?" dedi eliyle saçlarını karıştırarak. Bir dakika benim adımı mı sordu o? Adımı sordu değil mi? Neydi benim adım? Tuğba mıydı? Yok değildi.Tuana mıydı? Yok o da değildi.Heyecandan adımı unuttum. "Sıçmık." dedim birden. --- Tüm hakları Umut'un egosunda saklıdır. NOT:Küfür içerir.
