❝jisung, en yakın arkadaşına karşılıksız aşkı için yardım etmek isterken asıl yardıma muhtaç kişi hâline gelir.❞ shipler: minsung, hyunlix, changminin
okuduğu kitaplarda kaybolan hwang hyunjin ve onu izlerken kaybolan kasabanın yeni çocuğu lee minho. |yarı texting, yarı düzyazı.
yeşil çamlar altında uyuyor şimdi ada, şimdi kımıldamıyor zaman bile yerinden, ve apaçık gözlerin en derin bir rüyada ve güneş pırıl pırıl akıyor gözlerinden. bilsen duracak gibi nasıl yavaş vurmada kalbin öyle muntazam, kalbin öyle derinden.
kazandığımız savaş yok fakat o gece, en azından birbirimizi kaybetmiyoruz. [twenty-five twenty-one x reply 1988 x lemonade mouth x öyle bir geçer zaman ki] [1990s, school band, found family, friends to enemies to lovers]
minho'nun, ailesinin katili han jisung'dan intikam almak için hapishaneye girmesi gerekiyordu. [aynı isimli filmin uyarlaması değildir] [enemies to friends to lovers, unhealthy relationship, alternative universe - prison, mommy/daddy issues, slowburn]
kelepçelenmiş eller, tutsak ruhlar dört duvar arasında özgürlüğü kollar. |161222
"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018
ellerimden öptü, ellerimden. avuç içlerimden öptü. unutabilir misin şimdi? ben ölsem unutmam. |250123
onu olduğu gibi tüm benliğimle kabul ettim. |as you are. fr'lemeowho
sarı battaniyesini örtüyor sonra üzerine, kapıyı kapatıyorum. o yayları bozuk kanepeye oturmamasından önce söylemiştim kapıyı kapatmasını, unutuyor yine. her şey gibi. her şeyi unutuyor, ama o ismi bir türlü unutamıyor. tek bölüm, 23/11/2018
"Seni ilk kez o zaman görmüştüm Park Jimin. Ve bunun son görüşüm olmayacağını çok iyi biliyordum." 19.08.2018 - 22.08.2018
prens hwang hyunjin bir gün onu günahlara sürükleyecek bir askerle çarpışır. |270523
birbiriyle buluştuğunda yanan gözler, yoğun duyguların altında ezilen bedenler... bu savaşın içinden bütün olarak çıkabilecek kadar güçlü müyüz biz? -düzyazı- ©2022
"Bulutların nasıl göründüğünü merak ediyorum. Şu anda nasıllar?" diye sordum nefesinin geldiği yöne doğru dönerken. Derin iç çekişini duydum. Beni kollarının arasına aldı ve mandalina kokulu nefesi yüzümü okşadı. "Gerçekten bilmek istiyor musun kar tanesi?" sesinde kuru bir acı kol geziyordu. Kafamı salladım. Kolları...
ve ben, seni seviyorum diyemiyorum. 31.05.2023 bir başka mayısın sıkıntısı.
"Konuşmayacak mısın?" diye soruyorum, kirpiklerini kırpıştırıyor birkaç kez; çekingenliği gülümsetiyor beni hafifçe. Gülümsüyorum, konuşmuyor; çekingenliğini seviyorum. "O zaman," diyorum neşeli bir sesle, bakışlarını üzerimden çekemiyor. "Beraber limonata içelim mi?" 14/04/2017 ~ 14/05/2017
