KİTAP FİNAL OLDU!!! Bu bir Düğüm hikayesi... Güneşin, denizin, kuşların aşka düğümlenişinin hikayesi... Kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçti. Beni bir çift yeşil göze tutsak edip, ruhunu kalbime düğümleyip gideli? Çocuk kalbimin vermiş olduğu hevesle bir şey yaptım. ASLA yapmam dediğim bir şey! Ona ulaşabileceğim en saçma yolu seçtim. Ya da seçtirildim! Aşk insana neler neler yaptırırmış? Aklını alır, sallar, çarpar, acıtır aynı zamanda kahkaha attırır, hüzne bulanmış sevinçler yaşatırmış... Bana ise yurt odamda, canım kadar sevdiğim iki yarenimle ilk mesajı atmayı uygun gördü. ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ "Yeter lan yeter! Buramıza kadar geldi ! Başlarım senin aşkının ızdırabına!" "Ama Meyra!" Poşetten çıkardığı telefona alık gözlerle baktık. Ama onun hinlik dolu gözleri kendinden çok emindi. Nazenin elimi tutunca korkusunu anladım. O da benim gibi yaklaşan fırtınanın farkındaydı. "O... O ne?" "Ben oturur bunun gelmişini geçmişini anlatırım da yeri değil. Babannemim üstüne hat aldım. Kaçakçılar çarşısından aldım lan ben bunu! Tipi kayık adamlardan mal isteyen müptezeller gibi kaçak telefon sordum! Kaç günlük yemek paramı Imeal atsınlar diye verdim! Ne diyorsam yapacaksın!!! Şimdi şu senin ünüformalı bıldırcını ava çıkıyoruz! Bağırtısı hiç kimsenin karşısında düşmeyen burnumu eğiyordu. Hızlı hızlı gezen parmaklarına dehşetle baktım. O ise keyifle bana telefonu uzattı. "İlk mesajı attık. Hayırlı olsun gaziler." O gülüş bizi bitirecekti... Ya da yep yeni bir kapıdan geçmem için güç verecekti. Uzattığı telefonu alıp ekrana baktığımda beynimden vurulmuşa döndüm. Canım dediğim kızın bana yaptığını düşman yapmazdı. "Beni bitirdin Meyra! Sen beni bitirdin..." Fısıltım Nazenin'in ürkek bakışlarıyla yanıma yaklaşmasına neden oldu. Ekrana bakan bakışları

"Oysa bir dünya gizliydi sende. Buradan, buradaki bu aciz, korkak, küf kokulu dünyadan çok daha farklı olarak. Bir soluk, Bir bakış, Bir tutuş... Yeterdi. Yeterdi tüm galaksilerin içinde seni tanıyıp bulmama..." *Özdemir Asaf

"Onu yaşatmak için ufacık da olsa bir ihtimal olsaydı, sen o ihtimal için canını verirdin. Yerin yedi kat dibinde de olsa o ihtimali bulur çıkarırdın oradan." "Çıkarır mıydım sahi?" "Çıkarırdın tabi.. Sen Zakkum'sun. Kökleriyle yeraltında, çiçekleriyle yeryüzünde hüküm süren.." "Ama zehirli.. Zehirliyim ben Çağan." dediğimde nefesini tuttuğunu duydum. Sanırım bunun sebebi ona ismiyle hitap etmiş olmamdı.. Bu ilkti ve son olacaktı. Eğer hatırlatacak olursa, sarhoşluğumun üzerine yıkabilirdim bu ayrıntıyı. "Senin zehrin, yalnızca düşmanlarına." dedi kararlılıkla. Başımı omzundan kaldırıp yüzüne baktım. "Bir de bana." dedi burukça gülümseyerek. "Hak edene diyelim o zaman." dedim gözlerimi devirip. Oysa asla değildi.. Gerekirse kendime akıtırdım tüm zehrimi ama ona zerresini bile değdirmezdim. Not: Başlamadan önce 'Gecenin En Doğusu'nu okumanız; Zakkum'u sizin için daha anlaşılır kılacaktır. -Bu hikâyedeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

(FİNAL YAPILDI)Hiçbir aşk bu kadar zor olmamış hiç kimse aşkı bu kadar çok istememişti. Aşktan dili yanmış bir kadın.. Aşktan intikamı uğruna vazgeçmiş bir adam.. Yaralarını sarmalarına engel olan ve geçmişten gelen büyük intikam.. Bir yanda masumiyetiyle karşısındaki adamı ezen Karaca, diğer yanda geçmişini bir türlü arkasında bırakamayan Barış. Ruhsuz bedenler ve acıyla yaşayan kalpler.. Soluksuz okuyacağınız bir macera ve amansız bir aşk hikayesi.. "Kimseyi sevemeyecek kadar yaralısın sanmıştım. Yanılmışım. Sen sadece beni sevememişsin." Karaca BAYRAKTAR "Sonuç mükemmel. Benden hiçbir beklentileri yok. Çünkü ben kimsenin geleceği değilim." Barış ATAMAN

(FİNAL YAPILDI)"Bazı ilişkilere arkadaşlık az gelir, aşk çok fazla.." Bir kadın ve bir adam.. Onları çocukken buluşturan hayata beraber adım atmış, tüm zorluklara birlikte göğüs germiş iki arkadaş.. Naz ve Doruk, hayatlarının hiçbir döneminde diğerinin olmadığı tek bir anı bile olmayan iki arkadaştır. Birbirlerine hayat boyu ayrılmayacaklarının sözünü veren, biri düşse diğerinin onu kaldıracağından emin olan bu iki arkadaş hayatın onlara yapacağı sürprizden ise habersizdir. Ta ki o doğum günü gecesine kadar.. Naz'ın o gece yaşayacağı talihsizlik Doruk'un edeceği tek bir sözle harmanlanacak, iki arkadaşı çıkmaz bir yola sürükleyecektir. Bu iki genç için hiçbir şey o geceden sonra kolay olmayacak, Naz'ın inadı ve dik başlılığı Doruk'un dönüşü olmayan sözleriyle birleşerek onları sınayacaktır. Peki tüm bu olanlara rağmen Naz ve Doruk'un arkadaşlığı sarsılacak mıdır yoksa birbirlerine hiç olmadığı kadar sıkı mı sarılacaklardır? Yani arkadaşlık mı yoksa aşk mı galip gelecektir? Bilinen tek bir şey varsa o da hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağıdır..

-Antik Tanrılar Serisi -1- Ra yalnızdı. Her zaman yalnız olmuştu. Hükmetmekle birlikte gelen yalnızlığa alışkın olsa da, artık eskisi gibi bu duygunun önüne geçememekteydi. Yalnızlık girdabı, göğsünün ortasından başlayarak, içinde git gide büyüyor ve ele geçirdiği her yeni parçasıyla birlikte onu hissizleştiriyordu. Ancak kaderin onun için bir planı vardı ve Güneş'in Efendisi, bundan habersizdi. Zeus, ona Apollon'un görüsünden bahsetmek için İtalya'ya davet ettiğinde, Ra bir kadınla karşılaştı. Isabella Roth, minyon görünüşlü kırılgan bir kadındı ve önemli bir detaya sahipti. Faniydi. Ra'nın aksine ölümü tatmakla lanetlenmişti. Fakat yine de o gece, ikisi arasında ufak bir kıvılcımın yanmasına engel olamamıştı. Isabella, Ra'nın yalnızlığını adım adım ihlal ederken, Güneş Tanrısı artık hem panteonunu, hem de hayatına beklenmedik bir şekilde dâhil olan faniyi de korumak zorundaydı. Ve gölgelerde gizlenen büyük bir tehdit, hızla onlara doğru gelirken kader ağlarını örmeye başlamıştı... ¤ ¤ ¤ Mitoloji İçinde #1 ¤ ¤ ¤ ©Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde iznim dışında paylaşılamaz, kopyalanamaz veya çalıntı olayı yapılamaz.

"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri gülüşü, alaylı sözleri ve kobalt mavisi bakışlarıyla dünyaca ünlü bir ressam ve fotoğraf sanatçısıydı. Biraz uçarı, biraz delidoluydu ama bir kış günü fitili ateşleyen o yeşil bakışlara vurulduğunda durulmuştu. Ömür Göktepe ise; ailesinin baskısı altında yaşayan ve 19. doğum gününe dek bunları hiç sorgulamayan ürkek, çekingen bir genç kızdı. Ancak ilk kez doğum gününde kuralları çiğnemeye karar verdiğinde ve kendini yeni bir maceraya attığında ölümün kıyısından döneceğini ve bir yabancının kollarında aşkı tadacağını hiç düşünmemişti. Ve ansızın o kollardan kopup yıllar sonra bir kış günü onları buluşturan kar taneleri yeniden şehre yağdığında artık her şey değişmişti ve aşk, bu kez kar tanelerinin değil nefretin ve pişmanlığın altında ezilmişti... *** Nar Bülbülü ve Sevda Çiçeği hikayelerinde tanıdığınız Erez Gündoğdu'nun hikayesidir. Seriler birbirinden bağımsız oldukları için ayrı ayrı okunabilir. Sevgiler, KadifeKelimeler... *** Hikayelerim isim haklarıyla birlikte noterde adıma kayıtlıdır. Çalıntı ya da izinsiz kullanmak durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Beni iyice tezgâha yaslayarak "Gülden," dediğinde "Bitti," diye tekrar ettim. "Unuttun mu? Aramızdaki her şey bitti?.." "O yüzden mi gözlerime öyle bakıyorsun?" diye sataştı bana. "O yüzden mi beni kıskandırmaya çalışıyorsun? O yüzden mi delirtiyorsun beni? O yüzden mi geceleri hayalimle orgazm oluyorsun?" "Sen..." "Söylesene Gülden, yetiyor mu?" Dudaklarını çenemde hissettiğimde gözlerim sessizce kapandı. "Söylesene," diye fısıldadı. "Söylesene Gülden, yetinebiliyor musun?" *** Alparslan Gündoğdu, karısını ve dört yaşındaki kızını bir yangında kaybetmiş ve yıllar sonra yeni bir başlangıç için her şeyi geride bırakarak İstanbul'a yerleşmişti. Geçmişin kötü hatıralarından kaçmak ve unutmak istiyordu ama kendini ansızın saçları ateşten bir güzele tutulurken bulmuştu. Gülden Seçkin, yemyeşil bakışları ve beyaz tenini çevreleyen kızıl saçlarıyla eşsiz bir güzellikti. Bazen sakar, bazen delidolu biriydi ve kendi sıradan hayatında her şey yolundaydı, ta ki sevgilisi tarafından aldatılana ve hiç ummadığı bir gece Alparslan Gündoğdu'yla karşılaşana dek... Kendini hiç tanımadığı bir adamın kollarına atarken bunun delilik olduğunu biliyordu, yine de o bakışlara karşı koyamayarak ona teslim olmuş ve işte o gece, her şey mahvolmuştu...

TAMAMLANDI Geçmiş bir gölge gibi takip ediyordu kadını. Onu büyütenler, kirli eller ve yaptığı tercihler kanatlarını kırmıştı. Gökte asılı kalmış bir güvercin gibi çırpınıyordu. Geçmişten bir adam çıkıp geldi. Gözleri deniz, yüreği kafes, kalbi memleket gibiydi. Kanatları kül olan Güvercin, onun kafesinde özgürlüğü tatmak istedi. Denizi ona yuva, kalbi ona memleket olsun istedi. Geçmiş onların ayaklarına dolandı. Beraber düştüler, beraber kalktılar. Elleri arasında ateşten bir gül yeşerdi. Alevleri ikisini sardı. Beraber yandılar. Acının göğsünden emdiler aşk şarabını. Yana yana sevdiler birbirlerini ve yaşamayı. Bu ağzında Kekre taşıyan kanadı kırık bir Güvercin'in boğulmak istediği denizle beraber bitişinin hikayesiydi. Bittiği yerde küllerden doğmalarının hikayesi oldu. Kadın adamın nabzı oldu. Adam kadının yuvası... Adam Güvercin'in Ensar'ı oldu. Kadın adamın Gülce'si... © Kitap şarkıları: Sezen Aksu/ Güvercin Fikret Kızılok/ Gönül Duman/ Bal Neşet Ertaş/ Kurusa Fidanım Selda Bağcan/ Gesi Bağları Kahraman Deniz/Suç Mahalli Şubat, 2019 (Başlangıç)

Çok fırtına gördüm. Sen bana fırtınalı yağmurdan sonraki o dinginlik gibi hissettiriyorsun. 🌧 Kelimelerle kavgalı korkak bir kadınla konuşkan ve bir cesur adamın hikayesi.