Bı santraç tahtası siyahın arkasında bir kadın beyazın arakasına saklanan iki yüzlü bir adam. herkes kendine bir resim çizdi. ve o Rasim birgün biteceğini bile bile çizilmişti. ama o resim tekrar çilmiceğini söylememişti. ya sahte bir portre olucak yada karanlığın arkasına beyazın iki yüzlülüğü ne sığınılacaklardı.
Hayat hep bir engel koydu sabah akşam gece gündüz demeden harap edilen bir imparatorluk kurulma ve devrilme arasında kalmıştr. Kral oğulları sung ho ve baş habrbin bu tah kavgasında bir şart koşar. Bu şart ülkenin kalkınmasında ve savaş ustası birini bulup getirirse o kişiye tahtı vericeğini söyler. Bu durum başhar...
Bİr gece vardı kurtulması gerekiyordu bir cinayetin resmiydi herşey gece acılarına bir cinayetişlemek istiyodu artık bu bi başlangıçtı her kese ve onlarca ölü ruhlara şimdi herşey bir kan gölünün görülme zamanıydı tıpkı resimlerin bir gün sergilenmesi gibi
insan sormaktan korktuğu soruları soramadığında aciz sanılır. Bakamadığı gözlere ayna bulamamaktan. İşte buyüzden uyumsuzluk içinde yaşayıp giden bir komutandır. Kadın hayatın altında kaybolması gibi şimdi yazılan oyunu oynayalım gerçeklere kulaklarını ve ruhunun kapılarını kapatanlara
"Hocam okuldayız farkında mısınız?" Diye fısıldadım dudaklarına doğru. Duvara yaslamıştı bedenimi. "Hocan yer seni." Diyip dudaklarıma yapıştığında gülümsemeden edemedim. Özlemiştim.
