Bir gün herkes ölecek ve benim de sonum gelecek... Yayım Tarihi ↪️ 28 Ekim 2016

Beyazın kirlenmesi gibi bir şey onların arasındaki şey, tanımlanamıyor. Ne kadar beyaz çamura batsa siyahtan farkı olmuyordu, yıkandıkça çıkmayan bir lekeye bürünüyordu. Beyaz, ne kadar kirlendikçe onların arasındaki aşk o kadar kirleniyordu ama tutku ve sevgi azalmıyor, eskisinden daha güçlü bir hal alıyordu. Belki o lekeyi temizleyecek şey onların hiç bitmeyen ve gün geçtikçe artan sevgileriydi. Hayata sıfırdan başlamak geçmişi unutmak belki iyiydi ama derinlerde yaşayan aşkı gün yüzüne çıkarmak bir hayli zordu. Çabalasa da o siyaha bürünmüş olan aşk kalbinin derinliklerinde kalbinin güzel bahçesine çıkmıyordu. O aşkı kalbinin kuytu köşelerine iten ise aşktı, o simsiyah ve siyahlıktan kurtulamayan aşktı. Mutlu olmak onlar için çok zor. Aşklarını yaşamasınlar diye engel olanlar onları mutsuz ederler. Onları simsiyah yapmaktan kurtaramazlar. Yayım Tarihi:

Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Aşk mafya cinsellik tutku gençlik nefret