Malik kierował się przede wszystkim credo. Altaïr miał je za nic; nie akceptował nałożonych na siebie ograniczeń. Malik ufał intuicji i uciekał od konfliktów. Bezwzględność Altaïra dorównywała jedynie jego braku litości. Malik nie wierzył w demony. Altaïr był jednym z nich. 🦅 Grzech to opowieść pełna bólu, pasji, pożądania i kłamstw. Łączy to, co kocham: średniowiecze, wojskowe klimaty, walkę i romans, strach przed własną tożsamością i realizm brutalnego świata. - A ty czego pragniesz, Altaïrze? - zapytał Mentor. Śmiechy nowicjuszy ucichły. Cisza w sali wypełniła się jedynie cichym świstem wiatru za oknami. Altaïr stał przy głównych drzwiach biblioteki. Nikt nawet nie spostrzegł, że był obecny. - Siły. Jego głos przeciął ciszę, przeciął nawet wiatr i ziarna piachu unoszące się w powietrzu. Malik poczuł dreszcz. Niespodziewany prąd przebiegł mu po plecach i wzdrygnął ciałem. Odwrócił wzrok wiedziony pierwotnym instynktem "walcz lub uciekaj". Innej drogi nie miał, musiał przed nim uciekać. * - Symulacja rozpocznie się za dziesięć sekund. Jesteś gotów, M####? - - - Moje opowiadanie numer: 4. Data publikacji pierwszego rozdziału: 13.12.2024 (piątek trzynastego :P) Okładka: https://pl.pinterest.com/pin/180425528816671921/

Carole - średniowieczny taniec kołowy, wywodzący się z pogańskich obrzędów, związanych z zimowym przesileniem. Przesilenie zimowe - 22 grudnia, rozpoczęcie astronomicznej zimy i zarazem najdłuższa noc w roku. Chłodne popołudnie, Władcy Czterech Żywiołów i narada, która zmieniła wszystko - tak Królestwa pamiętają tamten dzień. Teraz, siedem lat od zamachu Podziemia, przygotowują się do obchodów zimowego przesilenia. Jednak wróg wciąż czai się w ciemności, a ta ostatnio zyskuje na popularności za sprawą rosnącej w siłę sekty. Nad krainą zapada złowrogi cień, buntownicy wychodzą na powierzchnię, ludzie znikają, upiory budzą się ze snu. A szepty niosą wieść, że wkrótce powróci ta, którą skazano na wieczne zapomnienie. W książce pojawiają się sceny przemocy, sporadyczne wulgaryzmy i wątki romansowe. Kategoria wiekowa: 13+ 05.11.2024 #1 - steampunk Pierwszy tom "Maskarady żywiołów" składa się z 4 części: I Melodie końca II Szczurzy dramat III Królewskie eliminacje IV Pod królestwami https://moonrosalie.tumblr.com/ Za okładkę dziękuję mojej cudownej kuzynce ♥

Bennett... cóż, znów wpadł w kłopoty. Lecz tym razem, kiedy wpadł do bagna po szyję, to kiedy spróbował się uśmiechnąć i wydostać, okazało się, że tym razem nie będzie miał szczęścia już w ogóle. Czy może jednak? [Fik z uniwersum moich OC, wprawdzie krótki, ale pomoże zrozumieć pewne relacje między postaciami]

Brant, młody kapitan Trupy Głupców, obiera sobie za cel poznanie i zaprzyjaźnienie się z ponurym i gburowatym najemnikiem - Calcharo. Tak dochodzi do starcia dwóch osobowości, które nie mają prawa się dogadać, bo jeden ciągle mówi, a drugi woli milczeć. 🐳 Głupcy to ff Wuthering Waves napisany pod wpływem natchnienia po zobaczeniu Resonator Showcase'a Branta (link w pierwszym rozdziale). To też szalony ship Brant x Calcharo, który natchnął mnie ich przeciwstawną energią. Hej-ho, fale niosą sen, był dla niego tak jak tlen. Białe włosy miał jak mgła, a wyrządził tyle zła! Miał wielki miecz, w spojrzeniu stal. Nie mówił wiele, nie lubił też fal. Lecz młody spojrzał - i przepadł raz dwa. Nie wiedział bowiem, że trafił na psa. Hej-ho, fale niosą żal, Liczył się tylko szmal. Białe włosy miał jak sól i jak ona przyniósł ból! - - - Moje opowiadanie numer: 5. Data publikacji pierwszego rozdziału: 18.03.2025 Data publikacji ostatniego rozdziału: 14.09.2025 Całkowita długość opowiadania: 182 strony czcionką Merriweather 11 Okładka: https://pl.pinterest.com/pin/609041549645366249/

„Urodziliśmy się żeby być prawdziwi, nie perfekcyjni." Pantalone - a raczej niczym niewyróżniający się mieszkaniec Liyue Harbor - zawsze na pierwszym miejscu stawiał perfekcjonizm. Jednakże pomimo swoich niespotykanych umiejętności, skończył jako szary bankier w Northland Banku. Do czasu. Kiedy zajmuje miejsce ówczesnego Numeru Dziewiątego w szeregach Harbingerów organizacji Fatui, jego cenne talenty okazują się bardzo przydatne. Ale jak tu z nich korzystać kiedy pewien irytujący naukowiec z kompleksem Boga oraz jego problematyczne wcielenia co chwila wchodzą mu w drogę? Dottore od setek lat dążył do perfekcji. Ot niegdyś zwykły śmiertelnik osiągnął niemalże boskość. Geniusz, który równał się z Siedmioma Archonami. Każdą ludzką słabość starał się skrupulatnie wyeliminować, jednak nawet chłodna logika czasem musi ustąpić emocjom gdy pewien bankier nie działa zgodnie z przewidywaniami... Co przyniesie rekrutacja nowego Harbingera, podejrzanie szepty w Nod-Krai i pewna wymuszona współpraca? Ah, no i najważniejsze. Co będzie z dofinansowaniami dla Dottore? okładka wykonana przez: @evphoria_x (aka mnie) współautorka: @RozowaMandarynka

Levi wcale nie chciał polubić Hanji. Ani Erwina. Ani żadnego innego popaprańca należącego do Korpusu Zwiadowczego. Po śmierci Farlana i Isabel obiecał sobie, że pozostanie samotnikiem i do nikogo się nie przywiąże. W końcu lubić kogoś to martwić się o jego los... Tylko jak tu zachować dystans, gdy wariatka w okularach konsekwentnie zamęcza cię wykładami o smarkach tytanów, zaś jasnowłosy skurczybyk z każdym dniem staje się coraz bardziej intrygujący? Czyli o tym, jak Levi znalazł sobie miejsce w Korpusie Zwiadowczym po zakończeniu odcinków specjalnych "Bez Żalu". W późniejszych rozdziałach Eruri. W wersji R18 ;)

AU z gry Genshin Impact, w którym Aether (główny bohater) podejmuje próbę zmiany przeszłości. Większość tego określenia "alternatywne" kręci się wokół tego, że Dottore wykopany z Akademii został kilkanaście lat przed wydarzeniami z gry. Przed mocno drastycznymi scenami pojawi się ostrzeżenie, ale raczej nie jest ich sporo. Głównie tylko przekleństwa (oraz kilka tyci spoilerów do Archon Questa z Sumeru: patch 3.2, wtedy nakręciłam się na pisanie + teorię, że Dottore to Zandik uważam za pewnik, amen). Proszę na to uważać, poza tym jednak, zapraszam do lektury!

„Większość ludzi tak naprawdę nie pragnie wolności, ponieważ wolność niesie za sobą odpowiedzialność, a odpowiedzialność jest dla większości ludzi przerażającą." - Sigmund Freud Życie jak ptak zamknięty w klatce może wydawać się czymś frustrującym, ale co jeśli nie zaznało się wcześniej innego życia? Jak to jest nie zobaczyć promieni słonecznych przez lata? Laurene doskonale wiedziała jak to jest. „Ocalona" od tego losu trafia do Korpusu Zwiadowczego. Klatkę zwaną Podziemiem zamienia na otaczające ludzkość mury. Jednak czy walcząc za ludzkość, tym razem to ona zdoła ocalić bliskich? Bardzo dziękuję @evphoria_x za zrobienie tej cudnej okładki TW! Przemoc, śmierć, wulgarny język i krew, dużo krwi oraz opcjonalnie jakieś tytany (W końcu to uniwersum AoT więc nikogo raczej takie rzeczy nie powinny dziwić)

- Piękny dzisiaj dzień, nieprawdaż? - powiedziała kobieta spoglądając przez okno. Było to kolejne czerwcowe popołudnie przepełnione sprawdzaniem dokumentów, danych osobowych i materiałów edukacyjnych. - Takich dni przed nami jeszcze wiele. - odparł mężczyzna, kładąc na biurku gotowe foldery. - Powinniśmy się teraz skupić na najważniejszym aspekcie jakim jest przygotowanie uczniów na powrót do naszej placówki. Kobieta spojrzała na niego ze spokojem, wpatrując się jednocześnie w foldery nowych uczniów. - Spokojnie, wszystko w tym roku pójdzie po naszej myśli... Panie Dyrektorze **** Od wielu lat Magiczna Szkoła Żywiołów Concordia prowadziła dyskretnie swoją działalność. Zapraszając wyjątkowych ludzi w swoje skromne progi w ramach "Wakacyjnych Kursów" nigdy nie przyciągała zbyt wielkiej uwagi. Teraz grupka pierwszorocznych zostaje zaproszona, aby nauczyć się mocy zaklętej głęboko w ich duszach, a na kolejne lata wracają uczniowie klas drugich i trzecich. Bohaterowie przeżywają przygodę swojego życia, uczą się nowych umiejętności, odnajdują pierwsze miłości i stawiają czoła zagrożeniom, jakie czyhają na nich w zaklętych lasach Concordyjskich. Czy stawią czoła wyzwaniu?

Powtarzalność w życiu zawsze sprawiała, że czułem się pewniej. Bezpieczniej. Gdy wiedziałem co przyniesie jutro, czego dokładnie mogę się spodziewać. Odcięci od świata zewnętrznego, każdy zostaje zdany wyłącznie na siebie. Wszystko zmieniło się, gdy do mojego, względnie poukładanego życia, wszedł on. Theodore Vasquez. Brudnymi butami, zostawiając mokre ślady na zapętlonej ścieżce, którą samotnie kroczyłem. Jego każdy ruch był chaotyczny, nieprzemyślany, ale zawsze kroczył pierwszy. Jednak zawsze spoglądał z uśmiechem za siebie, jakby chciał się upewnić czy nie oddaliłem się zbyt mocno. Ktoś pod maską względnej niewinności, skrywał twarz potwora. Odpowiedź na pytanie "Kto jest mordercą?" wcale nie wydawała się tak prosta, jak mogłoby się wydawać...