Klasik karışan bebekler hikayesi evet ama unutulmazları ile. Sezon Finali yapıp devam eden, klasik abi kurgusuna ihanet eden kitap... Okuyun derim :)

"Beni de bekle bari çok karanlık." Dedim sitem eder gibi. Arkasından yürümeye başladım. Topuklu ayakkabı ile yürünmüyor ki. "Ya biraz yavaş yürü öküz." Diye bağırdım sinirle. Arkasını dönüp sinirle bana bakmaya başladı, ardından hızlı adımlarla yanıma yaklaştı dibime kadar girdi. "Bana bak bana öküz diyip durma, ayrıca benimle aynı yerde olmak istemiyorsun gitsene madem, niye peşimden geliyorsun." Dedi sinirle. Zorlukla yutkunarak kaşlarımı çatarak cevap vermek için ağzımı araladım. "Deme bana bir şey, bir yolunu bulup buradan bir an önce çık derim." Dedi arkasını dönüp yürümeye devam etti. "He bu da son iyilik küçük kız." Dedi sertçe, hızlı hızlı yürümeye başladı. Topuklularla koşmak zor da olsa koşarak kolunu tutup durdurdum. "Ya tamam özür dilerim, ben korktum o yüzden dedim, beni de götür gittiğin yere, bilmiyorum ben nereye gideceğimi." Dedim masumca. "Banane." Dedi umursamaz bir tavırla. ... {Öylesine yazıyorum.}

"BİR DAHA ONUN İSMİNİ AĞZINA ALMAYACAKSIN?!!" "KİMİ SEVECEĞİM SENİ İLGİLENDİRMEZ!" Bir adım daha atarak üstüme geldi. " Ne dedin sen!!!!" Başlama tarihi 08.03.24 Bitiş tarihi 09.10.24 #1. ROMANTİKOMEDİ 02.11.24 #1 . IŞIĞI 24.05.24 Kapak tasarımı@bataklikyakomozu'na aittir.

"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim." Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nefes alarak duraksamadan koşmaya devam ettim, her hareketimde sızlayan vücuduma ve arkamda ki adama saydırdım. Tenime işlenen buz gibi hisle arkama döndüm, hiçbir şey yapmamış kaldığım odanın balkonundan bana bakıyordu. Pes edeceğimi sanıyordu ama umursamadım. Ormana girdiğim de kulağıma dolan sesle vücudumu az öncekinden daha beter bir titreme aldı. Karşımda karanlığın içinden gördüğüm ışıldayan gözlerle koşmam durmuş sadece onlara odaklanmıştım. Biliyordu, en büyük korkumu biliyordu. Ve korkumu bana karşı kullanıyordu. ° Yetişkin içerik içerir. 'Canını Yakarım' adlı ilk kitaptır. Tamamlandı.

"Abim, o parayı hiç bir zaman sana vermeyecek." Bunun o da farkındaydı fakat ısrarla devam ediyordu. "O zaman hep benimlesin." ... Yağmur abisinin ödeyemediği borç yüzünden hiç tanımadığı bir mafyanın eline geçer. Eline düştüğü mafyanın sadist kişiliği, değişen tavırları... Sahi kimdi bu adam, yarası neydi de böyle acımasız olmuştu? Peki Yağmur kendini bu adamdan kurtarabilecek miydi? ... "Yıldızın parlamak için karanlığa ihtiyacı vardır, Yağmur."

Kimse doğuştan kötü değildir fakat her meleğin içinde bir şeytan yatar. * * * Uygar Akın, hayatındaki herkesin içindeki şeytanla mücadele etmeden karanlığa yenildiğini ve bunu benimsediğini fark etmeye başlar. Zor zamanlar geçiriyor olmasına rağmen karşılıksız aşkına sahip çıkmaya çalışır. Onun hikayesinde başrol artık aşık olduğu kadındır ama beklenmedik olaylar onların bir arada olmasını imkansız kılar. Uygar, adaletinin ve merhametinin çatışması arasında kalır. Artık bir tarafı seçmesi gerekmektedir: zarif kokulu bir çiçek bahçesi veya kaba kuvvetli bir zindan. * * * "Yanımda olmana rağmen beni anlamayarak yalnız bıraktığın için, seni affetmeyeceğim." * 18.08

Mahperi Kurtoğlu & Azer Miroğlu "Sevme beni. Senin sevmelerine kalmadım ben." Öfkeyle baktığım hareleri gittikçe daha da koyulaştı. Çatılan kaşları ardından tek hareketiyle yüzümü soğuk duvarla sırtımıda sıcak göğüsüyle buluşturdu. Vücudunu daha da yasladı. Tüm uzuvlarını hissettim. "Ne zaman benim sözümü dinleyeceksin Mahperi'm" Sağ eli bacağımı aşağıdan yukarıya okşayarak iç çamaşırımın iplerine geldi. Bu hareketi tüm vücudumu germiş nefesimi tutmama sebep olmuştu. "Nefes al Mahperi'm" Derin bir nefes aldım. "Sen beni korkutuyorsun" Titreyen sesimi zor bela duyurdum arkamda ki adama. Sinirlendiğini gerilen kaslarından anladım. Ne zaman beni korkuttuğunu söylesem böyle sinirleniyordu. Boynuma baskı uygulayan dudakları kulak mememe çıktı. Ağzına alıp emmeye başladığında dudaklarımdan bastıramadığım kısık sesli iniltim firar etti. Bu sırada elide boş durmamış iç çamaşırımın içine soktuğu parmakları kadınlığımı okşuyordu. Kafamı omzuna yatırdım. Ardı ardına devam eden inlemelerim onu memnun etmiş olacak ki tekrar boynumu bulan dudaklarının kıvrıldığını hissettim. Elini çekip elbisemi düzeltti. İki koluyla sımsıkı sardı belimi. "Öğreneceksin sözümü dinlemeyi güzeller güzelim" Derin bir nefes aldı. Dudakları boynumu sürttü. "Bırak beni ne olur. Söz veriyorum sana kimseye söylemem polisede gitmem" Beni kendine döndürüp avuç içlerini iki yanımda ki duvara yasladı. Alnını alnıma dayadı. "Deniyorum seni bırakmayı Mahperi'm ama yapamıyorum." . . . . Mahperi ve Azer'in hikayesi.

Bir adam, beni yangına çevirmişti. Bir adam, benliğimi bozmuştu tereddütsüz. Ve bir adam benim cennetimin ateşi olmaya ant içmişti ansızın... O adam acımasızdı. Acımasızlığın zirvesini yaşıyordu. O adam, karanlığın elli tonunda nefes alıyordu, acıyı seviyordu. Acıtmayı, yakmayı seviyordu. İçerisindeki ateşi etrafına püskürerek körlemeye meiliydi. Bir adam seviyordu acıtmayı.. bir adam, karanlığın kralığını üstelemişti severek. O adamdı işte acımasız olan. O acımasızın vücut bulmuş haliydi. Ben ise kanatlarında renk biriktiren küçük bir kelebeğim. Bir yanım uçurum dibi bile belli değil, diğer yanım ise karanlık ve tutsak. Etrafım mı çok karanlık, yoksa hayatım mı çok siyah? Karanlığa karşı koyuyordum. Onu üzerimden kaldırmaya çalışıyordum sadece direniyordum. Sonra beni tam olarak ezmesine izin verdim ve ben.. ve ben karanlıkla bütünleştim. Kapak tasarımı - #JuliaKarli

7 yaşından beri annesinin intikamını almak için büyütülen mafya oğlu Oğuz Atalay. Küçücük yaşında çok üzücü olaylar yaşayan Gözlerinin önünde annesinin ölümüne şahit olan Asya Kayan. Peki ya gerçekler görüldüğü gibi değilse ortada büyük bir yalan varsa Oğuz Atalay ve Asya Kayan'nın dillere destan hikâyesi işte karşınızda Mafyanın Kalbi ~Kalbe her duygu sığar~

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!