O gece durduraksız gök gürledi..Kral Vincent şatosunda güzeller güzeli eşi Eleanor'u ve minik Prensesi heyecanla beklerken her şeyden habersizdi... Kraliçe Eleanor ise son nefesini yağmurun başlamasından hemen önce vermişti.Cadı amacına ulaşamamış, planı güçsüz Eleanor yüzünden suya düşmüştü... Minik prensesimiz ise kim olduğunu bilmediği bir kadının elinde annesinin cansız bedeninin yanında ağlıyordu. Kadın ona iğrenerek bakıyor, bir an önce kurtulmak istiyordu ve yağmur başladıktan sonra pelerinini başına geçirerek ormanın derinliklerinde kayboldu... **** Artık kendimi daha dinç hissediyordum, bedenim ise tüy kadar hafifti... Artık beni suyun derinliklerine çekmiyordu. Kulaklarımdaki uğultu yerini sessizliğe bıraktı... Ölmek böyle bir şey miydi? Bu kadar huzurlu mu hissettirirdi? **** Bir anda bütün kasılmaları durdu ya da hafifledi bilmiyorum. Yüzü bembeyaz olmuştu.. Az önce pembe olan yanakları kireç gibi beyazdı. Aniden gözlerini açtı... O güzel ela gözleri... Tümüyle mor benekleri gibi olmuştu... O güzel dudaklarından tüm odada yankılanan gür bir kadın sesiyle sözler döküldü.... "Dengeyi sağlamak için sönecek masum yaşamlar Özgürlüğüne kavuşacak kabuğundan ayrılan ruhlar Şafak sökmeden önce dökülecek masum kanlar Kanlarla sulanacak ağaçlar..." **** Bu kimliğini bilmeden kendini farklı bir dünyada farklı olaylarda bulan bir kızın hikayesi. Genç bir kız tüm kayıplarına ve ihanetlere rağmen hayatına devam edip doğru yolu bulabilecek mi, yoksa kendini karanlığa teslim edip diğerleri gibi tarihten silinecek mi? Kimliğini ve varoluş nedenini bulma yolunda ona eşlik etmeye ne dersiniz? ☽O☾ Ay geçerken halden hale, Tüm ruhlar takip eder onun seyrini. ☽O☾ * 03.11.2019 #Fantastik 1. * *12.11.2019#Macera 1.* *14.01.

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

Tanrıça Serisi-1, devamı Buzdan Cehennem'de. Avcı ve element kullanıcıları olmak üzere ikiye ayrılıyorduk. Ben ikisine de dahil olamıyordum çünkü avcıların aksine bir element kullanabiliyordum ; Ruh. Element kullanıcılarına dahil olamayacak kadar hızlı ve çeviktim. Ben bir Tanrıça Çocuğuydum hatta bundan da fazlasıydım. Hades'in ihaneti sonucu yıkılan tahtına ben geçmiştim , ben Son Tanrıçaydım. Titanlar ve onlarla birlikte olan tanrılara karşı , Olimpos'u son nefesime kadar koruyacaktım. Sevdiğim kişilerin yaşamaları için ; ya ölecektim ya da öldürecektim. Fantastik'te #4

Pera, arkadaş grubuyla kış kampına katılırken, içinde tarifsiz bir huzursuzluk kol geziyordu. Avrupa'nın en yüksek dağı Mont Blanc'un karlı etekleri, kızıl granitleri, sivri buzulları ve göz alıcı zirvesiyle birlikte bir sürprizi daha vardı. Büyülü bir evrenden gelen ve kanlı bir görevi tamamlamak için orada bulunan dört adam. Neşeli kampları bir anda rayından çıkarken, önce en yakın arkadaşının ölümüyle sarsıldı Pera. Mont Blanc'da hiçbir şey olması gerektiği gibi gitmedi. Neşeli kahkahaların yerini ölüm çığlıkları, sıcak şarap kadehlerinin yerini soğuk, açlık ve dehşet verici bir kaçış aldı. Ancak o adamlardan biri, diğerlerinden farklıydı. Gözleri siyah bir okyanusu anımsatan, tehlikeli ve gizemli adam, Ante Davies... "Sakalları, gözleri ve keskin çene hattı... Çehresini oluşturan her ayrıntı bir hikaye gibiydi. Ve ben o karanlık hikayede kaybolmak üzereydim."

#1 Kehanet #23 Bilim Kurgu #2 Anka #13 Tarihsel Anka, Anka Kuş, Anka Ölüm ve Anka Kız bu isimler sadece tek bir kişiye aitti, herkesin korktuğu fakat savaşmaktan çekinmedi tek bir kişiye aitti. Ölümsüz olmasına rağmen onu öldürmeye uğraşanlar, kendi kuyularını kazıyordu, sebepsiz bir savaş uğruna yüzlerce, binlerce, onbinlerce insan ölüyordu. Sırf Anka Ölüm'ün gücüne ulaşabilmek için sırf onu öldürüp içindeki güce hakim olabilmek için... Sebepsiz bir savaş ve gereksiz yere ölen canlar... Anka'nın gücünü küçümseyerek ona başkaldıran Krallar ve Krallıkları sadece birkaç hafta dayanabilmişlerdi hemen ardından yok oluşlarını tüm Dünya izlemişti. Kimse onun gücüne erişemezdi o bile gücünün tamamını kullanmamışken ölen Krallıklar, kendilerini ne sanıyorlardı?.. Bir Anka ölmezdi, eğer ölürse ardında bıraktığı tüm Dünya'yı da kül ederek öldürürdü. Anka küllerinden tekrar doğduğun da ise kül ettiği hiçbir Krallık onun gibi doğamazdı. O Anka Ölüm'dü, sevdikleri için gerekirse ölür, sevdikleri için gerekirse öldürürdü. Ona kafa tutacak kimse ne bu zamanda ne de gelecekte karşısına çıkabilirdi. O Anka Kız'dı o Ciara idi... Mavi ateşleri yaşam kadar acımasız ölüm kadar soğuktu. Size tavsiyem onun karşısında durmayın, kül olan sadece siz olursunuz... -Hikayeden Alıntı- ***Bir Anka ölmez... öleceği zaman küllerinden tekrar doğar. *** ***Bir Anka birini öldüreceği zaman ise ... birini öldürür, acımaz.*** Bir Anka'nın dönüşüm geçirmesinin iki nedeni vardır; Ya ölürken yada öldürürken... Anka uyuduğu yerden tekrar gözlerini aralarken, herkesin öldü diyebildiği Anka Kuş kükrer. O aslında hiçbir zaman ölmemişti sadece uyuyabileceği güzel bir beden bulmuştu... O bedenin sahibi ise Anka Kız, Ciara...

Yıllar önce, bundan tam 18 yıl önce bir kehanet görüldü Olimpos'un baş büyücüsü tarafından. Üç büyüklerin soyundan gelen iki yarıtanrı hakkında bir kehanet Armeda Altın Bu kehanetin baş karakteri, bunca yıldır hiçbir şeyden haberi yokken bir anda Olimpos'un en önemli canlısı haline geldi. Peki bu kehanet beraberinde neleri getirebilir? Bu kehanet kaç canı yakabilir? Bu kehanet kaçının hayatını değiştirir? Bu kehanet bir insana neleri tattırabilir? Acı Aşk İhanet Peki bunların vücut bulmuş hali ne kadar tehlikeli olabilir?

(Dikkat! Acemice yazılmış bir kitaptır.) Burası Elfrad. 4 büyük anahtar dengeyi sağlıyor. Ateş Hava Toprak ve Su ... Yine Efsanelerde der ki; Gün gelecek anahtarlar kırılacak Evren eski haline dönecek. Düşmanlık başlayacak. Ama bu sefer biz karışmayacağız bir Varis doğacak ve büyüyecek işte o Varis dengeyi sağlayacak. Son olarak 4 büyük anahtar kırılmadan önce bir kişi anahtarların hepsini bulursa o kişiye sonsuz güç bahşedilecek. Ama kişi o gücü kaldıramazsa ölümlerin en acısını yaşayacak. °°° Kapak tasarımı: @efıahopia °°° Aura #1 10/02/22 Cadılar #1 15/02/22 Büyücüler #1 27/04/22 Elementler #1 05/05/22 Güç #1 09/05/22 Kraliçe #1 20/07/22 Periler #1 26/07/22 Kayıpvaris #1 26/07/22 Özelgüç #1 29/08/22 Hava #1 30/09/22 Ruhhayvanı #1 1/10/22 Varis #1 19/11/22 Krallık #1 28/12/22 Ateş #1 25/02/23 Element #1 10/04/23 Kral #1 06/08/23 Büyü #1 27/05/24 (Çalınma, kopyalama gibi durumlarda hukuki işlem başlatılacaktır.)

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Reagan küçüklüğünden beri güçlerini kontrol edemiyor, bu güçlerle nasıl başa çıkacağını bilemiyordu. Birde bu yetmezmiş gibi gözlerini açtığında bir ormanın ortasında yapayalnız buluyordu kendini. Burası neresiydi? Şuanda başında bekleyen üç yakışıklı adam kimdi? ~24.08.2021~ #Güç 1 ~2.09.2021~ #Book 1 ~13.10.2021~#Orman 1 ~14.02.2022~#Macera 1 ~11.04.2022~#Melez 1 ~30.12.2022~#Gençkurgu 1 ~30.12.2022~#Romantik 1 ~30.12.2022~#Mizah 1 ~10.10.2023~#Fantastik 1