Ruhumdan Fısıltılar
Maksadını aşmamak lazım bu hayatta. Ne ölüm adına, nede yaşam adına... Sadece yeteri kadar yaşayıp, yeteri kadar kaybedip, yeteri kadar ölmeliyiz... 14 Eylül 2015
Maksadını aşmamak lazım bu hayatta. Ne ölüm adına, nede yaşam adına... Sadece yeteri kadar yaşayıp, yeteri kadar kaybedip, yeteri kadar ölmeliyiz... 14 Eylül 2015
Seni ilk gördüğümde elinde bir ekmek eve doğru koşuyordun. Ondan sonra ben zaten hep orada sen yine koşarak geçip git diye bekler oldum her gün. Küçüktüm. İçimde hissettiklerime "Ne güzel gülümsüyor." derdim. Halbuki adı aşkmış. Üstelik aşk yaş küçükken daha da büyürmüş kalpte ... Ben buralardan gitmeseydim , gitmek...
"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kı...
Bir "yok"un varlığına inanıyorum. Asıl güç gelende buydu , senin oluşuna dair bir kanıtım yok yüreğimdeki sevginden başka. Aynı nefesi aldığım , aynı kalbi taşıdığım ve aynı gökyüzüne baktığım birisin ve sana hiç dokunmadım. Seni hiç görmedim , duymadım , kokunu almadım , tadına varamadım. Sensiz kalmaya devam etmek...
İçimde varlığını emek emek tüketmiş , yokluğuyla nam salan o kadar çok insan var ki...