BÖLÜMLER UZUNDUR.. HAFTALIK, HER PAZAR GÜNÜ BÖLÜM GELMEKTEDİR.. Bebektik, çocuktuk, gençtik ve büyümüştük. Her insan gibi bir dölden meydana gelmiştik. Ancak herkesin döleni farklıydı. Kahrolası dölleri bir sanat eseri gibi kullanıyorlardı. Amaçları hiçbir zaman normal insanlar gibi olmamıştı. Bir mirasçıya, bir kurbana ihtiyaçları vardı ve bu yüzden o kahrolası döllerin bedenlerine yuva yapmasına izin vermişlerdi. Ne acı ki anne ve babalarımız, çocuk sahibi olmanın heyecanıyla "anne" kelimesini işitmek ya da "baba" kelimesi uğruna dünyayı yakacak bir tutku için bizi var etmemişlerdi. Yaşamımız, yaşantımız hiçbir zaman insanlar gibi olmamıştı. Bir kurbanı avuçlarında tutan kurbanlar olmuştuk. Biz seri katillerin çocukları, seri katillerdik... Bu hikayede kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir..

Seneler önce terk edilmenin onda bıraktığı nefret duygusu ile büyüyen bir kadın. Yaptığı her bir hatayı telafi etmek için yeniden kadının karşısına çıkan bir adam. Nefret ve Aşk İki Güçlü duygudan hangisi onlar için galip gelecekti? "İnsanlar bazen kördür. Hayata, duygulara, aşka kördür... Ama en çok da insan kalbini bağladığına karşı körkütüktür."

+18 Uyarısı: Bu kitap olgun içerik barındırabilir. "Kayboluyorum." Yüzünü saçlarıma yaklaştırıp derin bir nefes çektiğinde titredim. "Sanki özümsün." Farkındaydı. Bana her yaklaştığında hızlanan kalbimin sesini duyuyor olmalıydı. "Ne olmuş ki?" Kıvranarak söylediğim şeyle bir bütün olmak ister gibi daha çok yakınıma geldi. Yüzüme gelen saç tutamlarını kulağımın arkasına itip yanağımı okşadı.

Büyük gemide emin adımlarla ilerledim. Topuklu ayakkabılarımın beni sarsmasına rağmen düşmemeyi başardım. Alyansımı aceleyle cebime koydum. Kimsenin beni görmediğine emin olduktan sonra oraya girdim. Arkası dönüktü. Boğazımı temizlediğinde bakışları bana döndü. Kaşları çatıldı. "Sen kimsin?" "Bana olan borcunu ödeme zamanın geldi Kaptan!" Dedim. KARADENİZ'İN HIRÇIN DALGALARINDAN DOĞAN BİR ALABORA HİKAYESİ... *TÜM HAKLARI SAKLIDIR! *ÇALINMASI DURUMUNDA AVUKATIMLA HEMEN YASAL İŞLEMLERİ BAŞLATACAĞIZ!

GEN 1 | 2 | 3 WATTYS 2020 BİLİM KURGU KAZANANI ! ✓ Tamamlanan seri düzenleniyor #1 bilim #1 felsefe #4 gizemgerilim #1 gen #1 isyan #1 sciencefiction #1 deney 34. yüzyılın başlarında genç bir komutan tahtına yeni geçmiş bir kraliçeye şöyle dedi: "Eğer bir distopyada yaşıyorsanız bu size o kadar da distopik gelmez." Öyleydi. Bu bir distopyaydı ama yeterince karanlık değildi. Yine de karanlık zamanlardan geliyordu. Zihinlerinin kıvrımlarında dolaşan canavarlarla mücadele etmiş soyluların prens, prenses, asker ve komutan çocukları doğdu ve daha cesur bir dünya için büyük bir savaş başlattı. Bir liderin ne kadar ileri gidebileceğini görmek istediler. Böylece genlerinden gelen karanlık gücü test edebilirlerdi. Onlara bırakılan ölümcül miraslarından hiçbiri kaçamadı. GEN Serilerinin Anka Sonay'ı konu alan kitapları GEN, Cesur Dünya ve Ölümcül Miraslar burada yayında. Serinin ek kitaplarından Dorela Vincent'ı konu alan Karanlık Distopyalar Hitreads ve Wattpad'de, Juliette Ivanova'yı konu alan Soylular ve Canavarlar Wattpad'de profilimde yayında. P.S: Kitabın bazı bölümlerinde spoiler içeren yorumlar olabilir, eski okuyucuların eski bölümlere geri döndüğü zamanlar oluyor bu nedenle dikkatli olmak isteyebilirsiniz. ••• 16+ ••• Tüm hakları saklıdır, şahsıma aittir. Hikayenin tamamı veya bir bölümü alınamaz ve kopyalanamaz. Tüm karakterler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup gerçekle ilgisi yoktur.

Kirli kanını kalbime ilk akıttığında on altı yaşında bir çocuktum. Vücudum o kanı benimseyip onunla büyüdü, onunla gelişti fakat sen beni büyüttüğünü sandığım bu zehri bedenimde her geçen gün daha da benimserken bile yanımda değildin, Yibo. Zehrini bana akıtıp ardına dönüp bir kez olsun bakmadan gitmiştin ve ben hala bu kirli kanı kendi kanımı kusarak temizlemeye çalışıyordum ama unuttuğum, bana unutturduğun bir şey vardı. Kirli kanınla bütünleştirdiğin, zehrini kustuğun tek şey kanım değildi. Sen benim anılarımı da kana boyamıştın. Anı serisinin ilk hikayesidir.

Melin; Kaç kez diyeceğim seninle davete gelmeyeceğim diye, hediye yollayıp durma! Ekin Soner; Kabul edene kadar yollayacağım. Melin; Desene o zaman paran bitecek. Ekin Soner; Bitmez.

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '