"Ateşin içine girdiysen, yanmayı bileceksin." ... Bir taht ve iki kanlı soy. Vadelyan'lar ve Alivyan'lar. Bir savaş... Kazananı yok, kaybedeni çok. Ateşe atılan o ilk adımdan sonra hiçbir şey aynı kalmayacak. "Şahın devrilişi bütün savaşı başlatır. Ruhu buzdan kız, hayatını cehenneme çevirecek o adamla karşılaşır." VADELYAN.

Yeni bir başlangıç. Üç yakın arkadaş, aynı çatı altında yeni bir hayata adım atar. Üniversite maceraları, kahkahalar, gözyaşları ve zorlu sınavlarla dolu bu ev, hayatlarının dönüm noktası olacak. Ancak altı kişilik bu hikâyenin gerçek renkleri, üst kattaki üç komşuyla tanışmalarıyla ortaya çıkar. Kızlar ve erkekler arasında başlayan masum diyaloglar, yerini karmaşık duygulara bırakırken, dostluk, aşk ve sırlar iç içe geçer. Gözlerden uzak bir apartmanın iki katı, hayallerin ve acıların sahnesi olur. Bir araya geldiklerinde dünyanın dengesini değiştiren bu altı gençle, aşkın ve arkadaşlığın sınırlarını keşfedin.

Bütün dünyanın aradığı katil ansızın hayatınıza girerse sizi soldurmasına izin verir miydiniz? Yoksa bütün yapraklarınız onun için mi açardı? ❝Zafer her zaman en güçlü olana ait değildir. Bazen en acımasız olan kazanır. Kanla yazılmış bir kaderi var, ruhundan söküp atamayacağı bir miras. O, şeytanın bile tereddüt ettiği yolda yürüdü. Ve sen, bu fırtınanın tam ortasındasın.❞ Hayatı her zaman soluk bir çiçek gibi olup, kendinden çok başkalarını düşünenlere...

Kendi dünyasında, iç sesiyle, kitaplarıyla ve müzik tutkusuyla Müzisyenlik hayaliyle takılan, İstanbul'un köklü ve sayılı ailesinin kızı olmasına rağmen sıradan ve yalnız bir hayat süren Berceste'nin kaderi, basının ani iflasıyla birlikte kendini hiç bilmediği, adından dahi bir haber olduğu Yıkılış şehrinde bulur. Fakat başına gelecek olan kader oyunlarından, birbiri ardına dönen sırlardan da bihaberdir. Mazinin üç, eski dostu fakat birbirinden kopmuş üç çete liderin, kendisine sınırsızca aşık olacağını hiç unmazken, kendini üç liderin sınırsız bir aşk kapışmasının tam içinde bulur. Şiddetli ve bir o kadar tutkulu bu aşk savaşında kalbinin kime teslim olacağı bilinmese de, bu üç çılgın aşığın vazgeçmeye asla niyetleri yoktur. Ölümüne ve sınırsızca bir kapışmanın sürdüğü Yıkılış'ta bir yandan birbirinden iyi dostlar edinirken, yalnızlığı kalabalaştıkça, kendini bir hedef noktası halinde bulur. Tüm intikam oyunlarının, ve birbiri arkasına çevrilen sırların ana merkezinde bulurken, geçmişin tozlu sayfaları ardına açılıp yüzüne bir bir çarpılır. Aynı zamanda, tüm bunların onu, aslında olmak istediği ama asıl kaçtığı güçlü kişiliğin çevireceğinden da bihaberdir... ♣️ Kötülere geçit yok ( Perestiş) Tüm hakları saklıdır © Konu ve kurgu benzerlik konusunda çalıntı yapılırsa hukukî işlemler başlatılacaktır. Kapak tasarımı Instagram wattpadkapaktasarim adlı hesaba aittir. Uyarı:+18 kitaptır.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

En fazla ne kadar ileri gidebilirsin ki? İstediğin şeyi almak konusunda... belki de, en çok bunun için; neleri göze alabilirsin? Hayat bu; seçimlerinin ne kadar aykırı olduğunun önemi yok. Bir gün, kendini hiç anlaşamadığın bir adamla anlaşma yaparken bile bulabilirsin... dedik ya, hayat bu ve kimin aykırı olduğunu düşünmek için vaktin de yok. En azından, Tamay için her şey böyle. Birbirlerini beklenmedik bir evliliğin içinde bulan ikili, belirli bir süre geçtikten sonra boşanmak konusunda anlaşırlar. Yine de, her şey planlandığı gibi gitmez; aralarındaki ilişki beklenmedik bir şekilde değişmeye başlar.

Bazı aşklar imkansızdır...

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi. (Kitapta smut içerik yoktur. Yetişkin içerikli olması küfürlü sahneler ve küçük yakınlaşmalar içerdiği içindir.)

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Kalp kırıklığı. O kadar acı ve boğucudur ki ne olduğunu anlayamazsın. Ve bazen acılar izler bırakır. Bunlara Girye denir. Acılar ruhunda girye bırakır. Dışarıdan kimse görmez, çünkü bilmelerini istemezsin. Ve bazen, hissettiklerin ve gösterdiklerin farklıdır. Unutma Parla; insanlar acıya boğulmaz. İnsanlar acıya boğdurur...