.

pov'un 2. kitabı

Siyahlar içindeki genç adam kapı pervasında durmuş ifadesizce bana bakarken, nefesimin kesildiğini hissettim. Damarlarımdaki adrenalin aniden arttı ve titremeye başlayan ellerimle silahımı sıkıca kavrayıp suratına doğrulttum. "Hey!" Koyu pembe dudakları düz bir çizgi halinde duruyordu. "Kimse sana bir yabancının evine izinsin girilmemesi gerektiğini söylemedi mi?" "Dedektif Phongsakorn. Sizi cinayetten göz altına alıyorum." Bana öyle bir baktı ki, sanki ona dünyanın en komik şeyini söylemiştim. Ellerini iki yanda açarak, "Ama hala buradayım."dedi. Keyifli ses tonundaki alay kokusu öfkeyle dolmama sebep oldu. Üzerine doğru yürümeye başladığım sırada aniden öne atıldı ve sert eli silahımın olduğu bileğimi kavrayıp ters çevirdi. Acıyla inleyerek gerilemeye çalıştım ama beceremedim. Beni sıkıca kavrayıp duvara öyle sert yapıştırdı ki, kısa bir an göğüs kafesim kırılacak sandım. Soğuk parmaklarını enseme sarıp bana yaslanarak bedenimi sabitledi. Tanrım. Kıpırdayamadım bile. İnanılmaz güçlüydü. "Bırak!" Umursamadı. Nefesi kulağıma çarparken, "Uzun zamandır seninle tanışmayı bekliyordum, bay dedektif."diye fısıldadı. Bu kadar. Duyduğum son şey alaycı bir ses ve hırıltılı bir nefesti.

''İğne en hassas noktandayken bile altımda kıpırdamamak zorundasın. Yanlış çizmemi istemezsin değil mi?'' Ib: Ig @/laurallix

Bible: Bana Nong deme,bunu söylemenden hoşlanmıyorum. Build: Ne diyeyim peki? Bible: Ne istersen de ama onu deme. Build: ....... Bible: Kardeşin olmak istemiyorum,bunu biliyorsun sadece sinirlerimi bozmak için yapıyorsun. Build: Hmmmm peki Nong sana bir daha Nong demem. Bible: Ey Biuuuu... Build: Tamam demedim bir şey

Build model olma çabasıyla bir ajansta yeni işe girmiştir, ailesinin borcunu ödemek istemektedir. Bible ise Build'in işe girdiği ajansın CEO'su ve aynı zamanda ailesinin borç aldığı gizli örgütün başındaki kişidir. Bible ve Build fan fiction kitabıdır. (Fikir daha önce oluşturulmuştur isteyen istediği karakterleri düşünebilir, lütfen nefret linç yorumları vs yapmayın)

Vegas bilgi almak için ana ailenin baş korumasını kaçırır... "İstemiyorum" "Seçenek sunmadım zorundasın" Mozaşist-sadist

"Vegas..." Elleri saçlarımı okşarken yaklaştı ve dudaklarını alnıma bastırıp orada bir süre oyalandı. "Seni buldum sanmıştım ama çoktan kaybetmişim."

𝘗𝘦𝘵𝘦: Arkadaşlar ben aşık oldum texting Taylor Swift-Paper Rings şarkısından ismi alınmıştır

Dünyanın sonu yaklaşıyordu. İnsanlar, sahibi oldukları sınıfı kabullenmiyor, arzuladıkları yaşam şartları uğruna can almak ya da vermekten zerre pişmanlık duymuyordu. Kıskançlık ya da doyumsuzluk yüzyıllardır süregelen, nefes alan her canlının iliklerine kadar işlemiş ve dünyanın kanunu oluşturan iki önemli duyguydu. Kendine erkek diyen ödleğin teki-kendisi amcamın en yakın dostuydu-hayatta kalabilmek için, kıçını kurtarabilmek için çekinmeden önümüze her şeyini sunan bir gurursuzdu. "Eğer bu konuda kararlıysan, sahip olduğun birkaç damla spermin, genç bir fahişeyi hamile bırakmaya yeteceğini düşünüyorum."diye mırıldandım. Sesim alaycıydı. Belki biraz da küçümseyici. Hayat, bu kadar önemli değildi. Gerçekten. Birkaç yıl daha nefes alabilmek için birilerinin altına girmeye değmeyecek kadar boştu. Ancak dediğim gibi, gurursuz bir baba ve fahişe bir oğul... Hayatları için bir bebeğe sığınıyor olmalarını saymıyorum bile. Tam da böyleleri için hayatın bir anlamı olmalıydı zaten. Biraz daha yerin dibine girebilmeleri ve biraz daha kendilerini becertebilmeleri için.