Bu benim Joseon'a ilk gelişimdi. Bahar şenliği dolayısıyla her yerin rengarenk ve neşeli insanlarla dolacağını tahmin etmiştim. Ama yanılmışım çünkü insanlar ağlıyor ve yerlere vuruyordu. -Usta, insanlar neden ağlıyor? Yoksa kraliyetten biri mi öldü? -Bugün ölümüne göklerin bile yas tutacağı biri öldü evlat. Sen yoksa...
Gözlerini açtığında hiçbir şey hatırlamıyordu... Renklerden başka. Turuncu'dan size küçük bir uyarı: Siyahtan uzak durun. *** Bu hikayenin gerçek kişi, kurum ve kuruluşlarla bir ilgisi olduğuna dair bir izleniminiz olursa; o kişi, kurum ve kuruluşlardan koşarak uzaklaşınız. Bu ciddi bir durumdur.***
Bir deliyle deli olmamak için sebepler: 1)Akıl her zaman işe yarar. Yaramasaydı Yüce Mevlam vermezdi. Bu yüzden aklı olmayanlara "deli" deniyor zaten. 2)Eğer yanınızda bir deli varsa ve o gün bir hastaneye veya bir karakola gitmeye niyetiniz yoksa yapmanız gereken tek şey size bahşedilen aklınızı kullanmanızdır. Etra...
"Paralel evrenler arasında bir Koridor var. Sizin ortada olduğunuz, herkesin kazanmak istediği, dört köşeli bir satranç gibi düşünün." Hayat, arkadaşlar, karışık bir kuruyemiş tabağıdır. Üstelik kajuları hep başkaları yer. ~Dedektif Sümük ve Kaju Bey'in hikayesi.
Her insanın kendine özgü bir hikâyesi vardır . Acı da sevinç de insan içindir. Ömürlerinde samimi gülüşler de vardır derin hüzünler de .Ve şimdi tebessümünde hem hüznü hem mutluluğu saklayan Gülhazan ve Eyüp Vefa'nın hikayesi başlıyor. Farklı geçmişler nasip olur da bir ömrün taliplisi olur .Peki ya gülüşlerinde ikame...