Caballero España 🌚🌝 Siz: Ben ağlamayayımda kim ağlasın. CRY MOMENT... Görüldü... +34-910-827***: ¿Quién eres? (Kimsiniz?) Siz: ¿? Siz: Derya biliyorum İspanya'dasın göze sokma. Siz: Ne diyorsun bu işe? Bulabilecek misin? +34-910-827***: ¡Dejar de enviar mensajes de texto! (Mesaj yazmayı kes!) Siz: Türkçeyi mi unuttun tühhğ Allah senin belanı versin. Vatan haini. Siz: Allah seni ne yapmasın. İşime iş katıyorsun resmen. Dur çeviri yapıp geliyorum. +34-910-827***: No puedo entender lo que escribiste (Ne yazdığın anlaşılmıyor) Siz: Ben kim miyim? Siz: Ne çabuk unuttun beni. Aşk olsun. Unudulacak biride değilim ama neyse. Siz: Oranın havası falan sana iyi gelmiş olmalı. Erkeği falan yani anlarsın. Gitmeyinle unuttun beni :) Siz: :( Siz: Benim ya komşun Işıltı ✨ +34-910-827***: ¿No puedes escribir correctamente? (Doğru dürüst yazamıyor musun?) Siz: Dur çeviri yapıp geleceğim. 21:15 Siz: Ben çokta güzel yazıyorum. 21:20 Siz: ¿Asıl sen doğru dürüst yazamıyor musun? Siz: Soruları bile karıştırdım senin yüzünden. Görüldü... Yazıyor... +34-910-827***: Si alguna vez te encuentro, te follaré (Seni bir bulursam sikerim) Siz: Of yaaa. İspanyolca yazma anlamıyoree. Siz: Dur bende İspanyolca yazıp geliyorum. Öyle anlaşalım bakalım Derya'cım. +34-910-827***: ¿Quién es Derya? (Derya kim?) 🌚🌝

"İnsanlar imkansız aşkları için birbirlerine Siyah Gül verirlermiş..." Elimizdeki kanlar, insanların kanı değildi. Elimizdeki kanlar, bir insan bedenine ait değildi. Elimizdeki kanlar, ruhumuzun öldüğünün kanıtıydı. Elimizdeki kanlar, ihanet edilen ruhumuzun kanlarıydı. İhanet, bizim en büyük gerçeğimizdi. Ve yine ihanet, benim çocukluğuma karışmış acı bir gerçekti.

Başlama tarihi: 10/09/2024 *Kitabımda ki karakterlerime, başka kitaptaki adları ile seslenmeyiniz! Bu bir ricadır... <°♡°> Siz; eğlenmek için seçtiğim kurbanı bırakmam Siz; şansına ki kurban sensin maalesef ki bu gece ________ # texting 1 # gençkızedebiyatı 1 # gençkurgu 1 # rastgele 1 # romantizm 1 # genelkurgu 1

Klasik bir lise kurgusu ama aynı zamanda tüm klişelerden de farklı... Umarım seversiniz. Ayda babasının şirketi karşılığı tanımadığı yaşlı bir adama satılacağını çokta tesadüfi olmayan bir şekilde öğrenmiş ama buna boyun eğmemiştir. O gece korkuyla evi terk etmiş ve kalacak yer bulamadığı için havaalanına gitmişti ama bilmediği şeyse orada yurtdışından yeni dönen Mirzayla karşılacak olmasıydı. İkisininde en yakın arkadaşları aynı kişi olan bu ikili okul hayatı boyunca bir kaç cümle ve selamlaşmadan ileri gidememişlerdi. O gece onların son kısa konuşması olacaktı ve hayatlarını kurtarmaya çalışan iki genç birbirlerinin hayatları olacaklardı... ... Allahtan içerisi çok dolu ve sesli olduğundan fısıltılarımız duyulmuyordu. Israrcı bakışlarına daha fazla dayanamayıp bende ona baktım " ne var?" Dedim agresif halimi takınarak. Yüzündeki gülümsemeyle sadece omuz silktti ve hiç gocunmadan beni izlemeye devam etti. Hayır zaten aramızda çok mesafe yoktu ve bu beni oldukça geriyordu birde bakışlarını üzerimden çekmiyordu. ... Zar zor kendimi toparladım. Elimi kalbime bastırıp " bende bir an bana yazılıyorsun sandım korkttum" güldüm. " ayrıca 'canım' kelimesi lafın gelişiydi." Diyerek sırtımı iyice duvara yasladım. Gözlerimi kapıya değdirip tekrar ayaklarıma çevirdiğimde " şu zilde bi çalamadı ne uzun tenefüsmüş" diye kendi kendime söyleniyorken Mirza'nın sesiyle kafamı ona kaldırdım ve onun ciddi gözleriyle karşılaştım. " senden hoşlanabilme ihtimalim neden korkutuyor seni?" Oldukça ciddiydi yine de her zaman yaptığım gibi fark etmemiş gibi yaptım " ne o senden hoşlanmamam gururuna mı dokundu? Sabah senden hoşlanmamam hoşuna gidiyordu." Bana cevabını ağzını açmadan gözleriyle verdi; anlaşılan görmezden gelme oyunu bitmişti " Hoşlanmamı mı tercih ederdin?"

" o zaman bu konuşma her şeyin başlangıcı olacak" dedi ardından gülümseyerek devam etti. "Biz bir aile olacağız. Ve her şey düzene girecek her şeyi en baştan yaratacağız. Bu konuşmadan sonra kimse bu odadan çıkmayacak bu odadaki herkes mutlu olacak" ~ Arinin doğumundan itibaren süregelen kavgalar gürültüler anlaşmazlıklar ve dağılan aile ; Ahmet Aksoy bazı şeylerin farkına varmıştı Arin'i yanına almak istiyordu. Ancak 3 abisi ile anlaşmazlıkları ne olacaktı... Hiçbir yerden esinlenmeden alıntı almadan yazdığım kurgudur. Karakterler hayal ürününden ibarettir.

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022