İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

❛❛Kendi dilimde seni seveceğime yemin ediyorum.❞ Arya küçüklüğünden beri oyuncu olmak ister ama ailesi, aile mesleği olan doktorluğu sürdürmesini istiyordur ve Arya en büyük hayalinden vazgeçip ailesini dinleyerek doktor olur. Savaş ise ekranların aranan yüzü ve kızların ilgi odağında olan, popüler bir oyuncudur. İkilinin yolları denk geldiğinde ilk başlayan şey saçma sapan aşk haberleriydi. 🩺 Karşımda tekrar onu görmek beni deliye döndürmüştü, yaptığım son konuşmadan sonra benden uzaklaşır diye düşünmüştüm lakin daha da dibimden ayrılmaz olmuştu. "Dünyanın senin etrafında döndüğünü falan mı sanıyorsun?" Dedim bağırarak, içimdeki onu tekme tokat dövmek isteyen tarafı ancak bağırarak susturabiliyordum. Bu dediklerime karşılık gülümseyip beni belimden tuttu ve döndürmeye başladı. "Dünya etrafımda dönüyor mu bilmiyorum ama dünyam olmasını istediğim kadın etrafımda dönüyor. " Söyledikleri ile şaşırıp kaldım. Bir müddet sonra beni yere indirdiğinde başımın döndüğünü hissediyordum ama bu beni etrafında döndürdüğü için mi yoksa kelimeleri yüzünde mi bilmiyordum, tek bildiğim şey başımın döndüğüydü. Başım döndüğü için hafif sendeledim bu yüzden hızla beni tutup gözlerime baktı benden bir cevap beklercesine. Kendime geldikten sonra ondan ayrıldım ve kaldırım köşesinde duran o orta büyüklükteki taşı alıp kafasına attım. "Bana tekrar dokunursan kafanı kırarım demiştim." 12.03.24 Fikir tamamen şahsıma aittir lütfen izinsiz almayın,kurgu ve bölümlerdeki her sahne şahsime aittir.

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Kitapların arasında kaybolmak, Firuze için bir kaçıştı. Düzenli raflar, sararmış sayfalar ve eski ciltlerin kokusu... Hepsi dış dünyanın gürültüsünü susturuyordu. Sessizlik alışkanlıktı onun için. Güvenli, tanıdık, kimsenin karışmadığı bir dünya. Ta ki, bir mesaj yanlış kişiye gidene kadar. Ve o kişi, kitapların aksine sessiz değildi. Tahir'in hayatı; gece kadar karanlık, kuralsız ve tehlikeyle örülmüştü. Bir kitap listesiyle başlayan bu tesadüf tanışma, ikisinin de kaderini yavaş yavaş silmeye başladı. Tozlu sayfalar açıldıkça, geçmişin karanlığı satır aralarına sızacaktı. 060625 🕯️

𝑆𝑒𝑟𝑖𝑑𝑒𝑛 𝑏𝑎𝑔̆𝚤𝑚𝑠𝚤𝑧 𝑜𝑘𝑢𝑛𝑎𝑏𝑖𝑙𝑖𝑟... "Neden burdasın evlat?" Yaşlı adamın dudakları arasından dökülen kelimeleri sert soluklar alarak dinliyordu. Burnuna dolan rutubetli hava ciğerlerini kirletiyorken ; Parmaklarının arasında ki sigarayı dudaklarının arasına yerleştirerek derin bir nefes çekti ciğerlerine. Tanrı onu sevmişti , aksi takdirde burda oluyor olmazdı. "Bir kadın vardı" diyebildi sadece. Karşısındaki ihtiyarın sorusunu yanıtsız bırakmamak için ; "Tanrı tarafından bana bahşedilen güzel bir kadın" Yaşlı adam daha fazlasını sorgulamadı. Biliyordu çünkü sorgularsa bile bir cevap alamayacaktı. O Tanrı'nın isyankâr kuluydu , Tanrı'nın dünyasında onun yarattığı insanlara cehennemi tattıran isyankâr bir adamdı. 𝙺𝚞𝚣𝚎𝚢 𝙱. "Yorumlarda başka kitaplardan bahsetmeyin"

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

"Nefes alırken bile bir insanın ölebileceğini öğrendim. Aşk, ihanet ve ölüm arasında seçim yapmaya zorlandığında, insan önce kime ihanet eder? Sevgilisine mi, yoksa kendine mi?"

Tesadüflerin oyuncağı olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? ~Sabahattin Ali~ ~02.02.2021~

Kitap oldu. Üç kitabı basıldı. Seri, beş ana kitaptan oluşuyor ve 2025 yılı içinde final yapacak. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

Asel, abisinin arkadaşına aşık olur. Bir zaman sonra o çocuğun evleneceğini duyar ve kendisini aşarak başka bir numaradan ona mesaj atar. Yonca, Asel'in en yakın arkadaşı. O ise en yakın arkadaşının abisine aşık olur. kendisini rüyada sanan Yonca oldukça sert ve akıllıdır ama aklı ona gelince durmya meyillidir. iki genç kızın sonu ne olacak sizce?