' Abi ! ' arkasından gitmeye kalktım ama dış kapı şiddetle çarptı. Gözümden bir damla yaş daha aktı halıya doğru, ardından bir daha ve bir daha. Sırasıyla takip ettim gözümden acıyla düşen parçanın yerle bütünleşmesini. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldım. Hıçkırıklarımı duyuyordum duvara sırtımı yasladım. Ellerimle dizlerimi sardım. Bir abim yoktu artık, acıyla yumdum gözümü gitmişti beni küçüğünü bırakıp gitmişti. Koluma birisi dokundu sıçradım. Gözlerim ağlamaktan kapanmıştı. Başımı kaldırdım abim mi gelmişti acaba, tabii dayanamaz, kıyamaz küçüğüne siniri geçince gelmiştir. Ama hüsrana uğradım, karşımda endişeyle bana bakan koyu kahveler vardı. Kendimi duvarın dibine bıraktım. Eliyle yüzümü kavradı, gözlerine bakmam için zorladı. Hani bir zamanlar tatlı gelen o renk şimdi acı geliyordu. Gözlerimi değdirdim acı kahvelerine. ' Aşkım korkutma beni ne oldu söyle ? ' Sadece yüzüne boş boş bakıyordum. Şu an karşımda sadece abimi istiyordum. Küçük çocuk gibi abimi istiyorum diye ağlayacaktım. ' Bebeğim yalvarırım lütfen konuş benimle korkuyorum. ' Bir damla yaş yeri boyladı, eliyle sildi geride kalan izi. Yüzümü çevirmeye çalıştım bırakmadı, bakmak istemiyordum ona hepsi onun suçuydu. Bu olanlar onun suçuydu, eğer gelip bana başkasını sevdiğini söyleseydi ben birlikte olmazdım onunla, abimi dinleyip yine abimin küçüğü olurdum. Ne olursa olsun abim affederdi beni, nasıl olsa küçük kardeşler hep hata yapar, abileri onları korur kollardı.

Tamamlandı✔️ *Bir Morg Saklambacı adında ilk kitaptır.* "Ne demek yok?" "yok abi baktım." "bu hafta üçüncü." Çalışmaya başladığım günden beri bu Morg'da kaybolan cesetlerle uğraşıyorum. Ölü bir insan nereye gidebilir ki? "Başımız belaya girecek yine." "Asıl konu bu mu gerçekten?" "Neymiş asıl konu?" "Cesetler nereye kayboluyor?" "Öğrenmek istemiyorum." ******* ["korku kitabıdır. Lütfen bunun bilincinde okuyun. İyi okumalar"] ⚠️Kitabım reklam panosu değildir. Reklamlarınızı uzak tutun lütfen! ⚠️

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.