Merak ettiğim bir soru sordum, "Neden geldiniz?" "Gelmemizden memnun değil misin yoksa?" Annemin yapmacık hareketlerinden memnun değilim demek vardı da. "Ondan değil ya merak ettim." "Annem ve babam seni görmek istediler." Kaşlarımı çattım, "Niye?" "En son bebek iken görmüşler seni" "Peki, nereden akraba oluyoruz?" "Bilmem, merak ettiklerin bunlar mı?" "Evet, ne olmuş?" "Bir şey yok..." İkimizde sustuk. "Benle ilgili bir şey merak etmiyor musun?" Birde bir şey yok diyor. Başlangıç tarihi: 04/02/2024

Aden'in hayatı aslında oldukça basit ilerliyordu: Geç kalk → Koşarak işe git → Azar işit → Hayatta kal → Tekrar et. Ama bu döngü bir sabah dramatik bir şekilde bozuldu. Çünkü Aden, sadece beş dakika değil, iki buçuk saat geç kaldı. Ve başhemşirenin yüzünde beliren o gülümseme... Hani şu "Seni işten kovmanın tam zamanı" gülümsemesi... Evet, aynen ondan. Eve dönen Aden, gözyaşları içinde değil, sinirden lemonata gibi ekşiydi. Arkadaşının tavsiyesi ise oldukça basitti: "İş bulamıyorsan, iş seni bulsun. İlan ver." "Tamam," dedi Aden. "Ne kadar kötü olabilir ki?" Cevap: Çok. Hem de tahmin ettiğinden daha fazla. Bir gün sonra gelen gizemli mesajla, Aden kendini pahalı bir evde, sessiz adamların arasında, hatta koridorlarda bile yankılanan bir gerilimin içinde bulur. Gittiği "ev" aslında ev falan değildir; daha çok "Yanlışlıkla içeri girersen bir daha çıkamayabilirsin" havası vardır. Ve orada karşısına çıkan adam... Aras Lorenzo Ruggiero. Karanlık bakışlı, tehlikeli, öfkesini saklamayı beceremeyen, ama aynı zamanda sesiyle bile insanı sakinleştirebilen tuhaf bir karışım. Aden'in ilanına cevap veren o kişidir-ama onun bir "hasta" olmadığı çok açıktır. Aden kısa sürede anlar ki: Bu sadece bir iş değildir. Bu sadece bir ev değildir. Ve Aras sadece bir adam değildir. Aden'in attığı o küçük ilan, onu mafya dünyasının tam ortasına, geri dönüşü olmayan bir gölgenin içine sürükler. Artık attığı her adım tehlikeyle, her nefes sırlarla, her bakış ise Aras'la doludur. Komedi biter. Karanlık başlar.

✔️TAMAMLANDI✔️ Asker ve yeni aile kurgusu Faruk pis sırıtışıyla "Sen hâlâ ölmedin mi?" diye sordu. Sırıtıp arkama döndüm ve gözlerinin içine bakıp "O şerefe daha nail olamadım." dedim. Asker bir kızın hayatı ve gerçek ailesini bulması ile başlayan bir hikâye. Eğlence amaçlı yazılmıştır, yazım yanlışları olabilir. #1 - aile (12.01.2023) #1 - kadınasker (12.01.2023) #1 - tim (02.02.2023)

0538******* kişisi Mizah Kralı Ve Kraliçeleri grubuna sizi ekledi. 0538: Selamlar beyler ve bayanlar 0538: Bu grup can sıkıntısı ile oluşmuş bir grup 0538: Tanışıp kaynaşalım 0543: Kaç kişiyiz amq 0538: Toplam 7 kişiyiz 0538: Valla aranızda ergen veya dede nene varsa gruptan çıksın 0527: Bize diyene bak 0527: Sen kaç yaşındasın 0546: Önemli olan bu mu 0573: Ömer aslanım senin oyunlarından biriyse siktim belanı 0573: Gözüme gözükme 0564: Ne celallendin arkadaş 0573: Ömer bi git işine 0564: Ben Ömer değilim 0538: Bu gruptaki kimse birbirini tanımıyor 0538: Diye düşünüyorum çünkü hepsini de salladım 0538: Hadi tanışalım

Herkes onun dilsiz olduğuna ve hatta erkek olduğuna inanıyordu. Yüzündeki mskesi ve göğsüne taktığı korsesi ile komutanları dışında kimse ile konuşmaz ve kimseye gerekmediği müddet cevap vermezdi. Tüm bunlara rağmen timi bilirdi onun kadın olduğunu. Tomris tüm o sert hallerine rağmen, kendi öksüzlüğüne rağmen evde onlara ana baba olurdu. Fakat yine de mesafesini korurdu. Nice düşmanı yenen Tomris Türkmenov, Çocukluk aşkına yenilmişti. Kendini gizlemesinin nedeni sadece kurallar değildi. Oydu... Saçlarını sadece sevdiği adamın görmesi için her zaman maskesinin ardına sıkı sıkıya saklardı, Tomris başka erkeklerin o çirkin bakışlarından rahatsız olduğu için bunu sevdiği adama haksızlık olarak düşünür ve tüm kadınsal hatlarını kapatırdı. Hiçbir zaman açılamadılar birbilerine. Ölüm kapıya dayandı, işte o zaman çıktı ağzından o nameler; "seni seviyorum Alparslan... Sana aşığım... ne zaman oldu bilmiyorum ama oldu işte. Sende yadırgama. Seni sen sevmeden tam 12 sene önce, ilk gördüğüm andan beri seviyorum. " dediğinde göz yaşlarını tutamadı Tomris. " o kadar seviyorum ki senin kokun olmadan, sen olmadan uyuyamıyorum. O kadar seviyorum ki saçlarımı, bedenimi senden başkası görecek diye ödüm kopuyor. O kadar seviyorum ki senin için bedenimi gizliyorum. " dediğinde bir şok daha geçirdi Alparslan. " O kadar seviyorum ki... Kendimi senin için feda edecek kadar. " Dediği anda dağda bir kurşun sesi geldi... Alparslanın kucağında ki kadın küçücüktü, daha da küçüldü. Demin öptüğü dudaklardan acı dolu soluk çıktı. Kadın gözlerini kapattığında, Adam ömrünü kapattı... _________________________________________ #savaşcı 1 # tomris 1 # fısıltı 1 __________ TOMRİS TÜRKMENOV

Ayakları üzerinde duran güçlü bir kadın. Çektiği acıları yok sayarak vatanı için çalışan bir asker. Sevilmeyen bir evlat. Teröristlerin korkulu rüyası. O, Alev Göktürk. Binbaşı Alev Göktürk. Başına hala istemediği şeyler geliyor. Yedi yirmi dört çalışan bir asker iken, ortaya çıkan biyolojik ailesi ile kaynaşabilecek mi? < Kitapta geçen kurum-kuruluş adları, yer ve şahıs isimlerinin gerçek ile hiçbir bağlantısı yoktur. Bu kitap tamamen kurgudur, kullanılan isimler tamamen aklıma başka yer ismi gelmemesi üzerine yazılmıştır.>

"Her insan kendi kaderini yazar kim bilirdi ki aynı kaderi yaşayacaklarını"

Gerçek kızları sanıp beş yıl büyüttükleri kızları aslında gerçek kızları değilse ve gerçek kızlarının öldüğünü öğrenirlerse ne olur? Peki gerçek kızları aslında yaşıyorsa ve teröristlerin elinde büyüdüyse ne olur? O kız büyüyüp güçlü bir asker olursa ve yıllar sonrasında biyolojik ailesi onu bulursa ne olur? Gelin beraber öğrenelim. #Gerçekaile #KadınAsker

(Argo kelimeler bulunur!) √TAMAMLANDI√ ~Karışan bebekler gerçek aile klasiği denebilir~ Kadından asker olmaz dediler ama o oldu. Hemde bordo bereli! Yüzbaşı Arya Çelik! Yada Öztürk mü demeliyim? Hayatı ondan duygularını almış... Geçmişinde çok acı çeken Arya bu acıların boşa olduğunu öğreniyor. Gerçek ailesiyle tanışan Arya onlara alışıp uyum sağlayabilir mi? Peki ya gerçek ailesi Arya'nın kalbini ve güvenini kazanabilir mi? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~