O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Kim olduğumu bilmiyorum, kim olduğunu bilmiyorum. Nerdeyiz, ne yapıyoruz bilmiyorum. Artık bunun ne kadar oyun ne kadar gerçek olduğunu bilmiyorum. "Bu oyunu oynayacağız ikimizde kârlı çıkacağız" demişti. Sahte bir nişan gerçek aşka dönüşebilir mi? Eh bizim hikayemiz de burada başlıyordu. "Derler ki her bir kar tanesi yeryüzüne bir meleğin kanatlarında iner. Senin de kaderinde bir meleğin kanatlarında yeryüzüne inip benim avuçlarımda erimek varmış." BAŞLANGIÇ: 13-05-2015

"Akıllı adamlar, bilmelerine rağmen sonlarında karanlığın doğru olduğunu, Sözleri şimşek çaktırmamış olduğu içindir ki onlar Yaklaşmazlar o güzel geceye kibarlıkla. İyi insanlar, son defa ellerini sallayan, öylesine ateşli bir bağırışla Keskin gözyaşlarınızla beni lanetleyin, kutsayın diye dua ederim. Yaklaşma o güzel geceye kibarlıkla. Öfkelen, öfkelen ölen ışığın karşısında." - Dylan Thomas [original: weyhey_harry]

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."