1° Ανεξάρτητο βιβλίο της σειράς. 'Τι πας να κανείς;'ρώτησε εκνευρισμένος καθως ήρθε δίπλα μου. 'Να καπνίσω;'είπα το αυτονόητο και πήγα να το βάλω στα χείλη μου.Τελευταία στιγμή ήρθε και το πήρε απο τα χέρια μου.Τον κοίταξα θυμωμένη. 'Μην δοκιμάσεις ποτέ.Ειναι οτι χειρότερο να καπνίζει ενα κορίτσι,και μετα να μυρίζουν τα ρούχα της,τα μαλλιά της,τα δάχτυλα της.'ειπε και εσπασε το τσιγάρο στην μέση'Και σένα τα μαλλια σου μυρίζουν υπεροχα,ολο το κορμί σου.'πρόσθεσε και με πλησίασε. ++++ A Used To Be A Good Girl! But NO Anymore.... Το κορίτσι για το οποίο θα μιλήσουμε ειναι το συνηθισμένο 'καλό' κορίτσι του σχολείου.Ειναι ήσυχη,ντροπαλή,γλυκια.Όμως δυστυχώς δέχεται bulling.Και αυτό γιατί εχει αποφασίσει να κρύβει την ομορφιά της κάτω απο φαρδιά άσχημα ρούχα και παλιομοδίτικα γυαλιά.Τι θα γίνει όμως όταν βαρεθεί να την εκφοβίζουν?Το μόνο σίγουρο ειναι οτι εκεί θα βρίσκεται το bad boy του σχολείου για να την βοηθήσει. 4# θεση εφηβική φαντασία 28|10|2016 2# θέση εφηβική φαντασία 3|11|2016 1#θέση εφηβική φαντασία 25|11|2016 © All rights reserved. Please don't copy the story.

"Εχω δει βαθμους στο πρωτο τετραμηνο να πεφτουν πιο ευκολα απο εσενα σε αγορι" "YOU SON OF A--" Aka How To Be #sexy Aka htb#s Aka dksbsjsjjsnskamis #Astem Highest; #1 in Teen Fiction

Ή Χριστινα..μια ήσυχη καλή και όμορφη κοπέλα..δεν έκανε κακό σε κανέναν..όσοι τη πείραζαν ή την έβριζαν ή την χτυπούσαν τους συχενοταν..ή ομορφιά της κρύβεται πίσω από τις φόρμες και τις μεγάλες μπλούζες..τα μακρια μαλιά της ειναι πάντα αλογοουρά..στο σχολείο δεν ήταν ουτε πολύ καλή μαθήτρια αλλά ούτε κακή..είχε 16-17..κάθε φορά στην είσοδο του σχολείου την περιμένουν κάτι παιδιά στην ηλικία σχεδόν..είναι τρεία αγόρια τα οποία την κακοποιούν..μόνο αυτήν και κανέναν άλλον...ένας από αυτούς θα νιώσει κάτι μέσα του που τον πνίγει κάτι που τον σταματάει όταν πάει να την βαρεσει..κάτι το οποίο δεν θέλει να το νιώθει..θα μάθουμε άραγε τι νιώθει;

Ε-Σαγαπαω... "Διαβάστηκε" Ε-Ξερεις κατι? εισαι σνομπαρα..τελος:3 "Διαβάστηκε" *Σκέψεις μου* Στο επόμενο διαβάστηκε θα τον διαβάσει παπάς τον μαλακαα... *Τελος σκέψεων μου* Ας το πάρουμε απο την αρχη...με λενε Χαρά Ειμαι 16 και ζω στην Αθήνα ...Ειναι ενα παιδι που μου αρεσει απο το καλοκαιρι...τον λενε Αρη και ειναι απο τη Θεσσαλονίκη ...O Αρης έρχεται καθε καλοκαίρι στην Αθήνα και δουλεύει σε ένα μαγαζι ειναι 17...Φέτος μετακόμισε στην Αθήνα ..και παμε στο ιδιο σχολείο...το μισο σχολειο τον θελει..αλλα αυτος της κοροιδευει ολες..ΟΧΙ δν θα γινω ενα απο τα κοριτσακια που παιζει σκεφτηκα.. Νεξταρω η τρωει ντιλιτ? Αυτό είναι μια γρήγορη περιγραφή και κάποια πράγματα για να μπείτε στο κλίμα της ιστορίας μου ελπίζω να σας αρέσει... Η ιστορία βασίζεται σε αληθινό γεγονός...(με κάποιες μικρό αλλαγές για να φτάσει μέχρι το τέλος )👍

«Μην με ακουμπάς! Με αηδιάζεις!» είπα και απομακρύνθηκα. «Αν έμπενες για λίγο στον κόπο να διαβάσεις το συμβόλαιο που υπέγραψες» είπε και γέλασε ειρωνικά. Τι ήταν αυτό που πέταξε τώρα; «Τι εννοείς;» «Μου ανήκεις για έξι μήνες!» «Τι;;» ---------- Μέχρι τώρα στη ζωή μου δεν ένιωσα μίσος για κανένα. Για όλα υπάρχει πρώτη φορά.Έτσι δεν λένε; Τον μισώ!

Η Άρια, μια δεκαεφτάχρονη κοπέλα, έχει μια ζωή που μοιάζει υπεροχή . Έχει το αγόρι της που την αγαπάει, τον αδερφό της που λατρεύει, τον κολλητό της τον Άρη, πολλούς φίλους και το σημαντικότερο έχει την ομάδα της που την κάνει να ονειρεύεται ότι θα γίνει σύντομα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Περνά τις τελευταίες μέρες των διακοπών της με τους φίλους της και το αγόρι της στο εξοχικό του. Όλα μοιάζουν υπέροχα, όμως όταν γυρίζει στο σπίτι χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της! Οι γονείς της χωρίζουν και η μητέρα της της ανακοινώνει ότι θα μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη. Η Άρια βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα: να μείνει στα Γιάννενα με τον πατέρα της που πλήγωσε με το χειρότερο τρόπο τη μητέρα της ή να σταθεί στο πλευρό εκείνης αφήνοντας πίσω της τα πάντα; Η απόφαση που θα κληθεί να πάρει θα της αλλάξει όλη της τη ζωή! Πόσο εύκολη θα είναι η ζωή της μακριά από όλα όσα αγαπάει; Θα καταφέρει να διατηρήσει με το αγόρι της μια σχέση εξ αποστάσεως; Και τι θα γίνει όταν θα κληθεί να αλλάξει ομάδα και να βρεθεί αντίπαλη με όλους τους φίλους της και την ομάδα που αγαπάει από μικρή;

"Θα μου πεις ποια εισαι;"μου στελνει. "Δεν μπορω...Ντρεπομαι να στο πω κατα μουτρα"του απανταω εγω. "Πες μου τοτε μοναχα ενα γεια και θα καταλαβω."μου ξαναστελνει. "Δεν ξερω"απανταω. "ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ!!!"λεει το μηνυμα του μετα απο λιγο. "Θα προσπαθησω.!"του στελνω.Θεε μου πως τα εκανα εγω ετσι? Εχεις ερωτευτει ποτε εναν όχι ακριβώς αγνωστο?Συγκεκριμενα τον φιλο του αδερφου της κολλητης σου?Να ξέρεις τα παντα για αυτον και εκεινος απλα να σε αγνοεί? Ετσι και η Μελινα.Για τον Αρη. Το κακο παιδι του λυκειου. Τι θα γινει οταν η Μελινα αποφασισει να στειλει ανωνυμο μηνυμα στον Αρη?Και ακομα χειροτερα ποιες οι αντιδρασεις του οταν και αν θα το μαθει?

Μαριάννα: 18χρονών μαθήτρια 3ης λυκείου. Αντιδραστική, πεισματάρα και τρομερά ξεροκέφαλη. Αρης: Επίσης 18χρονων - στην ίδια τάξη με την Μαριάννα. Είναι ένα είδος playboy, όπως θα λέγαμε με αδυναμία στο ποδόσφαιρο και στα κορίτσια. Κοινά τους? Οι φίλοι τους και οι τσακωμοι τους! Τι θα γίνει όταν την τελευταία τους χρόνια θα μπλεχτουν σε μια ιστορία με έρωτες, φιλίες, συγκρούσεις και μια 5ημερη που θα περιπλεξει τα πράγματα μεταξύ τους? Και τι με τις καθιερωμένες φάρσες τους? ~ Rankings ~ #1 εφηβικό #2 ρομαντικό #2 tys

Τυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελώς ελεύθερα πιστεύω και ανέμελες πεποιθήσεις, εκείνη αντίστοιχα είναι ένας χαρακτήρας συνεσταλμένος και προσγειωμένος που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει τον άνθρωπο που είχε την ''τύχη'' να είναι ναυαγοί στο ίδιο νησί! ...μοιραία όμως, όταν γυρίσουν πίσω στον ''πολιτισμό'' ο καθένας ξεχωριστά θα λησμονεί βαθιά μέσα του αυτές τις λίγες και ανέμελες μέρες σε αυτό το έρημο νησί μακριά από όλους και από όλα. Μα το ποιο περίεργο θα είναι... το ότι ο ένας θα σκέφτεται τον άλλο... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story