İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu...
Yavaşça kucağından ayrılmadan doğruldum ve gözlerinin içine baktım. İçim yana yana zorlukla konuştum. Burnumu çeke çeke sordum içimden geçeni. Küçük bir kız çocuğunun babasına yaklaşması gibi yaklaştım ona. ''Küçük balık vardı ya,'' dedim sadece. Parlayan gözlerini gözlerime kenetlemiş öylece bakıyordu. ''O küçük bal...
"Bu...Bu gece çok uzun olucak" dedi.Yüreğime bir korku ulaştı.Bu işte hırslıydım.Yükselmek istiyordum.O yüzden bu deli inine bile inebilirdim.Umursamazca "Gece uzun felan olmayacak.Tırsak olma."dedim.Bana döndü ve ünlü sözden alıntı yaparak "Sessizliği dinle.Anlatacak çok şeyi var."dedi.Korku gözlerine işlemişti bunu...