> "Bazen uzaklaştığını sandığın kalpler, aslında sadece bekliyordur. Geri dönmeni..." Nefes, ailesiyle birlikte Yalova'daki yazlıklarına döndüğünde, eski yazların sıcaklığını değil; içinde bir yerlerde hâlâ yanan bir yangını da yanında getirmiştir. Çocukluk arkadaşı Oğulcan'la aralarındaki mesafe artık gözle görülür kadar büyümüştür. Ama kalpler bazen büyüdükçe daha çok çarpar. Oğulcan'ın suskunluğu, Nefes'in inadı ve aralarındaki o yarım kalmış yaz; bu kez geri dönüşü olmayan bir aşka dönüşür.

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

"Bütün çatılar tepemize yıkılabilir, hiç sorun değil. Sen; kendi başına benim dayalı döşeli evimsin."