24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

İLK KİTAP : ELYSİUM'UN SIRRI Derin bir nefes alarak kendini balkona attı, prenses. Sabahlığını henüz üstüne giymişti. Saray daha uyanmamıştı, aslında o da bu kadar erken kalkmazdı. Ama bugün, içindeki sıkıntıyı atmak için yeryüzünden yeraltına sızan güneş tanelerine bakmak istemişti. O günden sonra huzura kavuşup biraz kafa dinleyeceğini zannediyordu ama hiç de öyle olmamıştı. Şimdi saray entrikalarıyla dolu inişli çıkışlı bir hayatı vardı. Uğraşması gereken sıkıntılar, çözüm bulması gereken problemler ve kafasını yıllardır kurcalayan açığa çıkmamış sırlar vardı. Derince bir nefes daha aldı. Güneşe gülümsedi. Yine de mutluydu ve rekabete hiç olmadığı kadar hazırdı. Hayatın gerçekleri ne Elysium gibi cennetti, ne de Tartarus gibi cehennem. Hayatın gerçekleri ikisini bir arada yaşamaktı. Hayatın kendisi bir araftı. Hangi tarafta yaşamak istediği kendi seçimlerine bağlıydı.

"Lea güzelim ayakkabı bağcıklarına dikkat et. Benden başka birine düşmeni istemiyorum." "Ben 10 yaşımdan beri topuklu giyiyorum seni rezil herif" mini fic valevante,2020.

（. . . 🌊 ） ━━ . ❪ 𝔞𝔲𝔯𝔬𝔯𝔞 ❫ ❛ seni sonsuza kadar seveceğim, ayrılmak zorunda kalsak bile ❜ 🗡️ ， belki de en büyük keder bir başkası gittiğinde dünyada tek başına kalmaktır ❒ ━ CASPIAN X ❒ başlangıç. . . 𝟸𝟶𝟸𝟷 ❒ bitiş. . . ❒ ©RISAMOUR

（. . . ⏳ ） ━━ . ❪ 𝔣𝔩𝔢𝔠𝔥𝔞𝔷𝔬 ❫ ❛ bu bir veda mı? ❜ ⚔️ ， Narnia halkının krallarına ve kraliçelerine ihtiyaçları vardı. ❒ ━ CASPIAN X ❒ başlangıç. . . 𝟸𝟶𝟸𝟶 ❒ bitiş. . . 𝟸𝟺𝟹𝟸𝟷 ❒ ©RISAMOUR

Siz: Mağazada qalan son çiyələkli südü sən almaq məcburiyyətində idin? Siz: Mən alacaqdım onu. Siz: Yaxşı ki, MilliÖn-də kontur yükləyəndə telefon nömrəni gördüm. Siz: Yoxsa necə nifrətimi qusacaqdım? Yazılma tarixi: 30 mart, 2021-ci il. 16:38. Bitirmə tarixi: 13 sentyabr, 2021-ci il, 21:15. Ruhunda yara olsa da, gülümsəməyi bacara bilənlərin hekayəsi.. 💜 Çiyələkli südün gətirdiyi hekayə🍓 ~ Kitab qapağı 🍓-im olan @LilithZaraVenus tərəfindən hazırlandı. Təşəkkürlər❤🍓 * Kitabın kopyası və ya bənzəri görülərsə, qanuni olaraq şikayət olunacaqdır.

Hogwarts yıllarının son senesinde aralarına katılan genç bir cadıyla hayatları başka bir noktaya çekilen Çapulcular ve Andrea'nın hikayesi. Hikayenin ilk on bölümü geçmişten başlamaktadır.

Sevgili Brengeria, ona o kadar çok benziyorsun ki... Benzemekle kalmıyorsun, onun bir kopyasısın sanki. Aynı hırçın bakışlar, aynı yüz hatları ve inanması zor ama aynı gülüş. Sanki yıllar boyu çektiğim mahkumiyetin ardından gelen özgürlüğün hediyesisin. Ama onun görünüşünü aldığın gibi düşüncelerini de almışsan eğer, bu tarih tekerrür edecek demektir ve bu yaşandığında inan bana bir daha kaybetmeyeceğim. Başlangıç Tarihi: 15.10.2016 Bitiş Tarihi: 24.09.2020 Book cover cr: burningbrightfire Çapulcular döneminde geçen bir hikayedir. Kızıl Rüyalar karakterlerini kullanmama izin veren @NatRomanova ve @ilayda_147'e sonsuz teşekkürler.

"Biliyor musun Roma, bence sen iyi birisin." Roma bana bakmıyordu. Yeşil gözleri çeşmenin ucunda, suyu usul usul içen karganın üstündeydi. Boynunu hafifçe eğmişti. Buna rağmen belli belirsiz bir gülümsemenin, benden gizlenmeye çalışarak ortaya çıkmaya çalıştığını gördüm. "Ya?" Beni her zamanki gibi çok ciddiye almadan alaycı bir ifadeyle yanıtladı. Şaşırmamıştım fakat pes edecek de değildim. Biraz daha ona yaklaştım. Bunu beklemediğini çok nadir yakaladığım şaşkın, ne yapacağını bilemeyen bakışlarının arasında anladım. Ne zaman ona yaklaşsam bedenim beni ondan uzaklaştırmak istiyordu sanki. Vücut ısım düşüyor, ellerim titriyor, tenimi yakacağını bile bile bir alev topuna yaklaşıyormuşum gibi hissediyordum. Fakat yine de durmadım. Çeşmeyle arasına girdim. Gözlerinin içine korkmadan baktım. Ondan korktuğum falan da yoktu zaten. Yalnızca bana hissettirdiklerinden çekinmiştim bunca zaman. Sert yüz hatları gerildi. Şakağının altında, çenesinin yanındaki kemik oynayıp dururken iri gözleri yüzümde geziniyordu. "Ciddiyim. Kötü biri olduğunu düşünmüyorum." Hiçbir şey söylemeden beni izlemeye devam etti. Kalbim gümbür gümbür atarken ondan uzaklaşmamak için çok büyük bir çaba harcıyordum. Roma Vergilius'un karşısında böyle dimdik durmak benim için bir meydan okumadan başka bir şey olamazdı bir süre önce. "İnsanlar senin benden korkacağını bekler," dedi. "Çekineceğini, geri duracağını, yaklaşmayacağını." "Korkmuyorum," dedim kendimden bu kadar emin olmama ben bile şaşırırken. Başını salladı. Kalın kaşlarının arasına küllü, mat, kahve rengindeki bir tutam saç düştü. Yutkununca etrafta yağan kar tanelerinin kristalleri bile onun bu sesinde yankı yaptı sanki. Gözlerini benden uzun parmaklarına çevirdi. "Biliyorum. Ama sen beni korkutuyorsun."

"Siyah ne de yakışıyor sana, sanki ruhunu yansıtıyor." dedi ifadesizce. Buruk bir gülümseme ekledim suratıma, "Hayır." dedim sakince. "Ruhumu değil, ruhum her zaman renklidir. Sadece insanlara gösterdiğim benliğimi yansıtıyor." "Tüm Hakları PBVT'nin En Özel Duygularında Saklıdır„