Beyazın siyaha aşık olup koynuna girmesiydi evrenin ilk günahı. Ve gri doğdu hiç kimseye söylemeden, sessizliği kardeş edinerek... Onun gördüğüyse, ne siyah ne beyaz ne de griydi. Hayatı kızıl, aynadaki yansıması grinin kendisiydi... #Wattys2015 kazananı. # Dex ilk romanım yarışması ikincisi. Düzenlenmiş...
O Lena. Lena Collins. Soyadı olmasa bir hiç. Farklı olmayı isteyen sıradan bir kız. Emerald Krallığının simgesi Zirkon Yüzüğü onu seçmiştir. Fakat bir kraliçe olarak değil, bir kurban olarak.
"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmışt...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
Sonsuzluğa gözlerini dikmiş, sonsuzluk için gözlerini kapatmaya hazır bir genç.
Caterina Sforza'nın mutlu çocukluk günleri, babasının bir kilisede suikasta uğramasıyla son bulur. Suikastı azmettirenlerden biriyle evlenmek zorunda bırakıldığında ise yas dualarıyla örülü sıradan hayatı, yerini intikam şarkılarının söylenildiği acımasız bir dünyaya bırakır. Bütün bedellerin kanla ödendiği yeni yaşam...
"Korkuyor musun?" Diye fısıldadı ufak kız. Acımasız askerden bir kahkaha patladı. Küçük görmek! Bu genç kız için her zaman yapılan hata buydu işte. Yunan topraklarından babasını kurtarmaya İngiltereye gelen Artemis tanrıçalara taş çıkartacak güzellikte, zeki ve çevik bir genç kızdır. İngiliz topraklarında kaldığı süre...
Sıradan bir blog kullanmıyordum. Tüm okulu avucumun içinde tutacak bir blogdu benimkisi. İstediğim kişiye istediğim rütbeyi verip kendisine saygınlık bahşedebildiğim gibi, istediğim kişiyi yerden yere vurabilir, insanların gözünde küçük düşürebilirdim. Bunu mümkün kılan, blog sahibinin gizli olmasıydı.
