Po wojnie Severus Snape zostaje ocalony przez Harry'ego Pottera. Wciąż przekonany, że zasługuje wyłącznie na karę, pogrąża się w cieniu winy i depresji, unikając światła życia. Harry - już nie chłopiec, lecz młody mężczyzna - nie daje jednak za wygraną. Krok po kroku, gest po geście, rozpoczyna walkę nie tylko o imię Snape'a, ale o jego duszę. W ciszy prywatnych spotkań, przy filiżankach herbaty i wspólnym warzeniu eliksirów, rodzi się delikatna więź. To opowieść o leczeniu ran, które nie krwawią, o milczeniu, które mówi więcej niż słowa, i o miłości, która przychodzi powoli - jak wiosna po bardzo długiej zimie.

Dla Severusa Snape'a wojna pomiędzy Gryfonami i Ślizgonami nie była niczym nowym. Nie było też niczym dziwnym, że świat nie uwierzył w powrót Czarnego Pana, a ministerstwo przysłało swojego szpiega, aby miał na wszystko oko. Pytanie brzmiało: Kto postanowił wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę i czemu odpowiedzi należało szukać w ciemnych wodach jeziora koło Hogwartu?

Kiedy Harry Potter zjawia się w Hogwarcie, jest zupełnie inny, niż wszyscy przypuszczali. Jest cichy, wycofany, nigdy nie podnosi głosu i nie szuka przygód, a wszystkie szkolne zwierzęta lgną do niego. Jaką tajemnicę skrywa i czy komuś uda się ją odkryć?

Po tym, jak był świadkiem pocałunku między Ministrem Magii, a Severusem Snape'em, siedemnastoletni Harry znalazł się na dosłownym rozdrożu swojego życia. One-shot przeplatany scenami z przeszłości - w których Harry uczy się do egzaminu i otrzymuje oceny z owutemów po bitwie o Hogwart - oraz teraźniejszością, w której Harry jest opornym aurorem, a Ron, również auror, planuje swój ślub z Hermioną. Wszystkiemu w tle towarzyszy Boże Narodzenie, a Harry zastanawia się, czy kiedykolwiek będzie miał szansę u jedynej osoby, której naprawdę pragnie.

Severus Snape umiera. Z jakiegoś dziwnego powodu w jego kieszeni znaleziono kartkę z prośbą o kontakt z Harrym Potterem. Początkowo niechętny, Harry ma zadanie do wykonania. I w końcu zaczyna mu zależeć. Odkrywa, że odejście nie jest opcją i być może nigdy nią nie było.

Ostatni rok Harrego w Hogwarcie, ferie wiosenne. Voldemort nie żyje, Dumbledor również nie. Snape przeżył i nadal pełni funkcję dyrektora. Reszta jest niespodzianką. Życzę miłej lektury.

- Najważniejszy jest Severus. Skupię się na nim. Chcę kupić dom. Dla nas. Chcę zostać jego mężem. Chcę zgromadzić jak najpiękniejsze wspomnienia. A potem... A potem, kiedy zostanę sam, pomyślę, co zrobić ze swoim życiem. Kiedy moje wymarzone zostanie mi odebrane....

UDOSTĘPNIAM! LINK: https://m.fanfiction.net/s/8061485/1/Bez-Słów Tytuł oryginału: Speechless Autor: thesewarmstars Tłumaczenie: Hotarus Malfoyus Beta: Zilidya D. Ragon Link do oryginału: s/4014370/1/ Zgoda: Czekam. Rating: M. Oświadczenie: Postacie należą do J.K.R. Ostrzeżenia: slash SS/HP, sceny erotyczne, wulgaryzmy, złe wspomnienia z przeszłości (gwałt, maltretowanie dziecka). Streszczenie: Dziewięć miesięcy po finałowej bitwie, Harry znajduje w Świętym Mungu nadal cierpiącego od klątwy Snape'a. Uzdrowiciele nie wywiązują się z ich obowiązków, więc Harry postanawia wziąć na siebie rehabilitację mężczyzny.

Harry nigdy nie mógł zrozumieć, dlaczego jego krewni tak bardzo go nie lubią. Zawsze starał się być grzeczny, ale i tak ciągle słyszał, że jest jedynie niepotrzebnym problemem. Problemem, który w końcu się rozwiązuje w dość niespodziewany i tajemniczy sposób.

Restrykcyjne i surowe metody wychowania stosowane przez wujostwo negatywnie odbiły się na psychice Harry'ego. Nasz Wybraniec nie potrafi odczuwać wielu emocji, a innych nie potrafi nawet nazwać. Cała ta katastrofa przyniosła jednak jeden pozytywny skutek - jego umysł był zamknięty a wszystkie emocje wyciszone. Na piątym roku obyło się więc bez wysyłania wizji przez Voldemorta, który nie był świadom ich połączenia oraz bez nieprzyjemnych lekcji oklumencji. Nasz czarnoksiężnik i tak miał jednak w planach zniszczenie przepowiedni, żeby chłopak nie wiedział, w jaki sposób go pokonać, więc przypuścił szturm na Ministerstwo (z pozytywnym skutkiem). Zaczynamy w wakacje po 5 roku. Będzie smutniej niż zazwyczaj, ale jak to u mnie - też bardzo uroczo. Miłego czytania! ♡＾▽＾♡