Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

"Dudaklarınla her bir kelime melodiye dönüşüyor"dedi. Saçımın bir tutamını kulağımın arkasına koydu. "Seninle evrenin her yerinde sevişmeden senden ayrılmayacağım"dedi. Poyraz ve Anka, rüzgarla dans eden ve gökyüzünde özgürce süzülen iki güçtür. Poyraz, sert rüzgarıyla dünyayı sarar. Anka ise her yangında yeniden doğar. Birinin gücü, diğerinin direncine güç verir; birlikte cehennemi cennete çevirirler.

İskeletim iskeletinde; Yaşam bizi ayırana dek. ⚰️ Ressamın kalbi cayır cayırsa dumanla kaplanırdı tablolar, yazarın zihnindeki çerçeveler paramparçaysa solukları sökerdi satırlar. Kelimelerin canı olurdu, belki ruhu veya var oluşu. İnsanın göğsü sıkışırdı da parmak uçlarım kaşınıyor derdi. Çocuklar karanlıktan korkardı da ışığı seviyorum derdi. Ve ölüler yeniden doğmaktan korkardı da yaşama küserdi. Bir haftanın yedi canı olurdu, kadınlar kalplerinde yedi çerçeveyle doğardı. Kız çocuğu anılarını biriktirmeyi severdi ama boyu çivilere yetmezdi, küçücük boyuyla bir tabureyi çekiştirip astı bir bir çerçeveleri ve içine fotoğraflarını eklerken gülümsedi. Onları sevdi, parmak uçlarıyla okşadı, yeterince inanırsa sonsuzluğa karışacakmış ve sonsuzluğa onunla karışacakmış gibi bir güvenle fotoğraftaki mavi gözlere baktı. Yıllar geçti, boyu uzamıştı. Öyleyse bu sefer neden o tabureye çıkmıştı?

Vega Manon bir zamanların en acımasız MMA dövüşçüsüyken şimdi küçük bir sahil kasabasında, sakin bir kafede şarkı söyleyerek hayatını sürdürmektedir. Her sabah kahve kokusuyla uyanır, her gece mikrofonun başına geçtiğinde geçmişini boğmaya çalışır. Ama bazı yaralar sesle değil, sessizlikle konuşur. Darien Arzhel ise hâlâ ringin kralı. Soğukkanlı, stratejik ve rakip tanımaz. Bir akşam girdiği kafede, sahnedeki kadının sesinde tanıdık bir kırılmayı fark eder. Gözlerinin içine baktığında ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Vega'nın karanlık geçmişi, 13 yaşında yaşadığı bir travmayla şekillenmiş, ringdeki kimliği "Kod 13" olarak yeniden doğmuştur. Ama şimdi biri geçmişini kazımaya başlıyor. Ve bu kez kaçmak, savaşmaktan çok daha zor. Aşk mı, güven mi, hayatta kalmak mı? Bazen en büyük dövüş, ringin dışında başlar...

"Karanlık, keskin nişancının en yakın dostudur; sessizliği ise en güçlü silahı." Ben Hare, Beliz Hare. İsmi gibi sert olan, İz olan Beliz Hare.

Bir gün çarpıştığı adam ve ansızın kapısına dayanan geçmiş, Ahunaz'ın hayatını nasıl değiştirecek? Prensesler gibi büyütülen Ahunaz'ı, o geçmişin karanlık kuyusunda neler bekliyor? Bana uzun uzun baktı. Gözlerinin içi hâlâ o bildik, tehlikeli gölgelerle doluydu. Sonra sesi alçaldı, ama vurgusu daha ağırdı: "Ahunaz... O masumiyetini, güzelliğini, kalbini... güzel olan neyin varsa, hepsini koparacaklar senden."

Yetişkin içerik barındırır... "Kolyen nerede?" diye sordu Sezgin. Ses tonu ayarlayamadığı bir sinirle kaplıydı. Sezen'in eli boynuna gidip kolyenin yerini yokladı. Gözleri yere odaklandı. En son nerede çıkardığını düşündü. Ah! O, kolyeyi hiç boynundan çıkarmamıştı ki! Düşmüştü. Yere dalan gözlerini Sezgin'e kaldırdı. Sezgin artık daha yakınındaydı. "Belkide..." dedi duraksayıp Sezen'e biraz daha sokuldu ve devam etti, "Sana kolye yerine bir kelepçe takmalıydım. Hem o zaman, benden kaçamazdın da." ... Kendine yeterince alan açan adam tutuşunun ivmesini azalttı. Sezen'le göz göze olmalarına rağmen ona tepeden bakıyordu. kısık sesiyle, "Beni çok sinirlendirdin Sezen. En azından senden hırsımı almamın artık bir yolu var değil mi?" Diye bir kaç kelimeyi ağzında yuvarlayarak konuştu. Sezen ne olduğunu anlamadan Sezgin'in dudakları onu esir almıştı. Baskıcı öpüş baruta değen ateş misali odayı alev alev yakarken Sezen'in bu yangını durdurmaya niyeti yoktu. Tam tersine beklediği sanki buymuş gibi ona ihtirasla karşılık verirken yanan ateşi harlamaktan başka bir şey yapmıyordu. Zar zor dudaklarını ayıran Sezen nefes nefese konuştu, "Burada olmaz gidelim." Dedi. Sezgin onun dudaklarını tekrar esir almadan önce, "Seni tam olarak burada; küçük odanda ve daha küçük olan yatağında becermek istiyorum." Dedi. Sezen daha karşı çıkacak zamanı bulamadan kendini yatağa yüz üstü uzanmış şekilde buldu. 01 Ağustos 2020🖋️ 01 Ağustos 2022 ♾️

Saraçoğullarının biricik kızları Feride, babaannesinin zoruyla iş hayatını öğrenmesi için holdinglerinde asistan olarak çalışmaya başlar. Fakat patronunun geceleri rüyalarını süsleyen adam olduğunu henüz bilmemektedir. Arslan Karahanlı'nın ise bu şımarık küçük kadınla başı derttedir! ••• Arslan terden ıslanmış saçlarını geriye iterek mayhoş bir gülümsemeyle kaplı şişmiş dudaklara tekrar kapanmadan önce çok netti. "Seni başkasına bırakmam. Sonucu ne olursa olsun, bu düğün olmayacak!" ••• +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

"Ben Karadenizliyim," dedi dudakları tehlikeli bir gülüşle kıvrılırken. "Biz sabahları ilk olarak hırçın dalgaları görmek isteriz." Gözleri gözlerimdeydi, sıcacık nefesi dudaklarıma çarpıyordu. "Ya evimizin manzarasında... Ya da kollarımızda uyanan kadının bakışlarında..." Dudakları ansızın boynuma değdiğinde, titreyen dizlerime söz geçiremeyip onun kaslı kollarına tutundum. Tırnaklarımı tenine batırdığımı fark edemiyordum. "Çok şey istiyorsun gibi geldi bana," dedim kendimi tutamadan. Güldü. Ona çok yakışan, nadiren görebildiğim bir gülüştü bu. "Karadeniz..." dediği anda, başparmağı nefesimi kesercesine dudaklarımı buldu. "Hırçındır. Asidir. Zapt edilemezdir, vahşidir. Derinlerinde ne olduğunu asla bilemezsin. Onun azgın sularında yüzmeye alışkın değilsen akıntısında kaybolur gidersin. Ve sen Hazel... Tıpkı Karadeniz gibisin." Bir KOR EVRENİ Romanı BU KİTAP YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR! © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Bu başlık Arhavili adıyla, 2016'da açılmıştır. Bölümlerin yayınlanmaya başlama tarihi 22 Aralık 2023'tür. Wattpad'de ARHAVİLİ adıyla yayınlanan ilk ve tek hikâyedir. * Bu kitapta okuduğunuz bazı kişiler, kurumlar, olaylar ve kavramlar yalnızca hayal ürünüdür. Gerçekle en ufak bir ilgisi bile yoktur.

Yıllardır Defne'yi seven Poyraz... Poyraz'ı abisi gibi gören Defne... Bu hikaye Poyraz'ın kalbiyle verdiği savaşı anlatıyor. Ya sevdasından vazgeçecek yada onu abisi gibi gören Defne'yi kendine aşık edecek... ••• "Poyraz sen kafede çalışacak birini arıyordun değil mi?" Abimin sözleriyle ona dikkat kesildim. Poyraz abiye baktığımda başını onaylarcasına sallamış ve suyunu içmeye başlamıştı. "Acaba Defne senin kafede mi çalışsa? Hem bizim de aklımız kalmaz, içimiz rahat eder." Poyraz abiyle bakışlarımız kesiştiğinde gözlerinden geçen şaşkınlığı görmüştüm. Bir anda öksürmeye başladı, içtiği su boğazına kaçmıştı. Öksürüğü geçince bir yudum daha su içip "Olur tabi çalışsın." dedi. ••• 29/10/2023 #ask 1 29/10/2023 #genckurgu 2 23/02/2024 #macera 1