Bir gün eve geldiğinizde, aslında aylardır evli olduğunuzu ve yarın daha hiç tanımadığınız kocanızın yanına gitme zamanınızın geldiğini bir mektupla öğrenseniz ne yapardınız? O da bilmiyordu ama bu, bir fikir bulmayacağı anlamına gelmiyordu. Sonuçta o akıllı(!) bir kızdı. Akıllı(!) *** Dertlerle boğulduğunuz hayatı kısa bir süreliğine geride bırakın ve hazırlanın. Eğlence Başlıyor! (Bakırköy'e Çeyrek Kala isimli ilk kitaptır) (27.01.2018)

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...

Sen yaz saati uygulaması, Ben kış saati. Ortak bir takvimimiz bile olmadı. Seni bir saat ileri almışlar, Beni bir saat geri. Bu zamanlar yoksa bize düşman mı?

sᴇʀɪ̇ᴅᴇɴ ʙᴀɢ̆ɪᴍsɪᴢ ᴏᴋᴜɴᴀʙɪ̇ʟɪ̇ʀ "Bana bakıcılık yapmaktan vazgeç. Ben senin bakıcılık yaptığın çocuk değilim, karınım," dediğimde sinirle bakışları tekrar beni bulmuştu. Yüzünde memnun bir gülümseme belirirken bana doğru birkaç adım attı. Aramızdaki mesafe, attığı her adımla kapanırken siyah hareli gözleriyle gözlerim kesişti. Nefeslerimiz birbirine çarparken bu yakınlık yutkunmama sebep olmuştu. Elleri kahverengi saç tutamlarıma değdiğinde kokusu içime işliyordu. Bu hiç iyi değildi; fazla yakındı. "Tekrar et," diye kısık sesle kulağıma doğru fısıldayarak konuştu. Derin bir nefes çektiğimde, içime neyden bahsettiğini anlayamadım. Bedenim oldukça gerilmişti. Şu an duştan yeni çıktığı için sigara değil, ferah bir mentol kokusu vardı ve bu aklımı bulandırıyordu. Ona sigara kokusu da çok yakışıyordu, hatta sigara kokusunu yakıştırdığım tek adam karşımdaydı. Benden bir şeyler duymak istiyordu. "Neyi?" diye sorduğumda, nefesini boynumda hissedebiliyordum sıcak nefesi beni heyecanlandırıyordu. "Karım olduğunu, Devin. Tekrar et," dediğinde dumura uğradım. Benden bunu tekrar duymayı neden bu kadar çok istiyordu? "Küçük detaylara fazla takılıyorsun," dediğimde, sık sık verdiği nefesleri duyabiliyordum. "𝐵𝑒𝑛 𝑘𝑖𝑚𝑠𝑒𝑠𝑖𝑧 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑎𝑑𝚤𝑛𝑑𝚤𝑚 𝑜 𝑖𝑠𝑒 𝑦𝑎𝑟𝑎𝑙𝚤 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑑𝑎𝑚" BAŞKA KİTAPLARDAN BAHSETMEYİN! YOK O KARAKTERE BENZİYOR YOK ŞUNUN VİBE VAR YAZMAYIN! #AGİT KARVİRAS #DEVİN KARVİRAS #KARVİRAS'IN SONBAHARI ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅɪ... KİTAP TANITIMI YAPMAYIN... BAŞKA KİTAPLARDAN DA BAHSETMEYİN EMEĞİME SAYGISIZLIK OLUYOR ÇÜNKÜ VE YAPANI ENGELLİYORUM! ( Kitap da +18 sahneler vardır okurken ona göre okuyup yorum yapın ) ...

Her şey bir kan davası ile başlamıştı... Karahanlar aşiretinin ağasının oğlunun Arslanbeyler Aşiretinden birini öldürmesi sonucu bunun bedelini masum bir kız ödedi... -Ben...evlenmek istemiyorum o adam Mardin'in en acımasız ağası... -Evleneceksin...abinin hayatı için o adamla evleneceksin. -Anne ben okumak istiyorum okuluma devam etmek istiyorum. -Okulu bırakacaksın Hümeyra,okumak senin neyine kır dizini otur evlen.Bir işe yarayıp abinin hayatını kurtar.Oğlumu kaybedemem. Ne kolaydı öyle oğlumu kaybedemem deyişi ama beni çok kolay gözden çıkardı zaten hayatım boyunca hep abimi benden daha çok sevdi.Ama elden ne gelir bu topraklarda erkek çocuğa daha fazla değer verilirdi. Oysa Mardin'in en acımasız ağası olan ve herkesin korktuğu Cihan Arslanbey sırf kan dökülmesin diye evliliği kabul etmişti. Ve Hümeyra Karahan bunu öğrendiğinde yıkılacaktı.

Konuşamayan bir kadınla,sert asker bir adamın hikayesi "Cesaret,ilk darbeden sonra korkmadan adım atmaktır Kurttan.Sonuda,sonu gelmez zaferdir." Belimdeki ellerinin an ve an sıklaştığını hissettim.Bunu neden yaptığını bilmiyordum. "Sen sen ol bir daha kazandım diye gardını indirme.Yoksa düşmanın gelir ve seni burada bırakır,sende arkada kalır bir daha düşmanına yetişemezsin" ___________________________________________ Siz:Ya hangi cimri adamsın bilmiyorum ama Siz:Şu annen denen huysuz kadına yeni bir telefon al!

"Eğer burası benim mabedime giden bir yolsa tapınağım sensin." diye fısıldadı, sesi koyu bir gecenin içinde yankılanan bir dua gibiydi. Onu soluksuz izledim. "Eğer burası benim inancımın sınırlarıysa sen de sorgusuz teslim oluşumun tek sebebisin." Gözleri gözlerime kenetlenmiş, elleri tenimde sabırsız bir sabırla bekliyordu. "Eğer bu bir inanışsa benim taptığım sensin." ❝Bana aşık olma, bana aşık öl. ❞

.

Bir araba kazası hayatınızı en fazla ne kadar değiştirebilir ki? Ama eğer bir mafya size çarptıysa.. orasını bende bilemiyorum. Ben İdil.. İdil Akman sıradan bir yaşantım vardı, vardı diyorum çünkü o trafik kazası benim tüm hayatımı değiştirdi. (Kitapta yoğun bir şekilde +18, argo,madde kullanımı,olumsuz davranışlar bulunmaktadır. Dikkate alarak okumanızı öneririm.)

Bir gün hasta haliyle villalarında çıkan çatışmayla birlikte kaçmaya çalışırken yıllardır peşlerinde olan mafya lideri Karan Kızıltuğ ile göz göze gelir. Ölü gösterilen kızı ve ailesini öldürmek için arayan bu mafya lideri, hem kızın ailesini bulmak için kızı kaçıracak hem de geçmişinin acı dolu intikamını almak için kızı türlü oyunlarla yanında tutarak onu da pisliğine alet edecektir... *** "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı.