"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

İftiraya uğramış bir asker ve sadece işini yapıp sakin huzurlu bir hayat sürmek isteyen bir hemşire. Zorla evlendirilirlerse ne olur? Cevabı bu kitapta. Eğer sende onların deli dolu hayatlarını ve başlarını asla dertten kurtaramamalarını okumak istiyorsan doğru yerdesin. Hadi içeri geç çok eğleneceğiz. **** Hanımlar beyler yerlerinizi alın çünkü asıl şov şimdi başlıyor :) ***** Hikaye şahsıma ait olup en ufak çalıntıda kaktüs dikeni gibi batacağımı belirtmek isterim efenim. **** Şimdiden iyi okumalar :) :) :) **** Yayınlanma tarihi: 19 Mart 2021 **** 03.06.2021 #romantikkomedi 1. 20.05 2021 #evlilik 1. 20.05.2021 #zıt 1. 27.05.2021 #gençkızedebiyatı 2. 03.08.2021 #mizah 6. 03.08.2021 #sevilmek 1. 03.08.2021 #devrim 1. 25.08.2021 #komedi 2. 13.09.2021 #yeni 1.

TOPRAK SERİSİ 1 Yaşadığı topraklarda adaletiyle nam salmış bir Bey... Başakların kıskandığı sarı saçları olan, Geveze bir Bülbül... Geçmiş, sıkıştığı karanlığı aydınlanmak için onların bir araya gelmesini bekliyordu. Onlar bir araya gelip de kalplerine aşk ateşi düştüğünde, geçmiş saklandığı karanlıktan çıkmaya başladı. Aşk ateşiyle yanan kalpler, intikam ateşiyle kül olur muydu?

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

Ona bir daha onunla evlenmek istemediğimi söylediğimde sinirlenmişti. Yüzüme bakmamamak için çaba harcıyordu. Önümde boş boş dolanmaya başladı, gömleğinin yakasını açarak. Birden "Sen benimsin kadın! Bunu o kafana sok! Şimdiki hayatında da, sonraki hayatında da seni bulup yine sana aşık olurum. Benden kaçışın yok! Sen bana aitsin!" deyip kalbini eliyle sıkıca tutmaya başladı. Nefes alamıyordu. O an ne yapacağımı bilemedim. Yanına yaklaşıp "İyi misin?" diye sorduğumda dudaklarıma yapıştı. Gözlerim kocaman açılmış beynim olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu. Onu kendimden itmeye çalıştım ama nafile. Benden katbekat güçlüydü. Bir elini belime sarıp, diğer eliyle başımın arkasına baskı yapıyprdu. Nefesimin kesildiğini gördüğünde benden ayrıldı ve nefes nefese konuştu. "Bana hala eskisi gibi iyi geliyorsun. Sen benim hem zehirim, hem de ilacımsın. Bu koskoca adam sana muhtaç."

"Bunca kararsızlığın içinde aldığım en güzel kararsın küçüğüm..." .

Yıllar önce verilen bir söz iki gencin hayatlarını nasıl değiştirir? 08.06.2018 14.04.2021

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.