İşaret ve orta parmağıyla önünde ki o bile ona kısa gelen mikrofona iki kere vurdu. Başından beri ondan ayırmadığım suskun gözlerimi sanki ilk defa onu görüyormuşum gibi tekrar bakışlarımı ona diktim. İki elini arkasında birleştirdi. Üniformasının bile gizleyemediği pazuları daha da şişmişti. Adeta ben askerim diye bağıran geniş omuzları şaha kalkmıştı. Keskin çenesini kaldırdı. Göz kapakları aşağı çekildi. Böylece bize daha yüksekten baktığının bir başka kanıtıydı. İfadesiz, sert bakışlarını bizde gezindirdi. Dudakları aralandı. Ve o tok, sert, erkeksi sesi kulağımı doldurdu. "Ben Yüzbaşı Kunter Alpay Karakan. Mahallenizde yaşanan terör saldırısı sebebiyle evleriniz kullanılamaz hale gelindiği tespit edilmiştir. Bunun nihayetinde, siz 18 sivil halkı bir süreliğine burada misafir edeceğiz." Her cümlesi adeta resmiyetinin sesi olmuştu. Her cümlesi benim bile ismini bulamadığım başlığın yazısı gibiydi. Tok sesin sahibi o adamın hayatımdaki başlığının başrolünü oynayacağını bilmiyordum. Bilemezdim. Kız çocuğu elinden tutacak bir el ister. Şafak çöker, kızıl baş çeker. Kara örtü, göze çarşaf olur. O adamın, kız çocuğunun içindeki lâlin tetiği, onun kaderinin başlı başına bir alın yazısı olduğunu asla bilemezdim. Dikkat ⚠️ -Karakterler arasındaki yaş farkı oldukça fazladır. Bundan rahatsızlık duyuyorsanız okumanız tavsiye edilmez. "Peri kızlarının hikayesi."

Üç yıl aynı evde nefes alıp aynı hayali kurduğu adam, bir sabah hiçbir şey söylemeden çekip gittiğinde... Dünyası sessizce çökmüştü. İki ay boyunca kimse bilmedi acısını. Ne nedenini öğrendi, ne o geri döndü. Sadece sustu... sustukça parçalandı. Yeni görev yeri ona bir kaçış olacaktı. Ta ki karşısına komutanı olarak çıkan o adamı görene kadar- Eski kocası. Hiçbir açıklama yapmadan bırakan... Ama unutmamış olan. İkisi de konuşmadı. Görev susmayı gerektiriyordu, kalpleri ise bağırmayı. Tam uzak durmaya çalışırken, genç kadın hayatının en büyük gerçeğiyle yüzleşti: Hamileydi. Ve yeniden sarsılan dünyasına bir darbe daha geldi- Yıllardır ölü sandığı gerçek ailesi ortaya çıktı. Yarım kalan her şey, bir anda yeniden şekillenmeye başladı. Acılar, hesaplaşmalar, kırgınlıklar... Ve küllerin altına gömülmüş ama hiç sönmemiş bir aşk. Bu, terk edilen bir kadının ayağa kalkışının; pişman bir adamın yeniden sevmeyi öğrenişinin; ve her şeye rağmen birbirine dönmeyi başaran iki yarımın hikâyesi. Çünkü bazı aşklar bittiği yerde değil... yeniden başladığı yerde tamamlanır.

Asker & Eski Asker Bir hata, her iki hayatın da sonu olmuştu. Biri bir diğerinin hayatını mahvettiğini bilmeden girmişti o kişinin hayatına. Diğeri ise hayat bulduğu kişinin hayatını kaybettiğini bilmeden... Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın

Asker yareni olmak en son istediğim şeyken şimdilerde ettiğim tek duam oldu.

Zorla alındı, susturuldu, unutturuldu. Yıllarca gölgede yaşadı, sadece kızına tutundu. Bir gece, eve bir yabancı girdi. Koruma kılığında bir asker ve kaderin rotası sessizce değişti. Artık Yazgı, sadece hayatta kalmıyor. Yaşamak için savaşıyor. İki can, tek umut.

"Fırtına ve Memleket gözlü kadın" Yedi yıl... Yedi sene boyunca bir kere bile adını anmadım, bir kere bile görüşmedik Ama her gece sesini duydum içimde. Şimdi karşımdaydı. Rüzgar aynıydı, dağlar aynıydı Ama biz başka bir şey olmuştuk. "Elinde ne varsa sık," dedim. "Sessizliğinden daha az yakar." Aşk, intikam, vatan ve Karadeniz öyküsüdür. ******* Dağhan İdris Tüfekçi & Zülal Arga (Yetişkin içerik)

Kesilen daldan yeşerir yeni çiçekler, umudu kalbinize çiçek gibi iliştirin diye... 🌿🌸

Sınıf öğretmenliği öğrencisi Ayperi; şehirler arası otobüs yolculuğunda sıkıldığı için önündeki koltuğun sırtında yazan numarayı kaydederek mesaj atar ve numaranın sahibi bir Kara Harp Okulu öğrencisi çıkar. Siz: Piç Hakan siz misiniz? (00.17) Siz: Yani piç derken benim tercih ettiğim bir sıfat değil. (00.17) Siz: Yazan öyle yazmış. O öyle yazınca ben de teyit etmek için sorayım dedim. (00.18) Siz: Aşırı derecede saçmalıyorum şu an... (00.19) Piç Hakan: Ne geveliyorsunuz? (05.47) NOT: BU KİTABIN GERÇEK KURUM VE KİŞİLERLE İLGİSİ YOKTUR, BENİM HAYAL DÜNYAMIN YANSIMASIDIR.

Hava Harp Okuluna pilot olma hayali ile giren Dünya, okul hayatını zehir eden binbaşısı Metehan Çelik yüzünden pilotluk hayaline veda eder. Uçaklardan koparmadığı için uçak teknisyeni olur ve askeriyeden ayrılır. Yeni hayatını kabullenir, işini düzene sokar. Mutludur. Ta ki Metehan Kaptan bir anda çalıştığı şirkette kaptan pilot olana ve ona tekrar eziyet etmeye başlayana kadar. "Sana aşığım diyorum." "Güldürmeyin beni, siz kimseyi sevemezsiniz kaptanım." "Sana hep aşıktım ben Dünya. Seni ilk gördüğümde... ölüyorum sandım. Kalbim durdu, kurşun yemiş gibi oldum. Ama ben askerime yan gözle bakamazdım. Küçüktün, savunmasızdın. Benim aşkım sana ancak zarar verirdi."

Yayınlama tarihi 22/02/2025 Bazı kurşunlar kalbe değil, geçmişe saplanır... Yüzbaşı Yıldız, Kılıç Timi'nin kararlı ve korkusuz komutanı... Geçmişin yaralarını kalbine gömmüş, görevine adanmış bir asker. "Şirket" adıyla anılan karanlık yapılanmayı çökertmekle görevlendirildiğinde, en büyük sınavının düşmanla değil, kalbiyle olacağından habersizdir. Çünkü yeni operasyona atanan ikinci yüzbaşı, yıllar önce yaşanan unutulmaz bir ayrılığın başrolüdür: Tufan Şahiner. Birbirlerine duydukları öfke kadar yakıcı bir özlemle tekrar karşı karşıya gelen bu iki insan, şimdi aynı timde, aynı hedefe kilitlenmek zorundadır. İntikam mı ağır basacak, yoksa kalpte küllenmeyen hisler mi? Aksiyon, duygu ve gerilim dolu bu hikâyede, bir kurşun sadece hayatları değil, kaderi de değiştirebilir Vatan için canından geçenler, cananından geçenler vardır; isimleri bilinmez. Vatan için sevdasını kalplerine gömenler vardır; adları anılmaz. Kaybolanlar vardır, bu vatan kaybolmasın diye. Ailelerini bırakanlar vardır, başkaları ailesiz kalmasın diye. Daha niceleri vardır; hayatlarını feda ederler, bu vatan heba olmasın diye... ~Elveria~