Yastığımı başıma koyup sesleri duymamaya çalışıyordum. En sonunda hıçkırıklarım kesilmeye başlamış boğazımda düğümlenen acı yavaş yavaş geçiyordu. En sonunda dayanamayıp çantamı ve ceketimi alarak çıktım. Tabi yine benim varlığım onlar için bir hiçti.
Bir insan nasıl kendi acısından zevk alabilir? Soruyu düzeltiyorum; Genç bir kız gölgede sürdüğü hayatına kendisinden daha karanlık bir insanı nasıl sokabilir? - "Şu akan kanı görüyormusun? İşte bu benim tek eğlencem." "Biliyorum, benimkide sen olacaksın.." - DİPNOT: Bu hikaye kötü çocuk/masum kız tarzı bir hikaye de...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!