Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

Kitabı tamamen düzenlemeye aldım. İlk on bölüm kısa olduğu için uzatıyorum, yazım ve mantık hatalarını da düzeltiyorum. Düzenleme süreci bittiğinde bölümleri yenilenmiş hâliyle paylaşacağım. Kitapların arasında kaybolmak, Firuze için bir kaçıştı. Düzenli raflar, sararmış sayfalar ve eski ciltlerin kokusu... Hepsi dış dünyanın gürültüsünü susturuyordu. Sessizlik alışkanlıktı onun için. Güvenli, tanıdık, kimsenin karışmadığı bir dünya. Ta ki, bir mesaj yanlış kişiye gidene kadar. Ve o kişi, kitapların aksine sessiz değildi. Tahir'in hayatı; gece kadar karanlık, kuralsız ve tehlikeyle örülmüştü. Bir kitap listesiyle başlayan bu tesadüf tanışma, ikisinin de kaderini yavaş yavaş silmeye başladı. Tozlu sayfalar açıldıkça, geçmişin karanlığı satır aralarına sızacaktı. 060625 🕯️

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Karanlık bazen dışarıda değildir insanın içindedir. Alara, her gece aynı kâbusun içinde boğulurken, gerçeğin rüyalar kadar ürkütücü olabileceğini öğreniyor. Çizimlerinde huzur ararken, ellerine sinen mürekkep artık bir sığınak değil, geçmişin izlerine dönüşüyor. Babasının gölgesiyle dolu bir evde, sessiz bir savaş veriyor. Her kelimesi susturulmuş, her hayali yargılanmış bir kız... Ama içindeki ses artık susmak istemiyor. Karanlık onu çağırıyor - belki yok etmek, belki de özgür bırakmak için. Bir gün her şey değişiyor. Bir yabancının sesi, alışık olmadığı bir sıcaklık ve kalbinde uzun zamandır hissetmediği bir titreşim... Belki bu kez kader, sadece acı yazmak istemiyor. Ama aşk, bazen bir kurtuluş değil; yeni bir sınavdır. Ve Alara, karanlığın içinde bir ışık bulduğunda, o ışığın her şeyi yakabileceğini çok geç fark edecek. Karanlık başlıyor ama bu kez içinde bir kalp atıyor.

Siz: Merhabalar. Siz: Size yazmam gerektiği söylendi. Yani sekreteriniz öyle söyledi. Siz: Rahatsız etmiyorum, değil mi? Siz: Eğer meşgulseniz hiç sorun değil, ben beklerim. Bilinmeyen Numara: Lei chi è, signora? (Siz kimsiniz hanımefendi?) Yayın Tarihi: 10 Haziran 2025 2 Ağustos Mafya #5 20 Ağustos Mafia #1 20 Ağustos İtalyan #1 20 Ağustos İtalyanmafya #1

Üvey babasının adamlarının onu öldüreceğini öğrendiği gibi kaçmaya başlamıştı Mehveş. Ama bilmiyordu ki kaçtığı arazinin sahibi, o gün oraya atış talimi için gelmişti. "Kim bu kız? Getirin onu buraya derhal! Cezasını ben keseceğim..." Vedat Pamir Kılıçarslan ve Mehveş Ferzan Biricik. #romance•9🏅

[Tamamlandı] Aktifmagazin: Son zamanların sevilen ismi, şarkılarıyla ün salmış, sesiyle insanları kendine hayran bırakan Sefa Giray Taşkın dün gece katıldığı bir programda kendisine sorulan "ideal tipinizi karşılayabilen birisi var mı? Bize bir isim verme şansınız olsa kimin ismini verirdiniz?" sorusuna "ideal tipim tamamiyle Çağıl Alkan" cevabını vererek orada onu izleyen herkesi şoka uğrattı. Aktifmagazin: Sizce Sefa Giray Taşkın ve Çağıl Alkan arasında bir şeyler var mı yoksa tamamiyle Sefa Giray Taşkının Çağıl Alkana beslediği bir hayranlık mı? 🥂 Çağılalkan: Mwsaj atrı. (11.23) Özgühanx: Ne oldu anlamadım? Çağılalkan: Mesah artı mwsaj. Özgühanx: Düzgün yaz anlamıyorum. Çağılalkan: SEFA GİRAY BANA MESAJ ATTI. Yazmaya başlama tarihi; 11.07.23 Yazmayı bitirme tarihi; 20.09.23 28.07.23 #1 kısa 03.08.23 #1 aşk 07.08.23 #1 ünlü 07.08.23 #1 şarkıcı 09.08.23 #1 kısahikaye 10.08.23 #1 romantizm 10.08.23 #1 texting 11.08.23 #1 mesaj 13.08.23 #1 sevgi 13.08.23 #1 gençlik 14.08.23 #1 kurgu olmayan 14.08.23 #1 kurgu 14.08.23 #1 gençkurgu 16.08.23 #1 sevgili 17.08.23 #1 genelkurgu 10.09.23 #1 mesajlaşma

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Gece arkadaşlarıyla eğlenmek için açtığı Instagram hesabından, Yer Altı'nın en korkulan ismini bulması hayatındaki en yanlış seçimiydi. kritik vaka: tombul tombul memeler Barankrdmr: Yine mi sen siktiğimin veledi //Texting //Düzyazı //+18 bölümler