Küllenmiş bir aşk pişman bir adam hırçın bir kadın ve iki kırık kalp

Seyran: İlk defa böyle hissediyorum Ferit: Nasıl? Seyran: Böyle işte.. Seyran: Huzurlu. Seyran: İlk defa yarını düşünmeden yaşıyorum. Plan kurmadan hesap yapmadan geçmişe takılı kalmadan, Seyran: İlk defa anı yaşıyorum. Varlığımı hissediyorum Seyran: Keşke daha önce çıksaydın karşıma. Daha önce tanısaydım seni.. Ferit: Keşke deme. Ferit: En doğru zamanda karşılaştık. İkimizde birbirimizin hayatına tam zamanında dokunduk. Ferit: Yaşadığım hayat senden sonra anlam buldu. Ferit: Demek ki birbirimize daha sıkı sarılabilmemiz için bazı acıları yaşamamız gerekiyormuş... Onların hikayelerini bambaşka bir şekilde okuyacağız...🤍 !Çalıntı veya kopyalanma gibi durumlarda yasal işlem başlatılacaktır...!

Yılların aşkı...🤍💫🎀🐣🧿

Bu kurgu 42. bölümün devamı niteliğindedir. Ferit'in, çocuğu öğrenme sahnesi ile başlayacaktır.

- Pışt antep fıstığı. + Senin fıstığını si... Seyran'ın her şeyden habersiz Antepten İstanbul'a gelmesiyle başlar

"Ferit, seni bir daha görür müyüm?" Ferit'in karanlıkta parlayan gözlerine inci gibi dişleri eşlik etmişti. Bu akşamki en içten gülümsemesini bahşetti Seyran'a. Umarım beni bir daha görürsün diye geçirdi içinden. "İstediğin zaman görebilirsin. Piyanomun başında bekliyor olacağım."

Dayanabilir mi sence sonlara? Yenebilir mi onları? Bozabilir mi kahpe yazgıyı? Kalbim, kalbim Tutunabilir mi sence Tanrı'ya? Geçebilir mi bu acı? Kırabilir mi kahrı zinciri? Kalbim, kalbim

"Gözlerinin yeşilinde bir orman vardı ve ben o ormanda kayboldum Seyran."