"Biliyordun." diye mırıldandım. Pürüzlü boğazımı temizleyip kurumuş dudaklarımı ıslattığımda fark bile etmediğim gözümde biriken yaş kendini aşağı bırakmıştı. "Hepsini biliyordun." Çenesinin kasıldığını görmüştüm. Silahı tuttuğu eli sıkılaştığında gerginliği koyulaşan gözlerinden belli oluyordu. Mekanik bir şekilde başını yukarı aşağı salladıktan sonra gözlerini kaçırmıştı. Utanmış mıydı? "İşte bu yüzden evet demek zorundasın. Yaşamak için bir sebebim olmalı." "Vicdanını rahatlatmak için demeliydin." diye düzelttiğimde gözlerini hışımla bana çevirip birkaç adım atmıştı. Elimi kaldırıp silahı tutmamı sağladığında korkuyla yutkunup gözlerimi kaçırmadan öfkeli gözlerine baktım. "Hiçbir vicdan seni ölüme götüremez Sude!" Elimi çekmeye çalıştığımda hırsla göğsüne götürünce gözlerim irileşmişti. "Kürşat ne yapıyorsun?" Titreyen sesimi önemsemeden sadece gözlerime bakmaya devam etmesi gözyaşlarımı hızlandırmaya başlıyordu. Elimi çekmeye çalışıyordum ama öyle sert tutuyordu ki silahın patlamasından korkuyordum. "Yapma." diye mırıldandım acıyla. "Ne yapmamı bekliyorsun? Seni öylece bırakmamı mı? Bunun nasıl hissettirdiğini sen yokken anladım Sude. Her yer parlıyordu ama ben sadece alev görüyordum."

Şhh... Dinleyin, cennet çığlık atıyor, cehenneme kafa tutyor. Araf mahşer olmuş, üzerinde dumanlar tütüyor. Kim bu kız, iki farklı dünya onun için kavga ediyor? Kim bu kız, cehennem bile onu almayı reddediyor? Bir ayak sesi kapladı bu defa Dareyni. Ve herkes, her şey sustu. Sanki dünya durdu, bir tek o kızın adımları yol buldu. Kim bu kız? Kızın yürüdüğü yolun kenarlarından aynalar yükselmeye başladı. Avuçlarından bir şeyler dökerek geliyordu kargaşaya. Haplar dökülüyordu teninden. Ve aynalar bitiyordu onların düştüğü yerden. Kız giderek yaklaştı, melekler gelecek olan emire hazır beklediler. Ve kızın yüzü güründü... Bendim o kız! Aynalar bir anda bana döndü. Aynalardaki akislerimden biri avuçlarındaki hapları ağzına attı. Bir diğeri yüzme bilmeden suya atladı. Diğeri; bileklerini kesti, bir başkası kendini ateşe attı... En son ayna en kötü intiharı tattı. Aşık oldu...

"Nereden bilebilirdim ki hayatımın aşkıyla bir takside tanışacağımı?" °°° Tüm hakları Batı'nın sis çökmüş gökyüzünde saklıdır. °°° #11 Aralık 2015 Cuma günü ilk bölüm yayınlanmıştır.# #28 Haziran 2016 Salı günü son bölüm yayınlanmıştır.#

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?