-Tamamlandı- "Sadece dün!" dedi ve durdu. Kelimeler şuan onun için darağacında sallanan bir ipe diziliyordu. Birazdan dudaklarından dökülen kelimeler ile ip iyice kıvama gelecek ve boğazını sıkacaktı. "Evet sadece dün aldığım bir haberde adı sanı duyulmayan bir istihbaratçı ifşa olmuş Yüzbaşı! Nasıl ölmüş bilmiyoruz bile. Gülşah bugün ölse, yarın kahraman olur, yiğit olur, Şerife bacının torunu olur, rütbesinin eş değeri olan Kara Fatma'nın kızı sayılır!.." "Ama bak o isimsiz kahramana? Kimse bilmez, kimse işitmez, televizyonda bir dakikalık haberi bile geçmez! Biz bu devlet için ne canlar veriyoruz, Tuğrul. Sen de onca askerini sırtında taşıdın..." Dediği an ayağa kalktı. Tuğrul da onu takip ederek yerinden kalktığında iki eli yanlarında put gibi duruyordu. Eksik hissettiği sözünü tamamladı, Yarbay. "... gerekirse, Gülşah'ı da taşıyacaksın!" *** UYARI; Küfür, şiddet ve cinsel içerik barındırmaktadır. Okumak istemeyenlere duyurulur. Kapak Tasarımı: @rumiys ♥️♥️ Başlama Tarihi: 03 Temmuz 2020 Bitiş Tarihi: 29 Haziran 2022

Heyecanla başlayan yeni hayat. Yeni umutlar , yeni hayaller... Her istediğini yaptıran kontrol manyağı ve inatçı yer elmasının hikayesi. İyi ve kötünün yolu kesişiyor. Küçük bir anlaşma ile başlıyor herşey. "Kimse bilmeyecek bu anlaşmayı. En yakının bile" dedi soğuk bakışlarla. Sesi son derece sert ve kararlıydı. "Seninle anlaşma falan yapmam." deyip yoluma devam etmek için arkamı dönmek için hamle yaptım. "Sana fikrini soran olmadı" dedi ukala bir tavırla sırıtarak. "Hadi ama gerçekten mi? Bana bu egoist tavırların etki etmez. Yol yakınken başkasını bul" dedim kendimden emin bir tavırla. Karşımda sinirlenmeye başlayan adama alaycı bakışlar atmayı ihmal etmemiştim. "Ben sadece bir kez karar veririm." dedi kesin çıkan kararlı sesiyle. "Bende çok inatçı biriyimdir. İstediğini yapmayacağım" dedim kararlılıkla. "O kadar emin olma yer elması." dedi keyiflenen sesiyle cevap vermeme fırsat vermeden yanımdan uzaklaştı. (Not: Final bölümü kaldırıldı)

Tanıtım.. "Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen , Neredesin sen , " Adamın tok sesi mekanın içinde yankılanırken , gözlerini kısmış elinde ki bağlamının tellerine vuruyordu. "Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyor Hiçbir tabip şu yarama merhem olmuyor . " Onu dinleyen insanlar sesinin güzelliği kadar adamın etrafına yaydığı muazzam güçlü aurasına da kapılıp gidiveriyordu. Onu uzaktan izleyen biri daha vardı... Genç kadın yüzünde ki tebessüm ile uzaktan uzağa izliyordu , kalbini avuçlarının arasına bıraktığı bu adamı. Zaten onu hep böyle uzaktan uzağa izliyordu. Ateşe çekilen pervaneler gibi gün be gün onun ateşine çekilmiş ve yanıp kül olmuştu ama adamın onu gördüğü yoktu. Burada ki varlığından haberdar olduğundan bile emin değildi. Gerçi onun gibi bir adamın kendisine bakmasını beklemiyordu ama yanıyordu işte kadın , bu adamın aşkı , ses, bakışları ve kokusu onu yakıyordu . Her gün her gün yeniden doğup ölüyordu sanki Prometheus gibiydi. Onun gibi ölüp tekrar diriliyor ve ertesi gün tekrar ölüyordu ama onu öldüren bu adamın ta kendisiydi. Zaten en büyük imtihanları hep en sevdiklerimizden görmez miydik ? Ama sevdaydı bu , istese de - ki istemiyordu - vazgeçilmezdi ki bundan . Böylece kadın her gün her gün bu adamın aşkıyla yanıyordu . #romance katagorisinde 1. 🌺 (13.06.2019)

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•

Ilık yağmur damlaları düşüyor üstüme. Saydam taneleri okşuyor tenimi, senden kalanı taşıyor sol yanıma. Bana ait olmayan bir kalpte her saniye adın zikrediliyor; Mani olamıyorum ! Bir rüyanın peşinde sürüklenerek dayanıyorum kapına. Kovsan dahi gidemem ! İstemeyerek kabullendiğim emanetin şahidi sensin. Bana kimim diye sorma ! Ben senin en çok sevdiğinin yâdiğarını yağmalayan bir hırsız olabilirim !!!

**** Bir pop yıldızı olan Jessica Evans ve kim olduğunu kimsenin bilmediği, kendinden geçmişinden kaçan Al Bartham Richardson için hayat artık hiç olmayacağı kadar karmaşık ve aşk dolu olacaktı... Rocky Dağlarında başlayan bir aşk New Yorkun inanılmaz atmosferi ile beklenmedik bir şekilde bu iki insanı birbirine karşı esir alacak. Ancak aşkta bu kez hiç bir şey kolay ve basit olamayacak ... Birisinin bize aşkın sevginin ve tutkunun ne kadar değerli bir duygu olduğunu hatırlatması gerekiyordu. Işte bu hikayede de Al bize bunu yapıyor. Jess'e olan derin sevgisi ve tutkusunun yanında ona olan tüm öfkesi ve nefreti ile onu nasıl özenle sarıp kuşatabileceğini gösteriyor. *****

O güvenilmezdi. Bastırdığı dudaklarını konuşmak için ayırmayan bir adamdı.Kendine bile zerrece güvenmeyendi o. Kurduğu düzenin içinde kendini kaybedendi.O düzende başkalarına yer yoktu. Dengesi yoktu,inancı yoktu,en başta kendine.Yokuşta içilen bir sigaraydı,tıkana tıkana içtiğim.Hani o bitirme hissi,yarım bırakamama hissiyatı. Ellinin tersiyle itebileceği bir yaşamı tercih etmişti.Koruyamamıştı kendini,kendinden. ♣Kralığı büyüleyici bir şekilde kasvetliydi.Küf kokan duvarlarına aldırş etmeden sığınabileceğim en yanlış evdi.Karanlığına karşı koymadım,öyle bir karanlıktı ki onun ki,hıçkırıklarımı gizler,yaralarımın gözükmesine imkan tanımazdı. --- "Sen benim kâbusumsun hem korkutuğum hem etkisinde kaldığım." ---

Kitap bitmiş bulunmakta fakat içime sinmeyen çok yer var bu yüzden boş bir zamanımda tarafımca düzenlenecektir. Yine de okumak isteyenler okuyabilir. (Okunmayacak kadar da kötü değil 😅) *** "Melek maskesi takmış şeytanların arasında şeytan maskesi takmış meleğim aslında." Küçük yaşta sebebini bilmediği ve asla öğrenemediği bir nedenden ötürü ailesi tarafından terk edilmiş, hayatın kirli tarafıyla daha ufak yaşta tanışmış bir kız çocuğuydu. Başına gelen onca acı şeye rağmen hayatta dik durmaya çalışmış fakat sürekli geçmişle yüzleşmesi gerekmişti. Bu geçmiş oldukça kanlı ve ızdırap dolu bir geçmişti. Yeşil gözlere sahip bir geçmiş. Tabi bir de şuan yaşadığı zaman vardı. Şuan yaşadığı zamana neden dahil olduğunu anlamadığı insanlar. Başına sürekli bela açan, kendi açtığı belaları da sürekli temizleyen. Ki özellikle içlerinden biri bedenine,ruhuna, mantığına hatta belki de kalbine oldukça bela biriydi. Lakin kızın kalbi yasaklı bir bölge idi. Kimsenin adım atamayacağı mayınlarla dolu, adım atanın eninde sonunda öleceği. Çevresi buzlarla çevrilmiş, içi olabildiğince acıyla doldurulmuş bir bölge. ©Tüm hakları saklıdır.

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

O; Baran'dı. Yanlış onun göbek adıydı, kaderiydi... O; Zeynep'ti. Doğruluk onun kanına, ruhuna işlemişti. Onlarınki belki de zıt kutupların birbirini çekmesiydi. Belki de değildi... Her karanın içinde bir ak, her akın içinde bir kara vardı. Belki de bundandı birbirlerini tamamlıyor olmaları, birbirlerine iyi gelmeleri, birbirlerine çekilmeleri... Ama bir yanlışlık vardı. Eksiklik vardı. Zaten her şey de dört dörtlük olmazdı..