𝐒𝐘𝐌𝐏𝐀𝐓𝐇𝐘 𝐅𝐎𝐑 𝐓𝐇𝐄 𝐃𝐄𝐕𝐈𝐋 ━━━━ ❛ WE'VE NEVER HEARD THE DEVIL'S SIDE OF THE STORY; GOD WROTE ALL THE BOOK. ❜ ミ☆ 𝐓𝐀𝐊𝐈𝐄𝐉 𝐏𝐑𝐎𝐏𝐎𝐙𝐘𝐂𝐉𝐈 się nie odrzuca, pomyślała sobie Joyce Stafford, gdy ściskała dłoń władcy piekieł. To była prosta sprawa: diabeł oczekiwał od niej książki w zamian za spełnienie wszystkich, najskrytszych pragnień, a że była dość zdesperowana, żeby zmienić cokolwiek w swoim życiu, to długo się nad tą decyzją nie zastanawiała. Nie przewidziała tylko jednego: że jej oczekiwania mogą się zmienić, tak samo, jak światopogląd.

𝐊𝐒𝐈𝐄̨𝐆𝐀 𝐙̇𝐘𝐂𝐈𝐀 ━━━━ ❛ WSZYSTKO JEST HISTORIĄ. ❜ ミ☆ 𝐙𝐎𝐒𝐓𝐀𝐍𝐈𝐄 𝐀𝐒𝐘𝐒𝐓𝐄𝐍𝐓𝐄𝐌 jednej z Kreatorek Rzeczywistości zdecydowanie było głównym priorytetem Benjamina Avery'ego. Problemem było to, że żadna z nich nie chciała z nim pracować, bo zamiast wykonywać swoją robotę, bez przerwy wtrącał się w nieswoje sprawy. Ciągle miał jakieś pytania. I zdarzało mu się flirtować ze swoimi przełożonymi. Koniec końców, tak się zagalopował, że... trafił pod skrzydła jednej z najbardziej utalentowanych i zarazem wymagających kobiet w Zakładzie Kreatywności. Miał jeszcze więcej pytań. I praktycznie zero odpowiedzi. | znane również jako: my love letter to all the authors and readers out there.

𝐓𝐇𝐄 𝐂𝐔𝐑𝐈𝐎𝐔𝐒 𝐂𝐀𝐒𝐄 𝐎𝐅 𝐀𝐋𝐌𝐀 𝐕𝐄𝐒𝐓 ━━━━ ❛ THE CLOCK IS TICKING, DOTTIE. SOMEWHERE, THE CLOCK IS ALWAYS TICKING. TIME IS RUNNING OUT FOR ALL OF YOU. ❜ ミ☆ 𝐂𝐋𝐎𝐕𝐄𝐑 𝐁𝐀𝐘 było spokojnym miasteczkiem. Nic ciekawego nigdy się w nim nie działo, większość ludzi się znała, a sąsiad codziennie mówił ci dzień dobry, za plecami najpewniej obrabiając ci dupę na barbeque u kolegi tego samego wieczoru. Tak czy inaczej, życie płynęło wolno i spokojnie. Każdy mieszkaniec do tego przywykł. Aż tu nagle przypływ przyniósł kłopoty, kilka kawałków ciała... i super moc. Tego nikt się nie spodziewał. | 𝐎 𝐏𝐑𝐙𝐘𝐏𝐀𝐃𝐊𝐀𝐂𝐇 𝐈 𝐙𝐀𝐊𝐋𝐄̨𝐂𝐈𝐀𝐂𝐇 𝐂𝐄𝐋𝐎𝐖𝐘𝐂𝐇, CZĘŚĆ CZWARTA

𝐎𝐁𝐋𝐈𝐕𝐈𝐎𝐍 ━━━━ ❛ THEY SAY YOU DIE TWICE. ONE TIME WHEN YOU STOP BREATHING AND A SECOND TIME, A BIT LATER ON, WHEN SOMEBODY SAYS YOUR NAME FOR THE LAST TIME. ❜ ミ☆ 𝐅𝐋𝐎𝐑𝐄𝐍𝐂𝐄 𝐁𝐄𝐑𝐑𝐘 miała dobre życie. Tego jednego była pewna. I wydawało jej się, że każdy człowiek chciałby w końcu dojść do takiego wniosku. Ludzie pragną wierzyć, że zrobili coś dobrze; że udało im się coś osiągnąć i pozostawić po sobie jakiś ślad. Bo tego chyba właśnie wszyscy obawiają się najbardziej ― nie śmierci samej w sobie, a zapomnienia.