PROLOGUE "Sino 'yan?" tukoy ko sa Babaeng nakakulong sa selda. Nilingon nito ang seldang tinuro ko. "Shoplifter po Sir nahuli ng mga Staff kaya ayan kulungan ang bagsak niya sayang at ang ganda pa naman tapos malikot naman pala ang kamay." Iiling-iling pa nitong sagot. "Kinuha mo na ba ang data niyan?" "Ayaw namang magsalita Sir sige lang ang kanta nakakaubos ng pasensya mahirap na at baka mabikwasan ko pa makasuhan pa ako." Tinapik ko ito sa balikat. "Okay ako na lang ang magtatanong sa kanya sige na magmertenda ka na may dala akong Ginataang matamis luto ni Mama." Biglang nagbago ang mood nito at agad na sumilay ang mapuputi niyang ipin ng marinig ang sinabi ko. "The best ka talaga Sir Razon kaya maraming naduduling sayo eh kasi bukod sa gwapo na e galante pa!" Kinuha ko ang hawak nitong check board kung saan nakaipit ang blangkong papel na paglalagyan ng impormasyon ng bagong salta. "Ako ng magtatanong sa isang 'yan." "Okay Sir. Thank you naubos pasensya ko dyan kaya dapat habaan nyo yung inyo ha." sabay pang nagtaas-baba ang mga kilay nito. Natawa ako sabay hampas sa balikat niya ng hawak kong check board saka ako humakbang palapit sa selda ng Babae kumakanta nga soya ng mahina kaya pinalo ko ng hawak kong ballpen ang bakal na rehas ng kulungan niya kaya naagaw ko ang pansin niya at agad niya akong nilingon infairness maganda nga siya at mukhang may lahi pa ata. "Anong pangalan mo Miss?" "Athena." Tumango ako saka ko sinulat ang pangalan niya. "Apelyido meron ka?" "Wala." Saka niya ako inirapan aba't bikwasan ko kaya itong Babaeng ito!

PROLOGUE "Anong nangyari bakit kailangan nating tumakbo?" takang tanong ni Gavin na mas mabilis pa sa akin ang takbo hindi halatang ayaw niyang maabutan kami ng mga humahabol sa amin ah. "Itanong mo kay Roger!" sigaw ni Rex na hindi magkanda ugaga sa bigat ba naman ng dala niyang bag. "Ano na naman ang pinasok mo ha?!" baling ni Gavin kay Roger. "Wala akong ginawa! para nagutom lang ako at kinain yung steak tapos pinahabol na ako sa mga Bodyguard nila masyadong hindi na makatao ang mayayaman!" "Naku dapat nagsabi ka na lang sa akin kung nagugutom ka na pala para diniskartehan ko na lang dun sa may crush alsa akin o di sana wala tayo sa ganitong sitwasyon ngayon!" "Oo na kasalanan ko na! Sorry na Dante! hindi na mauulit!" "Talagang hindi na kasi dead end na!" sigaw ni Rex. Yari na kami! "Andito sila!" sigaw ng mga humahabol sa amin. "Ano ng gagawin natin Dante?" Binaba ko ang bag ko. "Ano pa nga ba o di pababagsakin natin sila lahat!"

Mula sa pira-pirasong alaala ng kahapon ay nanumbalik ang nakaraan na pinaghiwalay ng panahon ngunit itinakda ng tadhana. Paano mo uumpisahang buoin ang piraso ng dati mong pagkatao na binago na ng bawat decada? Sasabay ka din ba sa agos ng buhay o lilihis la at gagawa ng sarili mong daan para sa tamang kasagutan? Paano kung isang lumang awitin ang mag-uugnay sa iyong nakaraan at iyong kasalukuyan? Susugal ka ba sa laro ng tadhana? **** Author's note Ito po ay Orihinal kong likha ang pagkakapareho ng mga Pangalan, Lugar at Pangyayari ay hindi ko po sinasadya. Hindi ko po pinahihintulutan ang pagkopya o paggaya at paggamit ng bawat likha ko ng walang kaukulang paalam mula sa akin. "Readers are the success of every Writer. Without Readers there's no us 😁"

Hindi ko napigilan ang sarili ng mahawakan ko ang pinsan ng pinakamahigpit kong kalaban. "Bitiwan mo ako!" Singhal nito. "Sorry pero akin ka ngayong gabi!" Marahas kong pinunit ang suot nitong uniform at naganap ang dapat mangyari. Isang mahinang daing ang pinakawalan nito ng angkinin ko ito. Sisiguraduhin kong madudungisan ko ang pagkatao nito bilang ganti sa pinsan niyang si Larry Rason!

Prologue "Hindi ba ikaw yung bantog na Anak ng pokp*k na nabuntis ng dating Anak ng Barangay Captain natin dito kaso iniwan ka lang kasi nga basura ka lang!" Hindi ko sila pinansin sa halip ay binuhay ko na lamang ang makina ng motor ko ang kaso talagang hindi sila tumigil. "Hoy! Putok sa buho! Ang kapal ng mukha mong pumasok dito sa School namin hoy bawal dito ang mga gaya mong hampas lupa!" Mariin akong pumikit ang sabi ni Papa wag akong pumatol sa kanila dahil College na ako baka daw ma-kick out pa raw ako ang kaso sumusobra na sila. Pinatay ko ang makina ng motor ko saka ko inalis ang helmet ko at bumaling sa kanila. "Anong sabi mo? Bakit ikaw ba ang may-ari ng School?" Pare-pareho silang nawalan ng imik tingin ko hindi rin nila kilala kung sino ang may-ari ng School. "Next time bago kayo pumutak siguraduhin nyong nasa tamang pag-iisip kayo ha hindi ako putok sa buho okay at mukhang alam nyo ang history kung paano ako naging tao diba. Kilala nyo pala ang Angkan ko o di pakikumusta na lang ako sa kanila pakisabing maniningil ako ng sustento nila kapal kasi ng mga mukha nila gaya nyo." Muli kong sinuot ang helmet ko saka ko pinaandar ang motor na regalo pa sa akin ni Papa.

Nagising ako ng may sumapak sa akin. Napabalikwas ako ng bangon susugurin ko na sana kung sinuman ang gumawa non ng mabungaran ko ang galit na anyo ni Dante. "Wal@nghiya ka Vin!" Akmang susuntukin uli niya ako ng pigilan siya ni Victoria! Ano bang ikinagagalit niya? Para natulog lang naman ako kagabi dahil nalasing na talaga ako tapos heto at may ganitong drama na itong si Dante. Sinapo ko ang bahagi ng panga ko na tinamaan nito ng suntok. "Ano bang problema mo Pare? Natutulog ang tao eh." "G@GO! PAP@T@YIN KITA!". Kumawala siya sa pagkakahawak ni Victoria at sinugod ako ng biglang may tumili sa gilid ng higaan ko. Nanlaki ang mga mata ko ng makilala kung sino yun! Saka ko lamang napansin ang itsura nito wala itong ibang saplot kundi ang nakabalot na kumot sa katawan! "R-Roanne!?" Naguguluhang sambit ko paanong narito siya sa Kubo ko ay sa mismong higaan ko pa! Lalong nanlaki ang mga mata ko ng mapansin ko ang kulay pulang mantsa sa tela ng higaan ko saka sunod-sunod na humikbi si Victoria para awatin ang Asawa. "T-tama na, Dante. Please... Natatakot ang Anak natin! Pag-usapan nyo na lang ito ng maayos! Wag yung ganito!" Matalim akong tinitigan ni Dante bakas sa mukha nito ang panlulumo lalo ng makita ang dugo sa higaan ko. Nagtangis ang mga bagang nito. "Mag-uusap tayo Gavin." Mariing saad niya saka binalingan ang Anak. "Magbihis ka Roanne at wag kang lumabas ng bahay! Grounded ka!" Namamasa ng luha ang mata ni Roanne ng sulyapan ako. Hindi ko alam kung anong nangyari! Tumalikod ako para maisuot niya ang bestida niya. Gumalaw ang kutson senyales na tumayo na siya inalalayan pa siya ni Victoria habang umiiyak saka sila lumabas ng kwarto ng maliit kong Kubo. "Anong nangyari, Gavin?" Bagsak ang mga balikat ko sabay yuko. "Wala talaga akong maalala Pare. Lasing na lasing ako kagabi." Tumalikod si Dante at lumabas na rin ng Kubo ko. Rinig na rinig ko ang palahaw ng iyak ni Roanne parang pinipiga ang puso ko pero hindi tama ang nangyari sa amin.

Prologue "Kaya naman kitang pag-aralin sa kursong gusto mo, Anak." "Alam ko naman po iyon Papa pero masgusto ko lang po kasi na subukan ko pong tumayo sa sarili kong mga paa saka sayang po yung nakuha kong Scholarship e at sa Maynila pa po yun hindi po ba kayo masaya na kahit paano may nararating po ang talino ko?" Bumuntong-hininga si Papa. "Nag-iisang Anak ka namin ng Mama mo ngayon alam ko na kung gaano kahirap para kay Dante na pakawalan si Roanne." "Papa naman eh para mag-aaral lang po ako sa Maynila eh saka pwede kong puntahan doon si Roanne." saka ko masuyo kog niyakap ang Papa ko. "Okay. Nineteen ka na at alam kong marami kang pangarap sige pumapayag na ako basta pagdating mo dun tatawagan mo agad kami ng Mama mo ha." "Opo Papa!"

PROLOGUE "Saan ka galing na bata ka para kang nakakita ng multo ah?" tanong ni Mama. Habol ko ang hininga ko talagang binilisan ko ang takbo ko mahirap ng maabutan pa ako ng isang yun tiyak lalapain ako nun! "Macbeth tinatanong kita, saan ka nga galing?" "S-sa kakahuyan po Mama tapos may makita po akong malaking aso mas malaki pa po kay Bogart! Hinabol po ako kaya kumaripas po ako ng takbo." "Ganon ba sige na pumasok ka na sa loob mamaya pag dating nila Papa mo sasabihin ko sa kanila ng may nakapasok na ligaw na aso sa bakuran natin mahirap ng makakagat pa yun." Agad akong pumasok sa loob ng kubo namin talagang takot na takot ako ngayon pa lang ako nakakita ng ganun kalaking aso! Parang kasing laki nila Papa! Aso pa ba iyon? Naku baka Aswang yun! Hindi na nga ako pupunta sa kakahuyan.