"Qanlı Qədəh" adı ilə Wattpad'da yayımlanan ilk və tək Azərbaycan dilində kitabdır. Hər hansı bir surətin çıxarılması,kopyalanması, alıntı halında dərhal hüquqi proses başlanacaq. Bu kitabın adına da (Türkcə/Azərbaycanca) daxildir. Bir neçə bənzər adlar görürəm artıq. Davam etdiyi təqdirdə avtomatik şikayət edəcəm. 🍷 "Kanlı Kadeh" ismiyle Wattpad'de yayımlanan ilk ve tek Azerbaycan dilinde kitaptır. Her hangi bir kopyalanma olayında/durumunda hemen yasal işlemler başlatılacaktır. Aşk kırmızı şarap gibidir. Bir kadeh içersen bir daha vazgeçemezsin.🍷

Həyat bəzən insanları istəmədikləri yerə aparır. Gül isə sadəcə anasının getdiyi yerə getmək istəyirdi. Eren atasının getdiyi yolu davam etdirirdi ta ki Gülün onu tutduğunu görənə qədər. Polis və Mafya imkansız səslənir. Amma onlar bütün imkanları və imkansızlıqkarı ilə bir-birlərinə yaxınlaşmağa başlayırdılar. Amma onların hələ ki bundan xəbəri yox idi. Çünki eşq qəfildən döyülən bir qapı kimidir. Onun nə zaman gələcəyini heç kəs bilməz...

2050-ci il Bakısı: elektrikli maşınlar, neon işıqlarla bəzədilmiş binalar, kiçik dükanlar əvəzinə tikilmiş böyük MALL-lar, köhnə tikililəri əvəz edən böyük yaşayış kompleksləri.. Lakin bütün bu modern dəbdəbənin içində şəhəri qaranlığa qərq edən ani və silsilə ölümlər gənc müstəntiq olan Günəş Səmədovanı yeni bir istintaqın pəncəsinə atır. Bu ölümlərin arxasıyca düşən Günəş bir gecə anidən gənc bir alim ilə tanışır: 25 yaşında professor titulu almış Şahin Xanlaroğlu, İspanyanın Granada Universitetində apardığı araşdırmalarla Avropa Elmi Şurasının diqqətini çəkmişdi. Onun mövzusu isə qeyri-mümkün görünən bir hədəfə yönəlmişdi - Mendeleyev cədvəlinin 121-ci elementi. Lakin, gənc professorun tək hədəfi bu deyildi: Onu İtalyadan- ana vətənindən ata vətəninə- Azərbaycana gətirən çox daha dərin, dramatik bir intiqamla yoğrulmuş bir məqsəd var idi. Bu məqsəd isə həm Günəşi, həm də onun ətrafındakı hərkəsi bu intriqalı hekayənin başroluna çevirəcəkdi.

Ati242 hayalinde ki kadını anlatıyor: "Sabah kalksın doğa yürüyüşü yapsın, kitap okusun. Rap dinlemesin mesela. İşte atıyorum genel kültürü yüksek olsun, sanat gezileri yapsın." Ceylin Kurtaran: O kadın seni ne yapsın? Cansu Kurtaran: Niye öyle diyorsun bebeğim? Öyle kadınların hoşuna gidiyor o. En büyük örneği de sensin bence. Ceylin Kurtaran: Kes sesini Abla. Hayvanın teki o. Cansu Kurtaran: Şeytanla melek, gül ve diken misalisiniz. Zıt kutuplar birbirini çekiyor sen bana güven.

Biri var kafamda ve biraz kafa dağıttım

İklim Akağaç, yaşıtlarının arasında en iyi patencilerden biridir, ancak etrafa saçtığı gülümsemelerin, kazandığı ödüllerin ve zarafetinin ardında başka bir hikaye vardır. Onu son noktalarına kadar zorlayan, mükemmel olması için elinden geleni yapan bir anne. Karza Dinçer ise hırs kelimesinin anlamını öğrendiğinden beri yalnızca kazanmaya oynamıştır. Umurunda değilmiş gibi davranıyor olmasına rağmen buz patenine büyük bir önem veriyordur. Bu yüzden partneri yaralandıktan sonra Karza ile eşleştirilen İklim, bunu reddetmeye çalışsa da zirveye ulaşabilmek için ona ihtiyacı vardır. Tek sorun ikilinin birbirinden öldüresiye nefret ediyor olmasıdır. Bunu görmezden gelip kendilerini kandırmaya devam etseler de partnerliklerine başladıkları anda aralarındaki gerilimi inkar edemezler.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.