O gecelerin gölgesi gündüzlerin neşesiydi. Hiç kimse ne yaşadığını bilmiyordu. Kimseye yaşadığı şeyleri anlatmaya cesaret edemiyor ve kimseye güvenemiyordu. Onda ki güven eksikliği küçükken yaşadığı olaylardan geliyordu. Öğrencilerine karşı gayet güler yüzlü ve neşeliydi. Başkalarına karşı daha soğuk kanlı davranıyor ve onlardan uzak durmaya çalışıyordu. Ama bazıları onun damarı basınca kendine hakim olmayı beceremiyor. Ve elinde olmadan aklına bile gelmeyecek şeyleri yapıyordu. Kendine hakim olmayınca bunu dışarı yansıtıyor ve bazen o neşeli kadının yerini psikopat bir kadın alıyordu.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Aşk zamansız gelir derler. Öyle zamansız çalar ki kapını ne hazırsındır ne de red edebilirsin. Kelimeler boğazında tıkanır öylece kalırsın. Ne anlarsın yaşadıklarını ne de önemsiz bir hayal gibi gülüp geçersin. Çünkü bir kez çaldı mı aşk kapını işte o kapı yüreğine açılır. Ve bir kez kapandı mı üstüne ne çıkabilirsin içinden ne de yüzü toz tutmuş anılar gibi unutur gidersin. Yani aşk öyle zamansız gelir ki her dem taze bir umut gibi dolaşır benliğinde. Yavaş yavaş batıp acıtana kadar yüreğimizi beklide çoğumuz fark etmeyiz; Sevdamı kollarım arasında sımsıkı tutup boğulmak nedir bilir misin sen? Sevdanın yüküyle bir hiç gibi yitip gitmek. Her seferinde güneşe gözlerimi kırpıp umut içinde yeni bir günü beklemek. Yaşamak için ya vazgeçmek sevdandan ya da ucuz aşklara satmak kendini. Çok şey mi istiyorum sadece yanımda ol...

" Aynisa beni dinlemek zorundasın!" Sakinleşmek ister gibi gözlerimi açıp kapadım. Sinir bütün hücrelerime yayılıyordu ve ben bunun olmasını istemiyordum. Kirpiklerimi yavaşça açarak çaresizce yüzüme bakan adama içimde ki son feryadımı sunarcasına bağırdım. " Neyi dinleyeceğim? Söyleyeceğin hangi şey senin nişanlı olmanı değiştirir ki ? Nişanlısın ya nişanlı... Evleneceksin var mı ötesi..." 17.12.2015