Kapı aniden acilarak arkasindaki duvara siddetle carpti. Salonda bulunanlar kimin buna curet edebilecegini anlamak icin baslarini kapiya dogru cevirdiler. Sekreter ozur dilemek istercesine soze basladiginda genc adam hafif bir el hareketiyle cikmasini isaret etti. Genc kadin nefesini duzenledikten sonra bir panter edasiyla adama dogru ilerledi. Genc adam yuksek belli pantolonunun incecik belini sardigi, mercan renkli ipek gomleginin kollarini dirseklerine kadar siyirmis, bir kac acik dugmesinden gogus olugu enfes bir sekilde gorunen kadini begeniyle suzdu. Attigi her adimda oda da yankilanan topuk sesleri icinde birseyleri hareketlendiriyordu. Attigi her adimda hareketlenen karamel rengi saclarini keyifle izledi. Genc kadin iki elini adamin masasina dayayarak adama seyirlik bir manzara sunduğundan habersiz "Seni asagilik herif beni nasil kovarsin?" diye tisladi. Genc adam bu anı bekliyordu. Keyifle gulumsedi... Tüm hakları tarafıma ve İndigo Yayınevine aittir.

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Bir karar, bir insanın tüm hayatını değiştirebilir miydi? Umutlarını kurutabilir miydi? Gökkuşağının renklerini silebilir miydi gözlerinde? Bir adam, bu kadar acımasız olabilir miydi? Geride bıraktıklarını unutmaya çalışmak ne kadar doğruydu? Yeni bir sayfa açılmıştı, Buke için. Ancak bu sayfa bembeyaz değil, kapkaranlıktı.

Berdel magduru iki genc ve onlarin hikayesi! Gercek ailesinin Mardinli oldugunu ogrenen ve onlarin zoruyla Mardin'e gelen Masal ile, Amerika'da okulunu okuyorken berdel olmasi gerektigi icin Mardin'e donen Selim'in hikayesi.

Bir kadının, yirmi altıncı yaş gününde alabileceği en güzel hediyeydi, Ateş. Ve İdil hayatında aldığı her bir pırlanta ve elmastan, pahalı araba ve kıyafetlerden, vücuduna pelesenk olan küçük, altın pırıltılarından daha güzel olan bu hediye için, şükredecekti günün birinde...

Bir giriş bir giriş. Ama nasıl girdi bir görsen. Hayatımı tepetaklak etti. Karanlığımla karanlığını birleştirdi, kocaman bir aydınlık elde etti. İkimizde karanlıktık oysaki, kapkaranlık. Aslında onun umudu olmasaydı ' biz ' olmazdık, birlik olamazdık. Mutlu hiç olamazdık. Çünkü biz karanlıktık. Şimdiye kadar... Yıldız Haseki : Adı gibi parlamıyordu ruhu. Hep karanlıktı. Hep kötüydü. Hep acımasızdı; hep acımasız mıydı? O'na kadar evet. Ama O'ndan sonra hayır. Burak Koçak : Onunda ruhu karanlıktı ama umudu vardı. Bir gün masum bir kız onu beyaz yapacaktı,karanlıktan çıkaracaktı. Umutluydu. Ve hep öyle kalacaktı.

Murat ÇETİNBAŞ Ben kim miyim?Çetinbaş Holdingin tek varisi ve en büyük hissedarı.Ben gecelerin soğuk prensiyim.Ben karanlık dünyanın yeni sahibiyim.Ben babasının ilgisinden mahrum büyümüş adamım.Bir tek kadına güvenirim o da annem. Batu SARTEM Ben kim miyim?Ailesinin göz bebeği olarak büyümüş çocuğum.Babam mafya olduğu için yıllarca ülkemden uzak büyümüş adamım.Türkiye'ye döneli bir hafta olmadan babam,Melih Çetinbaş tarafından öldürüldü.Babamın acısına dayanamayan annem de ondan hemen sonra intihar etti.İşte şimdi intikam yemini ediyorum.Melih Çetinbaş'ı ölüden farksız duruma getireceğime. Havin PASLAN Ben kim miyim?Ben Havin Paslan.Pas Aşiretinin tek kızı.Ben ailenin laneti,babasının felaketi,abisinin baş düşmanı ve annesinin katiliydim(doğumda öldü).Ben talihsizlikler prensesi Havin Paslandım.Ben bu hikayedeki en masum kişiyim. Aşka inanmayan Murat Çetinbaş İntikam yemini etmiş Batu Sartem Nefretle büyümüş Havin Paslan Bu üçlünün yolları kesişirse neler olur?

Annesini canından bile çok seven birinin annesi ölürse ne olur? Ve o kişi annesinin katilini bulmak için kiralık bir katille yolculuğa çıkarsa? Bütün iyi duygularını toplayıp toprağın altına gömen Buket ile dengesiz, bir dediği bir dediğini tutmayan, koruma ruhlu ve kiralık bir katil olan Efe'nin yolları bir yolculukta kesişirse ne olur? Onları hangi sürprizler bekliyordur? E okuyalım da görelim o zaman! (Hikaye baştan düzenlenmektedir.) © 2014 - Tüm hakları saklıdır. (8 Eylül)