[TAMAMLANDI] Klasik bir abilerim kitabıdır.

Hayatım boyunca bildiğim her şey yalanmış meğer... Ailem, abilerim... Onların bana karşı hissettikleri soğukluk, sadece gerçeklerin küçük bir ipucuydu. Kendimi her zaman yalnız hissetmişimdir, ama gerçek yalnızlık, bir gün en büyük heyecanım olan müzik yarışmasında ortaya çıktı. Herkes yanımda olmalıydı, desteklemeli, alkışlamalıydı... Ama kimse gelmedi. Sanki ben hiç yokmuşum gibi, herkes diğer kızın yanına koştu. O an, sadece sahnede değil, hayatımda da tek başıma olduğumu anladım. Ve sonra o adam... Hayatımın rotasını bir anda değiştirdi. Tesadüf eseri tanıştık, ama o sıradan biri değildi. Onun gizemli bakışlarının ardında tehlike, güç ve bir karanlık vardı. Sonradan öğrendim ki, abimin arkadaşı ve... mafyaymış. Sessiz, sert ve acımasız bir dünya, benim etrafımı sarmaya başladı. Ve ben, istemesem de, onun dünyasına adım attım. Ben Devin. Kimseyi dinlemeyen, kalbini duvarlarla örmüş, ama gerçekleri öğrendiğinde tüm duvarları sarsılan biriyim. Aşk? Onun adı bende yabancı. Ama bazen, en sert duvarlar bile, doğru kişi geldiğinde çatlamaya mahkûmdur. Bu hikaye, kalbimi kimseye açamadığım, ama dünyamın acımasız gerçeklerle sarsıldığı bir yolculuk. Ve bu yolculukta tek bildiğim şey var: Ne olursa olsun, ben dimdik ayakta kalacağım.

Gerçek miydi bu ?! Yaşadığı herşey boşuna mıydı ne olmuştu bi anda bütün hayatım değişmişti

yiğit daha kendisi çocuk olmasıma rağmen kendisinden 3 tane küçük kardeşine bakmaktadır, yiğit defalarca şiddete, tecavüza ve tacize kardeşleri için katlanmıştır bunları ona yapan kişi ise öz bildiği babasıdır

Ana karakter bir sokak kavgasına karışır ve biolojik abileri de gelir ve onlarda kavgaya karışırlar sonrada polis gelir ve karakola götürülürler ve orda büyük bir şok yaşanır çünki karakolun başındaki polis onun biolojik babasıdır

bir oğlan var adi gibi yiğit daha 17 yasındardı babası onu hiç sevmezdi annesi onu dünyaya getirdiği zaman öldü Peki yiğit tam 17 yıl sonra karıştırsa ne olur hadi gelin ve okuyun

"Neden ben, lan?" dedim güçsüzce. Sesim bile bana ait değildi artık. Hiçbir şey hissetmiyordum. Belki de acı bile benden vazgeçmişti. Zaman yavaşladı. İçimdeki ses sustu. Geride sadece ağır bir sessizlik kaldı. Ve o an... Son kez gülümsedim. Ne mutluydu, ne umutlu. Sadece "tamam" diyordu. "Buraya kadarmış." Hiç kimse, ama hiç kimse, göreceğim son yüzün kendi katilim olacağını söylememişti bana. Arkadan ailemin, dostlarımın sesleri geliyordu... Ama ben artık duymuyordum. Sesleri yankılandı, ama bana ulaşmadı. Bağırdılar... ama ben çoktan susmuştum. ----------------------------------------------------------------- ‼️ UYARI‼️ Kitaba başlamadan önce uyarı ilk bölümler cringe çünkü ben hesabı bi ara bırakmıştım.sonradan geri döndüm o yüzden biraz tuhaf olucak Baslayin ama sakin önyargılı olmayın ‼️ DÜZENLENİYOR‼️

Gerçek ailem erkek versiyonu ilk defa hikaye yazıyorum bunu bilerek okuyun lütfen

Onlar benim gerçek ailem değilmiş. Her şey koca bir yalanmış. 16 yıllık hayatım bir yalandı. bxb kurgusudur