Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

Mihra annesiyle büyüyen genç bir kız takı annesi ölene kadar annesini ölümüyle genç kız yıklır ama annesinde bir mektup kalır O mektupta annesinin bir asker adamı bulup mektubu ona vermesini söyler ama geç kız adamı babası olduğunu bilmez ve onu arayıp mektubu okumadan verir. VERDİĞİ SAHNE ALBAY"bekle " Oturduğu yerden okumaya başlayınca almak için elimi uzatım ama tutup bağırdı"dokunma!" Elimi bırakmadı ta ki annemin okuma dediği yeri gelince bıraktı gözleri kocaman açılıp ayağa kalktı bende korkarak ayağa kalktım ALBAY "NE DİYOR LAN BU!" adeta odada sesi yanıkılyor du son cümleyi okuyup masaya bir tekme atı atmasıyla geri çekildim "NE diyor LAN BU!" Diye tekrar bağırdı yüzü kıpkırmızı olmuş halde bana bakıyordu sinirle Anne ne yazdın ya. O kağıdı attığı gibi alıp okuyacaktım Masadaki eşyaları da fırlatmaya başladı"BU SİKTİĞİM KAĞITTA NE YAZIYOR LAN " Duvarın yanında oturup bacaklarımı kendime çekip ellerimi kulaklarımla kapatım elindeki bardağı da yere fırlattı çığlık atmaya başladım duymuyor du kimse çığlıkları mı hıçkırıp ağlamaya başladım anne ne yazdın ki bukadar sinirlenecek "SAKİN OL ÇOCUĞU KORKUTUYOR SUN!" Babasının konuşmasıyla bana baktı sanki daha yeni ne yaptığını anlayınca durdu ben ise ağlayan 😭 gözlerimle onlara baktım. Sinirle odadan çıktı yaşlı adam bana doğru yaklaştı elimi dokunma dercesine salladım "tamam korkma geleceğim burada kal bir yere ayrılma "der........

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla oynarken kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise gözlerimin dolmaması için çabalıyordum. Tek yaptığım Duru'nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onun ise oturduğundan beri suratıma baktığını hissediyordum. Dün duyduklarımdan sonra ne tepki vermem gerektiğini bilmiyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "Ne!" dedim kendimi tutamayıp. Aniden çenemde hissettiğim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru'ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı. ──────── 𐙚 ──────── Bazı kısımlarda texting vardır. Argo kelimeler bulunmaktadır.

Nefretin tohumları ekilmişti içimize lakin, nefretimizin filizlenmesine izin vermeyen şey aramızdakı tutkuydu. "Nefret ettiğin adamın altındasın" ensesindeki saçları daha sert çekiştirdim "Beni ilk öpen sendin, bu konuda kim daha kötü durumda tartışmayalım bence?" dudaklarını omzuma bastırarak dişlerini derime saplamıştı "Eninde sonunda yine de geleceğin yer burası, benim yanım.İster bana düşman ol ister nefret et, seni kendinden geçirmeyi başarıyorsam bunların hiç biri işlemez bana" elleri rahat durmayarak göğsüme indi ve beni en hasas yerimden vurdu.Altında kıvranırken "Tam da böyle bebeğim" diye fısıldadı kulağıma.

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı -Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!! Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...

Gölgedeki Gül kitabının aslıdır. Diğer kitap başka hesaptan yayınlanmış, sonrasında şifre unutulduğu için yeniden yayınlanmıştır ‼️ ⋆┈┈｡ﾟ❃ུ۪ ❀ུ۪ ❁ུ۪ ❃ུ۪ ❀ུ۪ ﾟ｡┈┈⋆ ❝ "Sen... Sen bir canavarsın," diye fısıldadım, sesim titriyordu ama içimdeki öfke hâlâ canlıydı. Çınar hafifçe başını eğdi. Gözleri derin bir sabırla bana bakıyordu. "Canavar mı?" diye tekrarladı alaycı bir şekilde. Sonra bana doğru bir adım attı. "O zaman, bu canavarla bir süre burada kalacaksın." ❞ Başlangıç tarihi: 22.02.2025

"Ben seni bakışlarımla bile incitmeye kıyamazken başkaları senin duygularını bile önemsememiş komutanım." - "MOTORUNA SOKAYIM" adlı kitapta bulunan yan karakter Ediz Albayrak'ın kendi ana karakter olduğu kitaptır. İsteğe bağlı olarak "MOTORUNA SOKAYIM" adlı kitaptan başlayabilirsiniz. Keyifli okumalar dilerim...^^

"Göğsünün altındaki ufacık ve yorgun yüreğin beni hiç mi sevemez gadasını aldığım?" - Yüzbaşı Atay Han Bozkurt ve kalp hastası Mayda Demir'in hikayesidir.

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?