"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)