İlya, hayatın gerçek yüzünü bilen fakir ama gururlu kızımız. Otobüs durağında hiç bir şeyden haberi yokken laf attığı o çocuğun evinde, annesi hizmetçiliğe başlıyor. Zaten asıl hikaye tam da orada başlıyor :) ''Sen; benim beyaz dünyama girdiğini bile fark etmeyen mavisin. Ben beyazın saflığına, dürüstlüğüne öyle kanmışım ki; beni sarıp sarmalayan maviyi fark edememişim. Aşkın rengi için kırmızı derler ya İlya, onlara inanmıyorum. Benim için aşk sensin, sen mavisin, bu yüzden benim için aşkın rengi mavi.'' TANITIM FİLMİ; https://www.youtube.com/watch?v=DM7OQcCmtjI&feature=youtu.be Kapak: @rotices

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

"Beni hiç sevdin mi?" "Hayır" "Gözlerin öyle demiyor ama" "çünkü gözlerim konuşamıyor"

Rastgele #

Hayatın çaresizliğine karşı tek çare; yalnızlık.

Hayatının en heyecanlı gününde babası öldürülmüş bir kız düşünün. Tam hayata sarıldım derken hayattan tokat yemiş bir kızı. Artık sadece abisi ve yakın arkadaşları vardı sarılabileceği. Ah, bir de gıcık koruması. Artık her şeyin çok farklı olacağını biliyordu. Ama hayat bir şeyi unutmuştu. O Irmak Sönmez'di.

(Kaykaycı Çocuk'un Yeni İsmi!) İnsanların renkleri vardır, biliyor musunuz? Yeşil, sarı, kırmızı, mavi, lacivert, gri. Ama onlar için sadece iki renk var: Siyah ve pembe. İnsanlar onları anlamıyorlar, çünkü ikisi de zıtlar ama birlikte çok uyumlular.