İlya, hayatın gerçek yüzünü bilen fakir ama gururlu kızımız. Otobüs durağında hiç bir şeyden haberi yokken laf attığı o çocuğun evinde, annesi hizmetçiliğe başlıyor. Zaten asıl hikaye tam da orada başlıyor :) ''Sen; benim beyaz dünyama girdiğini bile fark etmeyen mavisin. Ben beyazın saflığına, dürüstlüğüne öyle kanmı...
Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)
Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. ...
"Beni hiç sevdin mi?" "Hayır" "Gözlerin öyle demiyor ama" "çünkü gözlerim konuşamıyor"
Hayatının en heyecanlı gününde babası öldürülmüş bir kız düşünün. Tam hayata sarıldım derken hayattan tokat yemiş bir kızı. Artık sadece abisi ve yakın arkadaşları vardı sarılabileceği. Ah, bir de gıcık koruması. Artık her şeyin çok farklı olacağını biliyordu. Ama hayat bir şeyi unutmuştu. O Irmak Sönmez'di.
(Kaykaycı Çocuk'un Yeni İsmi!) İnsanların renkleri vardır, biliyor musunuz? Yeşil, sarı, kırmızı, mavi, lacivert, gri. Ama onlar için sadece iki renk var: Siyah ve pembe. İnsanlar onları anlamıyorlar, çünkü ikisi de zıtlar ama birlikte çok uyumlular.
