Normal bir hayat istediğinizde evren size tam tersini sunar. Tek istediğim sıradan bir hayattı. Fakat 17. yaş günümde namludan çıkan o kurşun ile işler değişti. En son hatırladığım bir grup gölge yaratıktı. Şuan ise karşımdaki gölge yaratık görünmeyen gözlerini bana dikmişti. Ben ise hafiften kanayan başım ve ağrıyan vücudumla bu hapsedildiğim yerde sıkışmış bir haldeyim. Karanlıkta beliren silüet ile yüzümde bir tebessüm oluştu. Evet bu oydu ve beni kurtarmaya gelmişti. Peki sıradan bir hayat bu hikayenin neresinde?

İzin ver yazılarım ile ulaşayım sana,yalnızlığımı kelimelerim ile örteyim,mutlulukları sil baştan yazayım çünkü birçoğu pek bir sahte...