Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

Bütün yollarımın sonu sana çıkacaksa, hangi yolu yürüdüğümün bir önemi var mı?

Hazal: Sencer farkında mısın biz boşanacağız? Hazal: Her aklına estiğinde eve gelemezsin. Sürekli Deniz'i bahane ediyorsun ve bu çok rahatsız edici olmaya başladı! Hazal: Oğlumuzun sana olan sevgisini kullanıyorsun, resmen. Ne kadar doğru bu? Sencer çevrim içi... Sencer görüldü... Sencer: Sadece oğlumun yanında olmaya çalışıyordum. Sencer yazıyor... Hazal: Sencer sen Deniz doğarken bile yanında değildin. Şimdi mi, aklına geldi Deniz'in yanında olmak? 🌊🌊 02.12.2025

"Bitti sandığın şey aslında yıllar sonra bir başlangıçtır." Yıllar önce ortaokul son sınıf öğrencileriyken birbirini seven iki gençti onlar. Ama birbirlerinin sevgilerinden habersizlerdi. Yıllar sonra karşılaşırlarsa ne olacaktı? Kardeşinin boks maçına giden Laden Leyal Akaman; kardeşinin rakibinin, yıllar önce sevdiği çocuk olduğunu nereden bilecekti? Peki bu gerçeği öğrenince ne olacaktı? Geçmişin acı sözleri ve geçmişin ağırlığıyla dolu bedenler... Unutulmayan bir aşkın, unutulmayan çocukluğun, unutulmayan geçmişin, unutulmayan acıların, unutulmayan kalp kırıklarının hikayesi... Bu Unutulmayan Mazilerin hikayesi... Unutulmayan Maziler hikayesine hoşgeldin! 🤍

Afel büyük bir intikam arzusuyla hayatının en kritik kararını vermiş, çocukluğunu paylaştığı ve derinden gelen bir bağla tutunduğu kızı geride bırakırken zorlanmıştı. Kızın on sekizinci yaş gününde tekrar karşısına çıktığında paylaştıkları anılar boyunca zamanla değişen duygularına bir cevap bulmuştu. Afel , Eflin'i öptükten sonra tekrar kaybolduğunda Eflin için hayat bir öncekinden daha da zor olmuştu. Kendisini bırakıp giden arkadaşı için içinde hissettiği boşluk daha da büyümüştü. Çünkü giden arkadaşı değildi artık. Kader onları tehlikeli bir bölgede tekrar karşılaştırdı. Bir muhabir ve bir askerin hikâyesi. Tehlikeli, tutkulu ama imkânsızlarla dolu. - "Dağılan mürekkepler gibiydik biz, aynı satırda başlayıp farklı cümlede biten."

Koskoca Mardin aşiret ağası Aziz Eroğlu daha küçüken kendi evlerine Van'dan misafirliğe gelen ailenin küçük kızına aşık olmuştur.Ama nerden bilecektiki 18 yıl sonra bir berdel sonucu evleneciği kızın küçüklük fotoğrafını gördüğünde küçükken aşık olduğu kızı bulduğunu bilmiyordu.

Belgin Dide, hukuk fakültesi 1. Sınıf öğrencisiydi. Güzelliği, zekası ve enerjisiyle girdiği her ortamda dikkatleri üzerine çekebilecek bir yetkiye sahipti. Yeni yerleştiği şehirine, bölümüne ve hayatına alışmaya çalışırken yolları kendi hayatından çok ters bir adamla kesişmiş, ondan uzaklaşmak için çok geç kaldığını fark ettiğinde ise hayatı çoktan tepetaklak olmuştu. Kendisini takıntı haline getiren bu adamdan kaçması günden güne imkansız hâle gelirken, hayatını kontrol altında tutmakta zorlaşmaya başlamıştı. "07.10.25"

Sezen Aslanoğlu'nun zarif boynu canından çok sevdiği abisi ailesinin saadeti için husumetli ailenin oğluyla evlenmesi gerektiğini söylediğinde ilk kez eğilmişti. Ailesi için üzerine düşen sorumluluğu kabullenmişti ta ki evlenmek zorunda olduğu adamın onu mahveden eski sevgilisi olduğunu öğrenene kadar. Ne yapacağına dair hiçbir fikri olmasa da ne yapmayacağını adı kadar iyi biliyordu. O adamla evlenmeyecekti. Sezen bu evlilikten kendi iradesiyle kurtulamayacağını ve tek çıkar yolunun kendi kontrolü altında yapacağı bir anlaşmalı evlilik olduğunu fark ettiğinde, kartlar yeniden dağıtıldı. Aradığını buldu. Abilerinden borç alıp sırra kadem basan ve aylarca bulunamayan adamı. Kenan'ı. 🖇️ "İndir o silahı abi." Abim beni dinlemeden Kenan'a kilitlenmişken sesimi yükselttim. "Abi indir dedim!" Metin abim kaşlarını çatıp öfkeyle konuştu. "Sana ne oluyor Sezen, geç içeri." Aldırmadım, ona bakmadım bile. "O silahı beline sok ve namluyu indir Oktay, sevgilimi öldürmeyeceksin." "Ne?!" "Ne?!" Omuzlarımı silktim. "Sizi ben tanıştırmak istiyordum fakat siz elinizi çabuk tutmuşsunuz." Abilerimin bakışları üzerime dönmüşken gelen o şaşkın "Ne?!" sesiyle birlikte sinirle gözlerimi yumdum ve üçümüz de ona baktık. O ise bana bakıyordu. Tebessüm ettim. "Sorun değil aşkım," Dedim ölmemesi için beni anlayıp ayak uydurmasını umarak. Hayatlarımızı kurtarmaya çalışıyordum fakat yardımcı olmuyordu. "Bugünün geleceğini biliyorduk artık numara yapmana gerek yok. Buraya kadarmış." Abilerimin şaşkın bakışları karşısında gerçekten zevkle sırıttım, bu kez şaşırtma sırası bendeydi. Son kozumu oynuyordum ve bu kez, elim her zamankinden güçlüydü. Kenan'ı bulmuştum. "Şimdi sevgilimi mezarından çıkarın. Konuşmamız gereken şeyler var."

Aramızdaki mesafe sıfır denecek kadar az olduğu için yüzlerimiz birbirine fazla yakındı.Bir süre yüzümü izledikten sonra "Çillerin var," dedi ve ardından konuşmaya devam etti. "Çok küçükler,sol tarafında 15 sağ tarafında ise 12 tane var.Sadece yakından belirgin olmalarına rağmen iki tarafta eşit değil." " Sidelya çiçeği cennet çiçeği olarak bilinir,sen bana cennetten gönderilen bir çiçeksin sidelyam." 🤍🦢 İlk kitabım olduğu için fazla acemiyim, herhangi bir çalıntı durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır. İyi okumalar;)

İzem Meva Ulusoy, bir gece ansızın evine giren bir adamı ne denli tanıyabileceğinin sınırlarını dahi bilmezken; fark etmeden bu sınırların etrafında dolaşmaya başlamış ve sınırlarının içerisine yaralı bir adamı da alacak kadar körleşmişti. Bu çetin yalnızlıkla sürdürdüğü hayatının tek odak noktası kendisi ve arkadaşlarına ait ünlü, zincir bir restoranın gizli ortağı olmakken bin farklı kelimeyle sınadığı bir adama nasıl güvenecekti? Aslında İzem Meva, nefreti iliklerine kadar hissettiğini düşünürken birine öylece güvenmenin neleri beraberinde getireceğini de öğreniyordu. Ona göre ilk adım tanımaktı ve zihninde bir zorundalığı yaşatan İzem Meva, ilk önce yaralı bir adam tanıdı. Ancak yaralı adam, kendi yarasını kendisinin açabileceği kadar gözü kara; açtığı yarayı kendisinin dikebileceği kadar da zekiydi. Tek amacı ailesinden kaçmak olan, bilakis delicesine bir zekâyla sarmalanmış, gayesini başarıya ve yeteneklerine adamış; ruhu da dili kadar gürültülü, her şeyin uzağında kalan bir adam vardı karşısında. Had yoktu lakin hesaplar epey çoktu. Her şey birdenbire tersine döndüğünde tanımanın darbesi de fazla sancılıdır. Pars kaçmakta olduğu düzenin en önemli adamı hâline gelir, kapısını çaldığı kadının yaşamını avuç çizgilerine taşımak, onu bir bilinmezliğin içindeyken yaşatmak zorunda kalır ve dünya, artık kaçması gereken her yolda ona tek bir kişiyi göstermeye başlar. Hem gizli bir kurulu yönetmek hem de tek kişilik hayatına inatçı bir kadını daha sığdırmak mecburiyetinde olması, onlara neler yaptırır? Yine de... İkinci adım öğrenmekti ve yaralı bir adam, canı yanmış bir kadının neler yapabildiğini öğrenecekti. Her ikisi de pimi çekilmeye hazır iki bombayı da ellerinde tutuyorlarken, ilk kim pes edecekti? 𒌐